Προφήτου Σοφονίου. Ιερομαρτύρων Θεοδώρου αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και Γαβριήλ, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (†1659). Μαρτύρων Αγαπίου, Σελεύκου,Μάμαντος, Ίνδη, Δόμνας, Γλυκερίου. Μωυσέως του οικονόμου, Θεοδώρου του εν Αλεξανδρεία. Νεομάρτυρος Αγγελή, ιατρού εξ Άργους, του εν Χίω αθλήσαντος (†1813). Οσίων Θεοδούλου, Θεοδούλου Κυπρίου του «σαλού» (1), και Ιωάννου επισκόπου Κολωνίας, του ησυχαστού.

(1)Ο όσιος Θεόδουλος ο Κύπριος έζησε με αυταπάρνηση και φιλανθρωπία δείχνοντας απεριόριστη καλοσύνη προς τους ανθρώπους. Ήταν άνθρωπος πράος, επιεικής και διατελούσε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο, δίνοντας στους έχοντες ανάγκη, από το υστέρημα του. Ο Θεόδουλος ο Κύπριος έγινε μοναχός, διατήρησε όμως την αγάπη του προς τους αδύναμους στο σώμα και στο πνεύμα. Επειδή η φήμη του ως αγίου άνδρα διαδίδοταν με μεγάλη ταχύτητα, πολλοί ήταν αυτοί που πήγαιναν να τον συμβουλευτούν. Όταν οι πιο εύποροι τον ρωτούσαν τι θα ήθελε να κάνουν για να τον ευχαριστήσουν, ο όσιος τους παρότρυνε για δύο πράγματα: να προσέχουν τον εαυτό τους για να μην αμαρτήσουν και να αγαπούν τον πλησίον τους.