Του Διακόνου Μιχαήλ Νικολάου

Συμπληρώνονται φέτος δέκα χρόνια ἀπό τῆς ἀνόδου στόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄. Μία δεκαετία γόνιμης καί καρποφόρου διακονίας στό πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

Ὁ Μακαριώτατος ὡς δυναμική προσωπικότητα καί ἄνθρωπος τῶν ἔργων, μέ «ἀνοιχτό» μυαλό, ἀμέσως μετά τήν ἐκλογή του ἀρχίζει νά πραγματοποιεῖ τό ὅραμα πού εἶχε γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου. Ἀνάμεσα στούς στόχους πού ἔθεσε μέ τήν ἀνάρρησή του στόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο πρῶτος καί οὐσιαστικός ὑπῆρξεν ἐκεῖνος τῆς ἀνάδειξης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας σέ πλήρη Σύνοδο. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἡ ἀπό αἰώνων Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἔχει καί πάλι τή δυνατότητα νά ἀποφασίζει καί νά ρυθμίζει τά τοῦ οἴκου της χωρίς κηδεμονίες. Πρός τοῦτο προέβη στή δημιουργία τριῶν νέων Μητροπόλεων (Κωνσταντίας, Ταμασοῦ καί Τριμυθοῦντος) καί μιᾶς Ἐπισκοπῆς (Καρπασίας) στά παλαιά διοικητικά ὅρια τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς. Τό βῆμα αὐτό, πού δέν τόλμησε νά τό κάνει κανείς ἀπό τούς Προκατόχους του, ἀναδεικνύει τόν ἄνδρα καί τόν καταξιώνει ὡς Ἱστορικό Ἡγέτη τῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησίας.

Τήν πραγματικότητα αὐτή ὑπογραμμίζει ἡ δημιουργία τοῦ «Ἑνιαίου Φορέα Μισθοδοσίας», μέ πρωτοβουλία τοῦ Μακαριωτάτου. Κίνηση πού καταμαρτυρεῖ τό πατρικό του ἐνδιαφέρον καί τήν ἀγάπη του γιά τόν ἱερό κλῆρο τῆς νήσου μας. Διά τοῦ φορέως αὐτοῦ ἐξασφαλίζεται, μέ τεράστια ἐτήσια εἰσφορά τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, ἡ ἀξιοπρεπῆς κάλυψη τῶν ἀναγκῶν τῶν κληρικῶν παγκυπρίως, βοηθώντας ἔτσι μικρές καί χωρίς οἰκονομικούς πόρους κοινότητες νά ἔχουν ἐφημέριο.

Ἡ μέριμνά του γιά τήν Ἐκκλησία ἐκδηλώθηκε καί μέ τήν ἵδρυση τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ἡ ὁποία ξεκίνησε τίς ἐργασίες της τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2015. Τό γεγονός αὐτό ἀποτελεῖ σταθμό στά θεολογικά γράμματα καί τόν πολιτισμό τῆς Κύπρου, ἀφοῦ ἡ κατά Κύπρον Ἐκκλησία θά μπορεῖ πλέον νά καλλιεργεῖ τό δικό της φυτώριο θεολογικῆς παιδείας. Ἕνα ἐπιπλέον ἔργο τό ὁποῖο φανερώνει τόν μεγάλο ὀραματιστή ἐκκλησιαστικό ἡγέτη εἶναι ἐκεῖνο τῆς ἀνέγερσης νέου Καθεδρικοῦ Ναοῦ πρός τιμή τοῦ ἱδρυτῆ τῆς Ἐκκλησίας μας Ἀποστόλου Βαρνάβα. Τό ὅλο οἰκοδόμημα θά ἀποτελεῖται ἀπό τόν Ναό, μία μεγάλη πλατεία μέ ὑπόγειους χώρους στάθμευσης, αἴθουσα ἐκδηλώσεων καί Μουσεῖο. Τό μεγαλεπίβολο αὐτό ἔργο θά δώσει νέα πνοή στόν χῶρο καί θά ἀποτελέσει πολιτιστικό πυρήνα στό κέντρο τῆς παλιᾶς πόλης τῆς Λευκωσίας.

