skip to Main Content

Ο Άγιος Κυριακός ο Αναχωρητής (29 Σεπτεμβρίου)

Μαρτύρων Γουδελίας (1), Γοβδελάου, Δάδα, Δορυμέδοντος, Κασδόας, Κασδόου (2), Πετρωνίας, Τροφίμου, Τρύφωνος. Οσιομάρτυρος Μαλαχίου του εκ Ρόδου (†1500). Οσίων Κυριακού του Αναχωρητού (†556) και Διονυσίου Α` πατριάρχου ΚωνΠόλεως.

(1) Η Γουδελία ήταν χριστιανή από την Περσία που έφερε πολλούς άπιστους στο δρόμο του Χριστού. Επειδή εκτελούσε επιτυχώς και δημόσια το ιεραποστολικό της έργο την συνέλαβαν και την φυλάκισαν για πολλά χρόνια. Τα μακροχρόνια βασανιστήρια και οι κακουχίες της φυλακής δεν ελάττωσαν τη φωτιά της πίστης. Στο τέλος της έγδαραν το κεφάλι, και την σταύρωσαν.
(2)Ο Γοβδέλαος ήταν γιος του βασιλιά Σαβωρίου. Έγινε χριστιανός από έναν αξιωματικό του πατέρα του, τον Δάδα. Όταν το έμαθε αυτό ο Σαβώρ διέταξε και συνελήφθησαν και οι δύο. Όταν αυτοί αρνήθηκαν να θυσιάσουν στους Θεούς, το μεν Δάδα τον τεμάχισε ζωντανό, το γιο του Γοβδέλαου τον υπέβαλε σε βασανιστήρια, και έγδαρε το κεφάλι του, έκοψε τα μέλη του και κέντησε το σώμα του με καλάμια. Ο Κάσδοος, συγγενής του βασιλιά που είχε γίνει χριστιανός, γδάρθηκε ζωντανός. Η Κασδόα ήταν κόρη του βασιλιά, και αδελφή του Αγίου Γοβδέλαου. Αυτή είχε επισκεφθεί τον αδελφό της στην φυλακή, ο οποίος την έκανε χριστιανή. Όταν μαθεύτηκε αυτό ο βασιλιάς την συνέλαβε, και επειδή δεν μπόρεσε να αλλάξει την πίστη της την βασάνισε σκληρά μέχρι θανάτου. 

Ο Όσιος Κυριακός καταγόταν από την Κόρινθο και γεννήθηκε τον 5ο αιώνα, κατά την εποχή της αυτοκρατορίας του Θεοδοσίου του Μικρού. Προερχόταν από ιερατική οικογένεια Πατέρας του ήταν ο  ιερέας Ιωάννης και μητέρα του η πρεσβυτέρα Ευδοξία.

Ο Κυριακός χειροθετήθηκε αναγνώστης από τον Επίσκοπο Κορίνθου Πέτρο, ο οποίος ήταν στενός συγγενής του. Κατόπιν, αναχώρησε για την έρημο, όπου μαθήτευσε κοντά στον Μεγάλο Ευθύμιο. Έπειτα ο Όσιος Ευθύμιος τον έστειλε στον γέροντα Γεράσιμο, προκειμένου να διακονήσει τον ασκητή αυτό. Πράγματι, ο Κυριακός κατέστη υπόδειγμα μοναχού, αφού συνόδευε τον ασκητή Γεράσιμο στην έρημο του Ρουβά. Ο ενάρετος μοναχός Κυριακός επέστεψε στην Λαύρα όταν ο Όσιος Γεράσιμος κοιμήθηκε εν Κυρίω.

Φαίνεται ότι μια στάση που σημειώθηκε στη Λαύρα του Ευθυμίου κατέστη η αιτία να αναχωρήσει από εκεί με προορισμό τη λαύρα του Οσίου Χαρίτωνα, όπου και χειροτονήθηκε ιερέας. Τότε διήνυε το 40 έτος της ηλικίας του. Εκεί αγωνίστηκε για 30 περίπου χρόνια, ασκώντας τις αγίες αρετές του Ευαγγελίου, όπως την πραότητα και την ανεξικακία.

Στην ηλικία των 70 ετών, περίπου, αναχώρησε για την Λαύρα του Νατουφά, όπου ασκήτεψε έως τα 90 του χρόνια και ευεργετώντας τους πιστούς προσκυνητές με τις προσευχές του, αλλά και υπηρετώντας τους με τα χαρίσματα που του έδωσε η Χάρη, όπως το διορατικό και το προορατικό χάρισμα. Παρόλη την αγάπη του προς τον κόσμο, που έτρεχε να λάβει την ευχή του και να ακούσει τις συμβουλές του, ο όσιος Κυριακός αισθανόταν την ανάγκη να αποχωρήσει σε άβατο σημείο, για να συνεχίσει τη λειτουργία του μυστηρίου της προσευχής.

