Σήμερα εορτάζεται και η μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων (9 Μαρτίου) λόγω του αμετάθετου του Ψυχοσαββάτου

(1) Oι άγιοι Τεσσαράκοντα, κατάγονταν από διαφορετικά μέρη ήταν όμως στρατιώτες στο επίλεκτο τάγμα του Λικινίου. Όταν εκείνος εξαπέλυσε διωγμό κατά των Χριστιανών συνελήφθησαν, γιατί με παρρησία διακήρυτταν την ακλόνητη πίστη τους και οδηγήθηκαν στον έπαρχο Αγρικόλα. Εκείνος στην αρχή επαίνεσε την στρατιωτική τους αξία και τιμή και τους υποσχέθηκε αξιώματα και πλούσιες αμοιβές, εάν αρνούνταν την πίστη τους και θυσιάσουν στο είδωλα. Παρά τις πιέσεις οι άγιοι εξακολούθησαν με γενναιότητα και παρρησία, να ομολογούν την πίστη τους στο Σωτήρα Χριστό και την αλήθειά του. Όταν όμως ο Αγρικόλας κατάλαβε ότι ματαιοπονεί, διέταξε να τούς βασανίσουν και εν συνεχεία να τούς ρίξουν στο παγωμένα νερά μίας λίμνης στη Σεβαστεία. Στη διάρκεια του σκληρού αυτού μαρτυρίου ένας μόνο λιγοψύχησε και εγκατέλειψε τη λίμνη. Τη θέση του όμως πήρε ο φρουρός, ο οποίος είδε τούς στεφάνους του μαρτυρίου πάνω από τα κεφάλια τους. Oμολόγησε κι εκείνος το Χριστό αφού μπήκε στη λίμνη μαζί με τούς άλλους 39, λαμβάνοντας και αυτός τον ουράνιο στέφανο του μαρτυρίου. Σύμφωνα με τούς Παρισινούς κώδικες 1575 και 1476 τα ονόματα των αγίων ήταν: Κυρίων, Κάνδιδος, Δόμνος, Ευτύχιος Σεβηριανός, Κύριλλος, Θεόδουλος, Βιβιανός, Αγίας Ησύχιος, Ευνοϊκός, Μελίτων, Ηλιάδης, Αλέξανδρος, Σακερδών, Ουάλης, Πρίσκος, Χουδίων, Ηράκλειος, Ευδίκιος, Ιωάννης, Φιλοκτήμων, Φλάβιος, Ξάνθιος, Ουαλέριος, Νικόλαος, Αθανάσιος, Θεόφιλος, Λυσίμαχος, Γάϊος, Κλαύδιος, Σμάραγδος, Σισσίνιος, Λεόντιος, Αέτιος, Ακάκιος, Δομετιανός, Γοργόνιο, Ιουλιανός και Αγλάϊος ο καπικλάριος.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Εβρ. 12: 1-10)

Ἀδελφοί, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν ᾿Ιησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν. Ἀναλογίσασθε γὰρ τὸν τοιαύτην ὑπομεμενηκότα ὑπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν εἰς αὐτὸν ἀντιλογίαν, ἵνα μὴ κάμητε ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν ἐκλυόμενοι. Οὔπω μέχρις αἵματος ἀντικατέστητε πρὸς τὴν ἁμαρτίαν ἀνταγωνιζόμενοι, καὶ ἐκλέλησθε τῆς παρακλήσεως, ἥτις ὑμῖν ὡς υἱοῖς διαλέγεται· υἱέ μου, μὴ ὀλιγώρει παιδείας Κυρίου, μηδὲ ἐκλύου ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐλεγχόμενος. Ὅν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται. Εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ Θεός· τίς γάρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ; Εἰ δὲ χωρίς ἐστε παιδείας, ἧς μέτοχοι γεγόνασι πάντες, ἄρα νόθοι ἐστὲ καὶ οὐχ υἱοί. Εἶτα τοὺς μὲν τῆς σαρκὸς ἡμῶν πατέρας εἴχομεν παιδευτὰς καὶ ἐνετρεπόμεθα· οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑποταγησόμεθα τῷ πατρὶ τῶν πνευμάτων καὶ ζήσομεν; Οἱ μὲν γὰρ πρὸς ὀλίγας ἡμέρας κατὰ τὸ δοκοῦν αὐτοῖς ἐπαίδευον, ὁ δὲ ἐπὶ τὸ συμφέρον, εἰς τὸ μεταλαβεῖν τῆς ἁγιότητος αὐτοῦ.

 

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, έχοντας γύρω μας τόσο μεγάλη στρατιά μαρτύρων ας τινάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο, και την αμαρτία που εύκολα μας εμπλέκει, κι ας τρέχουμε με υπομονή το αγώνισμα του δύσκολου δρόμου, που έχουμε μπροστά μας. Ας έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού, που μας έδωσε την πίστη, την οποία και τελειοποιεί. Αυτόν που, αντί για τη χαρά που θα μπορούσε να έχει, υπέμεινε το σταυρικό θάνατο περιφρονώντας την ατίμωση, και κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού. Αναλογιστείτε, λοιπόν, αυ­τόν που υπέμεινε μια τέτοια εχθρότητα εναντίον του από μέρους των αμαρτωλών, και μην αποκάμετε και χάσετε το θάρρος σας. Στον αγώνα σας κατά της αμαρτίας δεν αντιμετωπίσατε ακόμα το ενδεχόμενο να χύσετε το αίμα σας κι όμως λησμονήσατε τη νουθε­σία που σας δόθηκε σαν σε γιους: Παιδί μου, μην περιφρονείς τη διαπαιδαγώγηση του Κυρίου, και μη χάσεις το θάρρος σου όταν ελέγχεσαι απ’ αυτόν. Γιατί όποιον αγαπάει ο Κύριος τον διαπαιδαγωγεί, και μαστιγώνει καθέναν που παραδέχεται για παιδί του. Δείξτε υπομονή κατά τη διαπαιδαγώγησή σας ο Θεός σάς μεταχει­ρίζεται σαν παιδιά του. Γιατί ποιο παιδί δεν το διαπαιδαγωγεί ο πατέ­ρας του; Αν πάλι δεν έχετε τη διαπαιδαγώγηση που έχουν πάρει όλοι, τότε είστε νόθα κι όχι γνήσια παιδιά. Έπειτα, οι σαρκικοί μας πατέρες μας διαπαιδαγωγούσαν με τιμωρίες, κι όμως τους σεβόμα­σταν· δε θα πρέπει πολύ περισσότερο να υποταχθούμε στον Πατέρα των πνευμάτων για να κερδίσουμε την πραγματική ζωή; Οι πρώτοι μάς διαπαιδαγώγησαν όπως αυτοί νόμιζαν για λίγο χρόνο· εκείνος για το καλό μας, για να μετάσχουμε στην αγιότητά του.