Ἡ ἀγάπη καί τό ποιμαντικό ἐνδιαφέρον του πρός τά παιδιά καί τούς νέους ἐκδηλώθηκε μέ τήν πλήρη ἀνακαίνιση τῶν κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων τῆς Κατασκήνωσης τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Στέγης. Στόν χῶρο αὐτό φιλοξενοῦνται, κατά τούς καλοκαιρινούς μῆνες, νέα παιδιά τόσο ἀπό τήν Κύπρο, ὅσο καί ἀπό τά ἄλλα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἀξιόλογη εἶναι καί ἡ μέριμνα πού ἐπιδεικνύει γιά τήν Παιδεία τοῦ τόπου, διατηρώντας ἀγαστή συνεργασία μέ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, μέ τό ὁποῖο συνδιοργανώνει διάφορες ἐκδηλώσεις γιά τήν πνευματική καλλιέργεια τῶν μαθητῶν καί τῶν ἐκπαιδευτικῶν.

Αὐτό, ὅμως, πού τόν καθιστᾶ πραγματικό ἡγέτη μέ ὑψηλό ἀγωνιστικό φρόνημα εἶναι ἡ ἀγάπη καί τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον του πρός τήν πατρίδα. Πρωτοπόρος στόν ἀγώνα γιά ἐθνική ἐπιβίωση, καταβάλλει προσπάθειες ἀποτροπῆς τῆς ἐπιβολῆς ἑνός ἀπαράδεκτου σχεδίου λύσης τοῦ ἐθνικοῦ μας προβλήματος, διαφωτίζοντας συνεχῶς τόν κυπριακό λαό καί καλώντάς τον σέ ἐγρήγορση.

Ὁ Μακαριώτατος, λόγῳ καί ἔργῳ στέκεται ἀρωγός καί συμπαραστάτης στούς ἐμπερίστατους ἀδελφούς μας, τούς ὁποίους ἡ οἰκονομική κρίση ὁδήγησε στήν ἀνέχεια. Ἔχοντας εἰλικρινῆ καί βιωματική πίστη, στηρίζει πάντοτε τίς ἐλπίδες του στόν Θεό, γι’ αὐτό παρά τίς ἀντιξοότητες ποτέ δέν ἀπογοητεύεται, ἀλλά ἀντιμετωπίζει μέ τόλμη καί ἀνδρεία πνευματική τίς δύσκολες καταστάσεις. Σέ κάθε του ὁμιλία ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δέν παύει νά δίνει μηνύματα θάρρους καί αἰσιοδοξίας πρός τόν λαό τῆς Κύπρου.

Εἶναι πανθομολογούμενο ὅτι ὁ Μακαριώτατος δείχνει ἰδιαίτερη ἀγάπη καί τιμή πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τή Μητέρα Ἐκκλησία καί γενικά ἔχει ἀγαθές σχέσεις μέ ὅλα τά ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα. Δέν παύει νά διακηρύττει ὅτι πρῶτα εἴμαστε Ὀρθόδοξοι καί ἔπειτα Ἕλληνες, Ἄραβες, κλπ. Γιά ὅλους ὅσοι ὁραματίζονται μία δυναμική παρουσία τῆς Ὀρθοδοξίας στή σύγχρονη κοινωνία, ὁ Κύπρου Χρυσόστομος ἀποτελεῖ σημεῖο ἀναφορᾶς καί πρότυπο πρός μίμηση.

Οἱ πτυχές τοῦ πολυσήμαντου καί πολυσχιδοῦς ἔργου του, ὑποδεικνύουν ὅτι ὁ Μακαριώτατος εἶναι ἕνας εἰλικρινής καί ἀκάματος ἐργάτης τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, μέ βαθύτατη συναίσθηση τοῦ ἱεροῦ λειτουργήματος πού ἐπιτελεῖ. Ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωση, ἡ συγχωρητικότητα, ἡ ἀνεξικακία, ἡ ἐπιείκια, ἡ ἀνοχή του, καθώς καί ἡ εὐγένεια καί ἡ φιλοξενία του εἶναι λίγες ἀπό τίς πολλές ἀρετές πού κοσμοῦν τό πρόσωπο τοῦ Πρωθιεράρχου μας, τίς ὁποῖες εὔκολα διακρίνει κανείς, γνωρίζοντάς τον ἐκ τοῦ σύνεγγυς.

Περαίνοντας, εὐχόμαστε, ὅπως ὁ Θεός τόν ἐνισχύει, τοῦ χαρίζει ὑγεία, δύναμη καί μακροημέρευση γιά νά μπορεῖ ἐπί ἔτη πολλά νά ὀρθοτομεῖ τόν λόγον τῆς ἀληθείας πρός σωτηρίαν τοῦ ποιμνίου του.

«Χρυσοστόμου τοῦ Μακαριωτάτου καί Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου
Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου,
πατρός ἡμῶν, ποιμένος καί ἐθνάρχου, πολλά τά ἔτη».