Μαθαίνοντας οι πατέρες της Μονής του Αγίου Χαρίτωνα την κίνηση του γέροντος Κυριακού αποφάσισαν να τον προσκαλέσουν όπως επιστρέψει στο μοναστήρι, όπου θα μπορούσε να ησυχάζει στο σπήλαιο του οσίου Χαρίτωνος. Τελικά, ο άγιος Κυριακός πραγματοποίησε την επιθυμία των ευλαβών μοναχών που τον επισκέφθηκαν.

Ο όσιος Κυριακός πριν από την κοίμησή του παρέδωσε τους βίους των οσίων Σάββα του Ηγιασμένου και Ευθυμίου του Μεγάλου στον Άγιο Κύριλλο, Αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων.

Κοιμήθηκε εν Κυρίω κατά το 107ο έτος της ηλικία του.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστώ ηκολούθησας, καταλιπών τα της γης, και βίον ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, ως άσαρκος Όσιε, συ γαρ εν ταις ερήμοις, προσχωρών θείω πόθω, σκίλλη πίκρα την πάλαι, πικράν γεύσιν απώσω. Διό Κυριακέ θεοφόρε, αξίως δεδόξασαι.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Ως υπερμάχω κραταιώ και αντιλήπτορι, η σε τιμώσα ιερά Λαύρα εκάστοτε, εορτάζει τα μνημόσυνα ετησίως, Αλλ’ ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, εξ εχθρών επεμβαινόντων ημάς φρούρησον, ίνα κράζωμεν, Χαίροις Πάτερ τρισόλβιε.

 Πηγή Εκκλησία Κύπρου

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Γαλ. 5:22-6:2) 


Ἀδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, Πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.

 

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εκράτεια. Τίποτε απ’ αυτά δεν καταδικάζει ο νόμος. Άλλωστε όσοι είναι του Χριστού έχουν σταυρώσει τον αμαρτωλό εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες του. Αφού, λοιπόν, ζούμε με τη δύναμη του Πνεύματος, πρέπει ν’ ακολουθούμε το Πνεύμα. Ας μη γινόμαστε ματαιόδοξοι, ας μην προκαλούμε και ας μη φθονούμε ο ένας τον άλλο. Αν κάποιος αδελφοί μου, βρεθεί να κάνει κάποιο παράπτωμα, εσείς που έχετε το Πνεύμα του Θεού να τον διορθώνετε με πραότητα. Προσέχετε μόνο μην παρασυρθείτε κι εσείς από τον πειρασμό. Να σηκώνετε ο ένας το φορτίο του άλλου κι έτσι θα εφαρμόσετε πλήρως το νόμο του Χριστού.

___________________________________________________________________________

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 6: 17-22)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔστη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ, καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο. Καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ· ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο, καὶ ἰᾶτο πάντας. Καὶ αὐτὸς, ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ, ἔλεγε· Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. Μακάριοί ἐστε, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς, καὶ ὀνειδίσωσι, καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν, ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρετε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ.

Νεοελληνική Απόδοση 

Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς στάθηκε σε μια πεδιάδα. Ένα μεγάλο πλήθος από μαθητές του και πολύς λαός απ’ όλη την Ιουδαία, από την Ιερουσαλήμ και τις παραλιακές πόλεις της Τύρου και της Σιδώνος ήρθαν για να τον ακούσουν και για να θεραπευτούν από τις αρρώστιες τους. Ήρθαν και όσοι υπέφεραν από ακάθαρτα πνεύματα· όλοι αυτοί θεραπεύτηκαν.Όλος ο κόσμος προσπαθούσε να τον αγγίξει, γιατί μια δύναμη έβγαινε από πάνω του και θεράπευε τους πάντες. Τότε ο Ιησούς στράφηκε προς τους μαθητές του και τους είπε: «Μακάριοι εσείς οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε, γιατί θα σας χορτάσει ο Θεός. Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα χαρείτε. Μακάριοι είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και σας διώξουν απ’ τις συναγωγές και σας χλευάσουν και δυσφημίσουν το όνομά σας εξαιτίας του Υιού του Ανθρώπου. Χαρείτε όταν συμβεί αυτό, κι απ’ τη χαρά σκιρτήστε· γιατί ο Θεός θα σας ανταμείψει με το παραπάνω.

Back To Top