Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Πρωτότυπο Κείμενο

Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον. Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Παιδί μου, Τιμόθεε, να είσαι άγρυπνος για να τα’ αντιμετωπίσεις όλα. Να κακοπαθήσεις, να εργαστείς για τη διάδοση του Ευαγγελίου, να εκπληρώσεις το καθήκον σου στην υπηρεσία του Θεού. Εγώ πια ήρθε η ώρα να χύσω το αίμα μου σπονδή στο Θεό, έφτασε ο καιρός να φύγω από τον κόσμο. Αγωνίστηκα τον ωραίο αγώνα, έτρεξα το δρόμο ως το τέλος, φύλαξα την πίστη. Τώρα πια με περιμένει το στεφάνι της δικαιοσύνης, που μ’ αυτό θα με ανταμείψει ο Κύριος εκείνη την ημέρα ο δίκαιος κριτής. Κι όχι μόνο εμένα, αλλά κι όλους εκείνους που περιμένουν με αγάπη τον ερχομό του. 

Σχολιασμός

Το αποστολικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής, προέρχεται από την Β΄ Ποιμαντική Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον Μαθητή του Τιμόθεο. Η επιλογή της συγκεκριμένη περικοπής γίνεται εξαιτίας του ότι συνδέεται άμεσα με την εορτή των Θεοφανείων, αφού στο τέλος της αναφέρεται στην επιφάνεια του Χριστού.

Ο Απόστολος Παύλος γνωρίζει πως βρίσκεται κοντά στο μαρτυρικό του τέλος, καθώς είναι αιχμάλωτος στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του διωγμού που έχει ξεκινήσει ο αυτοκράτορας Νέρωνας εναντίον των χριστιανών. Γι’ αυτό και απευθυνόμενος στον μαθητή του Τιμόθεο δίνει πατρικές συμβουλές για τα στοιχεία που απαιτείται να έχει ένας ποιμένας. Τον προτρέπει να έχει πνευματική εγρήγορση επαγρυπνώντας συνεχώς για τους ανθρώπους που του ενεπιστεύθηκε ο Θεός στην ποιμαντική του ευθύνη. Να έχει πνεύμα κακοπαθείας καταβάλλοντας μεγάλους αγώνες, κόπους και θυσίες έτσι ώστε, να καταφέρει να διαδώσει το ευαγγέλιο χωρίς να πτοείται από τα μεγάλα αναπόφευκτα παθήματα που θα συναντήσει στην προσπάθεια του αυτή. Τον προτρέπει επίσης να φανεί άξιος φέροντας σε πέρας το έργο που του έχει ανατεθεί με την εγκατάσταση του ως επισκόπου από τον ίδιο τον απόστολο Παύλο στην Έφεσο. 

Ο ίδιος, καταλήγει με την αναγνώριση πως, οδεύει πλέον προς την ολοκλήρωση της Αποστολικής του διακονίας, το μαρτυρικό τέλος είναι κοντά, γι’ αυτό αναμένει, με λαχτάρα, το στεφάνι της δικαιοσύνης από τον δίκαιο Κριτή Ιησού, ένα στεφάνι που δεν αφορά μόνον σ’ εκείνον, αλλά και σε όλους όσοι αγάπησαν τον Χριστό και έζησαν στον κόσμο την ζωή του Χριστού. 

Τελειώνοντας υπενθυμίζει σε όλους ότι, όποιος διαφυλάξει αυτά θα ανταμειφθεί με το αμαράντινο στεφάνι της δικαιοσύνης από τον δικαιοκρίτη Κύριο. Η αναφορά που γίνεται στην επιφανεία του Κυρίου, πρωτίστως έχει να κάνει με την Δευτέρα Παρουσία του, κατά την οποία θα έλθει για να κρίνει τον κόσμο. Εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί οφείλουμε να μείνουμε αταλάντευτα προσηλωμένοι στην προσμονή της επιφανείας του Κυρίου. Δεν πρέπει να ξεφεύγουμε από αυτό τον στόχο αναζητώντας την ευτυχία στα διάφορα σχήματα του κόσμου, τα οποία είναι υποταγμένα στη φθορά και την αμαρτία. Ο κύριος στόχος στη ζωή μας πρέπει να παραμένει η απόκτηση της βασιλείας του Θεού. Η Βάπτιση του Κυρίου στον Ιορδάνη ποταμό από τον Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη, που θα γιορτάσουμε σε λίγες μέρες, μας φανερώνει την Αγία Τριάδα. Αυτό, ας αποτελέσει και για εμάς την απαρχή του καλού αγώνα στη ζωή μας καθώς από αύριο εισερχόμαστε σε ένα ακόμη καινούργιο χρόνο έτσι ώστε να αναμένουμε με εμπιστοσύνη και ελπίδα την τελική επιφανεία του Κυρίου. Αμήν.