40 ημέρες μετά τη μεγάλη εορτή του Πάσχα, τα ιερά κείμενα μας εξιστορούν το θριαμβευτικό πέρας της επί γης παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού με την ένδοξο Ανάληψή Του στους ουρανούς.

Το γεγονός της μεγάλης Δεσποτικής εορτής περιγράφεται από τους ιερούς ευαγγελιστές Μάρκο (ιστ 19), Λουκά (κδ, 51) και Ιωάννη (στ, 62 και κ, 17), στις Πράξεις των Αποστόλων (α 2, 9), στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου (Προς Εφεσίους δ 8-10, Προς Εβραίους δ 14 και ζ 26. Α’ Προς Τιμόθεον γ 16) και στην Α’ Καθολική Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου (γ 22). Μόνο ο ευαγγελιστής Ματθαίος παραλείπει κάθε μνεία για το γεγονός αυτό.

Η πατερική παράδοση τονίζει ιδιαίτερα τον υπερφυσικό χαρακτήρα της Αναλήψεως του Κυρίου, το όποιο περιλήφθηκε στη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας με τη χαρακτηριστική αναφορά στο Σύμβολο της Πίστεως «και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης… άρθρα 6,7». Τόσο στις Πράξεις των Αποστόλων, όσο και στο Σύμβολο της Πίστεως διακηρύσσεται η σχέση της Αναλήψεως με τη Δευτέρα Παρουσία.

Κατά τους πρώτους αιώνες η Ανάληψη του Χριστού συνεορταζόταν με την Πεντηκοστή. Από τον 4ο αιώνα, όμως, άρχισε η προοδευτική διάκριση και ο αυτοτελής εορτασμός της.

Από τη σημερινή Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Συν. Αγ. Γεωργίου Αχερίτου-Βρυσούλλων, όπου τελείται προσωρινά η πανήγυρης του κατεχόμενου σήμερα ιερού ναού Αναλήψεως του Σωτήρος Αχερίτου.

©® pndiaconia.imc. Απαγορεύεται ρητά η χρήση, αναπαραγωγή ή αναδημοσίευσή της παρούσης, ολική ή μερική, χωρίς να έχει χορηγηθεί άδεια από τον συντάκτη.