Μάρτυρος Αγαθονίκου και των συν αυτώ Ακινδύνου, Ζήνωνος, Ζωτικού, Θεοπρεπίου και Σεβηριανού (†δ΄αι.).Μαρτύρων Ειρηναίου, Ορόψεως και Ωρ. Ανθούσης οσίας και Αθανασίου επισκόπου, Χαρισίμου, Νεοφύτου (1), Αριάδνης της βασιλίσσης και Λουκίου.

(1)Η οσία Ανθούσα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σελεύκεια της Συρίας, στα χρόνια του Βασιλιά Βαλεριανού. Ήταν κόρη ειδωλολατρών γονέων, του Αντωνίου και της Μαρτυρίας. Κάποτε την έπιασε η επιθυμία να πάει να δει τον επίσκοπο Αθανάσιο, στην Ταρσό της Κιλικίας. Έπεισε την μητέρα της να μεταβεί εκεί, με δύο υπηρέτες της, τον Χαρίσιμο και τον Νεόφυτο, με την πρόφαση ότι θα δει την τροφό της. Όταν βρήκε τον Αθανάσιο, βαπτίστηκε και έγινε μοναχή. Στη συνέχεια, έφυγε για την έρημο, όπου ζώντας ειρηνικά για 23 χρόνια απεβίωσε. Ο άγιος Αθανάσιος, οδηγήθηκε στον αυτοκράτορα και επειδή δεν δέχθηκε να θυσιάσει στα είδωλα, αποκεφαλίστηκε. Το ίδιο συνέβη και στους δύο υπηρέτες της Ανθούσας, Χαρίσιμο και Νεόφυτο.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (B’ Κορ. 5:15-21)

Ἀδελφοί, Χριστός ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι. ῞Ωστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδένα οἴδαμεν κατὰ σάρκα· εἰ δὲ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριστόν, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν. Ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσις· τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε καινὰ τὰ πάντα. Τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ τοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ δόντος ἡμῖν τὴν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς, ὡς ὅτι Θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν, καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς. ῾Υπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾿ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ· τὸν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη όλων, κι αυτό σημαίνει ότι όσοι ζουν δεν μπορούν να ζουν πια για τον εαυτό τους, αλλά για κείνον που πέ­θανε κι αναστήθηκε γι’ αυτούς. Έτσι κι εμείς δεν κρίνουμε κανέναν με ανθρώπινα κριτήρια. Κι αν κάποτε βλέπαμε το Χριστό από την ανθρώπινη πλευρά μόνο, τώρα πια δεν τον βλέπουμε έτσι. Έτσι, όποιος ανήκει στο Χριστό είναι μια καινούργια δημιουργία. Τα παλιά πέρασαν· όλα έγιναν καινούργια. Κι όλα αυτά προέρχονται από το Θεό, που μας συμφιλίωσε μαζί του δια του Χριστού, και ανέθεσε σ’ εμάς να υπηρετήσουμε στο έργο της συμφιλίωσης. Δηλαδή, ο Θεός ήταν αυτός που στο πρόσωπο του Χριστού συμφιλίωσε τον κόσμο μαζί του, χωρίς να καταλογίσει στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, κι επίσης ανέθεσε σ’ εμάς να αναγ­γείλουμε το γεγονός της συμφιλίωσης. Εμείς ενεργούμε σαν πρε­σβευτές του Χριστού. Μέσα απ’ τα δική μας λόγια είναι σαν να σας πα­ρακαλεί ο Θεός. Στο όνομα του Χριστού, σας παρακαλούμε, συμφιλιωθείτε με το Θεό! Αυτόν που δε γνώρισε αμαρτία, τον φόρτωσε ο Θεός με όλα την αμαρτία για χάρη μας, για να μπορέσουμε εμείς μέ­σω εκείνου να βρούμε τη σωτηρία κοντά στο Θεό.