Προφήτου Ναούμ. Μάρτυρος Aνανίου (1) του Πέρσου. Αρχιεπισκόπων Εφέσου Ονησίμου και Σολόχωνος (Σολομώντος).Οσίων Αντωνίου πρίγκηπος, του νέου, του εν Κίω. Ανανίου, Φιλάρετου του «ελεήμονος» (2) (†792) και Θεοκλήτου επισκόπου Λακεδαιμονίας του θαυματουργού.
(1)Ο άγιος Ανανίας καταγόταν από την Αρβήλ της Περσίας. Ήταν άνθρωπος απλοϊκός και βαθύτατα πιστός στον Ιησού Χριστό. Όταν ο άρχοντας της πόλης, έμαθε για την πίστη του διέταξε να τον συλλάβουν. Ο Ανανίας δεν φοβήθηκε και συνέχισε να διακηρύττει την πίστη του στον Κύριο. Γι` αυτό το λόγο βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Τότε έγινε θαύμα, ο άγιος άνοιξε τα μάτια του, ενώ κείτονταν νεκρός, και είπε «Προσευχηθείτε και δοξολογείτε το Θεό». Τελειώνοντας δε αυτά τα λόγια παρέδωσε το πνεύμα του.
(2)Ο όσιος Φιλάρετος ο Ελεήμων έζησε κατά τους χρόνους του βασιλιά Κωνσταντίνου ΣΤ΄. Καταγόταν από την Παφλαγονία. Οι γονείς του τον πάντρεψαν με μία σεμνή γυναίκα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Στο επάγγελμα ήταν γεωργός και παρόλο που δεν είχε πολλά χρήματα, ασκούσε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να στερείται ο ίδιος τα βασικά. Ο Θεός όμως, βλέποντας την καλοσύνη του, δεν τον άφησε αβοήθητο. Με τη βοήθεια της Θείας Χάρης, ο Φιλάρετος χρίστηκε με το αξίωμα του έπαρχου. Έτσι μπόρεσε να συνεχίσει το φιλανθρωπικό του έργο. Ο όσιος Φιλάρετος αναπαύθηκε εν ειρήνη.
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Α’ Κορ. 14:20-25)
Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε. Ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται ὅτι «ἐν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέροις λαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ οὐδ᾿ οὕτως εἰσακούσονταί» μου, λέγει Κύριος. Ὥστε αἱ γλῶσσαι εἰς σημεῖόν εἰσιν οὐ τοῖς πιστεύουσιν, ἀλλὰ τοῖς ἀπίστοις, ἡ δὲ προφητεία οὐ τοῖς ἀπίστοις, ἀλλὰ τοῖς πιστεύουσιν. ᾿Εὰν οὖν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπί τὸ αὐτὸ καὶ πάντες γλώσσαις λαλῶσιν, εἰσέλθωσι δὲ ἰδιῶται ἤ ἄπιστοι, οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε; Ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δέ τις ἀπιστος ἢ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων, καὶ οὕτω τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ φανερὰ γίνεται· καὶ οὕτω πεσὼν ἐπί πρόσωπον προσκυνήσει τῶ Θεῷ, ἀπαγγέλλων ὅτι ὁ Θεὸς ὄντως ἐν ὑμῖν ἐστι.
