Νικήτα του ομολογητού (1), ηγουμένου της μονής Μηδικίου (†824), Ιωσήφ του υμνογράφου (2) (†833). Μαρτύρων Βιθυνίου, Γλαύκου, Δίου και Ελπιδοφόρου. Νεομαρτύρος Παύλου του Ρώσου, του απελεύθερου (†1683). Οσίου Ιλλυριού.

(1) O όσιος Νικήτας καταγόταν από την Καισαρεία της Βιθυνίας και έζησε τον 8ο αι. Βρέφος ακόμη έμεινε ορφανός από μητέρα και την ανατροφή την ανέλαβαν η ενάρετος γιαγιά του και ο ευσεβής Φιλάρετος, ο πατέρας του ο οποίος ανέθεσε από πολύ ενωρίς την εκπαίδευσή του σε κάποιο κληρικό φημισμένο για τις παιδαγωγικές και πνευματικές του αρετές. Έτσι ο νεαρός Νικήτας απόκτησε αξιόλογη κοσμική και πνευματική παιδεία. Σε νεαρή ηλικία αποσύρθηκε στην περίφημη Μονή του Μηδικίου, όπου γρήγορα, για τις πολλές του αρετές, κατέκτησε την αγάπη και την εκτίμηση όλων των αδελφών της Ι. Μονής, οι οποίοι μετά το θάνατο του ηγούμενου της Μονής, Νικηφόρου, τον εξέλεξαν ηγούμενο. Στη νέα του θέση, απέδειξε την ανύστακτη μέριμνά του για πνευματική πρόοδο των αδελφών της Μονής και αποδύθηκε σε σκληρούς αγώνες κατά των δυσεβών εικονομάχων. Για το λόγο αυτό απομακρύνθηκε βίαια από το μοναστήρι του και υπέστη διάφορες φυλακίσεις και εξορίες. Όλες όμως αυτές οι κακουχίες δυνάμωναν το φρόνημά του και την πίστη του. Τελικά εγκαταστάθηκε σε κάποιο ερημικό μετόχι στο βόρεια της Κωνσταντινούπολης. Εκεί ο περίφημος αυτός Ομολογητής παρέδωσε ειρηνικά την αγία του ψυχή στον Δημιουργό του.
(2) O όσιος Ιωσήφ γεννήθηκε στη Σικελία από ενάρετους γονείς, τον Πλουτίνο και την Αγάθη. Μετά το θάνατο του πατέρα του αποσύρθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου εκάρη μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Διακρίθηκε για την καλλιγραφική του γραφή και την σύνθεση περιώνυμων εκκλησιαστικών ύμνων. Αργότερα μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου επειδή αντέδρασε στο διατάγματα των εικονομάχων εκδιώχθηκε στη Ρώμη. Αργότερα επανήλθε στη Κωνσταντινούπολη και εκοιμήθη σε βαθύ γήρας το 842.