Στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο την Κυριακή 26 Ιουνίου ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος.

Έλαβαν επίσης μέρος ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αυγουστίνος Κκαράς, οι εφημέριοι του ιερού ναού Οικ. Ανδρέας Χριστοδούλου, Πολύβιος Λαμπρινίδης, ο Πρεσβ. Νικόλαος Παπαντωνίου και οι Διάκονοι Επιφάνιος και Ιωάννης.

Στο κήρυγμά του ο Πανιερώτατος, αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, η οποία προέρχεται από τον ιερό ευαγγελιστή Ματθαίο (στην σειρά των Κυριακών που έπονται της Κυριακής των Αγίων Πάντων) και παρουσιάζει την κλήση των πρώτων μαθητών από τον Ιησού Χριστό.

H συγκεκριμένη περικοπή, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η «εισαγωγή» την οποία χρησιμοποιεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος, προκειμένου να καθορίσει τη γραμμή που θ’ ακολουθήσει περιγράφοντας τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού αλλά και την ανάθεση του έργου στους ιερούς Αποστόλους Του.

Η  ‘‘οικονομία του Θεού’’, το σχέδιο Του, για να προσφέρει τη σωτηρία στον άνθρωπο περιλαμβάνει αφενός την κλήση των δώδεκα μαθητών (στην περικοπή εξιστορείται η κλήση των τεσσάρων πρώτων) αλλά και η περιδιάβαση όλης της περιοχής της Γαλιλαίας, όπου κήρυξε το ευαγγέλιο στους ανθρώπους. 

Σύμφωνα με την ιστορία, υπήρχε η Ιουδαία στην οποία κατοικούσε κατεξοχήν ο Ιουδαϊκός λαός και η Γαλιλαία, στην οποία διέμεναν οι υπόλοιπες φυλές του Ισραήλ, όμως λόγω αποσκιρτήσεων και διαφόρων ιστορικών γεγονότων, μετατράπηκε σε μια πολυεθνή περιοχή.

Οι δώδεκα Απόστολοι, αποτελούν τους θεμέλιους της Εκκλησίας γιατί ακόμα και στην Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη, όπου βλέπει την εσχατολογική βασιλεία, γίνεται αναφορά στην προεικόνιση των πολύτιμων λίθων πάνω στους οποίους είναι χαραγμένα τα ονόματα των δώδεκα Αποστόλων (Αποκ. 21:14). 

Η κλήση τους πρόσθεσε, είναι η θεμελίωση της Εκκλησίας, οι οποίοι θ’ αρχίσουν να επιτελούν το κηρυκτικό έργο, το έργο του ευαγγελισμού.

Με την κλήση του ο Χριστός, αρχίζει ο ίδιος να κηρύσσει το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού και γι’ αυτό και οι Απόστολοι, θ’ αναλάβουν αυτό το έργο της κηρύξεως της βασιλείας του Θεού. 

Ο Ευαγγελιστής Μάρκος μας διασώζει ένα περιστατικό (Μκ. 10:35) όπου, οι δυο εκ των σημερινών κεκλημένων μαθητών (Ιάκωβος και Ιωάννης, υιούς του Ζεβεδαίου) πλησιάζουν τον Ιησού Χριστό και ζητούν πρωτοκαθεδρίες, για να λάβουν τη σκληρή απάντηση “Ουκ οίδατε τι αιτείσθε” (στ. 38)

Στην Εκκλησία δεν χωρεί ανωτερότητα και κατωτερότητα, εξουσία ή ότι άλλο συμπλήρωσε ο Πανιερώτατος αλλά, όπως ο ίδιος ο Χριστός μας το είπε “Εάν δεν γίνεται όπως τα μικρά παιδιά, δεν θα εισέλθετε στη βασιλεία των Ουρανών’’(Μτθ. 18:3).

Συνεπώς ο άνθρωπος πρέπει ν’ αποβάλει, όχι μόνο τις διεκδικήσεις εξουσίας αλλά και να καθαρίσει τον εαυτό του, ούτως ώστε να μπορέσει να γίνει μέτοχος της βασιλείας του Θεού.

Με τους λόγους του Χριστού, έχουμε πλέον τους κανόνες της Εκκλησίας.

Συνεχίζει ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο 18ο κεφ. ‘‘Εάν ο αδελφός σας, διαπράξει κάποιο αμάρτημα τότε, πρέπει να του γίνει μια υπόδειξη ιδιωτικά και εάν ακούσει, τότε τον έσωσες. Εάν δεν σ’ ακούσει τότε να τον καλέσετε στην Εκκλησία για να του δοθούν οι κατάλληλες συμβουλές. Εάν ακόμα παρακούσει και της Εκκλησίας τότε, αποβάλλεται και από την Εκκλησία και γίνεται όπως ένας εθνικός, αποκομμένος δηλ. από τη χάρη του Θεού’’. Η Εκκλησία εξάλλου, έχει χρέος, αυτό το ένα πρόβατο, το παραπλανημένο και πεπλανημένο που έχει χαθεί (Μτθ. 18:13), ν’ αφήσει τα υπόλοιπα ενενήκοντα εννέα και να το αναζητήσει προκειμένου να του προσφέρει τη σωτηρία.

Μετά την Ανάληψη του Ιησού Χριστού, οι Απόστολοι αναλαμβάνουν αυτό το έργο “πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν’’ (Μτθ. 28:19-20). Τους αποστέλλει για να κηρύξουν και να διδάξουν το ευαγγέλιο όπως ο ίδιος το δίδαξε και να βαπτίζουν αυτούς που αποδέχονται τη διδασκαλία του Ευαγγελίου στο όνομα της Αγίας Τριάδος. 

Αυτός είναι ο σκοπός, η αποστολή της Εκκλησίας και το θέλημα του Θεού, το οποίο μας αποκαλύπτει ο Ιησούς Χριστός μέσα από το Ευαγγέλιό Του. 

Γι’ αυτό και όλοι εμείς, που ανήκουμε μέσα στην εκκλησία είμαστε “κεκλημένοι’’ γι’αυτό και δεχθήκαμε στο βάπτισμα στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Με αυτό τον τρόπο ενεργεί ο Θεός μέσα στην ιστορία για ν’ απευθύνει στον καθένα μας μια κλήση. Με το κάλεσμα i) των Προφητών για να κατακρίνουν κάθε φορά που ο Ισραηλιτικός λαός, παρέβαινε τη διαθήκη που συνήψε με τον Θεό, ii) της Παναγίας για να γίνει μητέρα του Χριστού και iii) των Αποστόλων για να γίνουνε οι θεμέλιοι της Εκκλησίας.

Καλεί και τον καθένα από εμάς όχι μόνο για τη δική μας σωτηρία, αλλά και για ποιο ρόλο θα πρέπει να διαδραματίζουμε μέσα στην κοινωνία ο καθένας ούτως ώστε να γίνουμε το άλας και το φως του κόσμου. Αυτό αποτελεί άλλωστε τη δική μας κλήση, ούτως ώστε «να δοξολογείται το ονομα του εν τω προσώπω του Ιησού Χριστού», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Πανιερώτατος προέστη του ενδέκατου ετήσιου μνημοσύνου του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Ευέλθωντος Χαραλάμπους.

©®pndiaconia.imc. Απαγορεύεται ρητά η χρήση, αναπαραγωγή ή αναδημοσίευσή της παρούσης, ολική ή μερική, χωρίς να έχει χορηγηθεί άδεια από τον συντάκτη.