Νεοελληνική Απόδοση
Αδελφοί, μη γίνεστε σαν παιδιά στο μυαλό. Να είστε σαν παιδιά ως προς την κακία, αλλά στο μυαλό να είστε ώριμοι άνθρωποι. Στις άγιες Γραφές λεει ο Κύριος: Θα μιλήσω σ’ αυτό το λαό μέσα από ανθρώπους που λαλούν ξένες γλώσσες και με το στόμα ξένων. Αλλά ούτε κι έτσι θα με ακούσουν. Η γλωσσολαλία, λοιπόν, είναι ένα σημείο που προορίζεται όχι για τους πιστούς, αλλά για τους απίστους· ενώ η προφητεία δεν απευθύνεται στους απίστους, αλλά στους πιστούς. Υποθέστε πως συναθροίζεται όλη η εκκλησία και αρχίζουν όλοι να μιλούν γλώσσες. Αν μπουν μέσα στο χώρο της συναθροίσεως άσχετοι ή άπιστοι, δε θα σας περάσουν για τρελούς; Αντίθετα, αν όλοι έχουν κάποιο μήνυμα του Θεού για την εκκλησία, και μπει στο χώρο της συναθροίσεως ένας άπιστος ή άσχετος, αυτά που θ’ ακούσει από όλους θα είναι έλεγχος, εξέταση και φανέρωση των κρυπτών της καρδιάς του. Τότε θα γονατίσει και θα προσκυνήσει το Θεό διακηρύσσοντας ότι «πραγματικά ο Θεός βρίσκεται ανάμεσά σας».
___________________________________________________________________________
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 20: 19-26)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐζήτουν οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Γραμματεῖς ἐπιβαλεῖν ἐπὶ τὸν᾿Ιησοῦν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐφοβήθησαν τὸν λαόν· ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὰς παραβολὰς ἔλεγε. Καὶ παρατηρήσαντες, ἀπέστειλαν ἐγκαθέτους, ὑποκρινομένους ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι, ἵνα ἐπιλάβωνται αὐτοῦ λόγου, εἰς τὸ παραδοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος. Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ὀρθῶς λέγεις καὶ διδάσκεις, καὶ οὐ λαμβάνεις πρόσωπον, ἀλλ᾿ ἐπ᾿ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ διδάσκεις. Ἔξεστιν ἡμῖν Καίσαρι φόρον δοῦναι, ἢ οὔ; Κατανοήσας δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίαν, εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί με πειράζετε; δείξατέ μοι δηνάριον· τίνος ἔχει εἰκόνα καὶ ἐπιγραφήν; Ἀποκριθέντες δὲ εἶπον· Καίσαρος. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἀπόδοτε τοίνυν τὰ Καίσαρος Καίσαρι· καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. Καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἐπιλαβέσθαι αὐτοῦ ῥήματος ἐναντίον τοῦ λαοῦ· καὶ θαυμάσαντες ἐπὶ τῇ ἀποκρίσει αὐτοῦ, ἐσίγησαν.
Νεοελληνική Απόδοση
Εκείνο τον καιρό, οι αρχιερείς και οι γραμματείς, επειδή κατάλαβαν ότι αυτές τις παραβολές τις είπε γι’ αυτούς, θέλησαν να τον συλλάβουν εκείνη την ώρα, φοβήθηκαν όμως το λαό. Αφού παρακολούθησαν τον Ιησού, έστειλαν κατασκόπους, που προσποιούνταν τους ευσεβείς, για να τον πιάσουν από κάποια απάντηση, ώστε να τον παραδώσουν στο Ρωμαίο διοικητή. Του έκαναν λοιπόν την εξής ερώτηση: «Διδάσκαλε, ξέρουμε ότι μιλάς και διδάσκεις σωστά. Δεν επηρεάζεσαι από τα πρόσωπα, αλλά διδάσκεις πραγματικά το θέλημα του Θεού. Επιτρέπεται να πληρώνουμε φόρο στον αυτοκράτορα ή όχι;» Εκείνος κατάλαβε την πανουργία τους και τους είπε: «Γιατί μου στήνετε παγίδα; Δειξτε μου ένα δηνάριο. Ποιανού είναι η εικόνα και η επιγραφή που έχει;» Εκείνοι του απάντησαν: “Του αυτοκράτορα». Εκεινος τότε τους είπε: «Δώστε, λοιπόν, στον αυτοκράτορα ό,τι ανήκει στον αυτοκράτορα, και στο Θεό ό,τι ανήκει στο Θεό». Κι έτσι δεν κατάφεραν να τον πιάσουν από κάποιο λόγο μπροστά στο λαό. Έμειναν κατάπληκτοι απ’ την απάντησή του και σώπασαν.
