Των εν Περσίδι 120 αγίων Μαρτύρων (†344-347). Ευτυχίου (1) πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (†582). Οσιομάρτυρος Γενναδίου, του νέου (†1818). Νεομαρτύρων Γεωργίου, Εμμανουήλ, Λάμπρου, Μιχαήλ, Θεοδώρου και Γεωργίου, των εκ Σαμοθράκης και εν Μάκρη (Αλεξανδρουπόλεως) αθλησάντων (†1835). Οσίων Γρηγορίου του Σιναίτου, Γρηγορίου του εν Άθω και Πλατωνίδος.

(1) Ο άγιος Ευτύχιος καταγόταν από το χωριό Θεία Κώμη της Φρυγίας και έζησε επί των αυτοκρατόρων Ιουστινιανού Α`, Ιουστίνου Β` και Τιβερίου. Από πολύ νωρίς ο θείος του ο πρεσβύτερος Ησύχιος τον γαλούχησε στο νάματα της ορθόδοξης πίστης και ση θεολογία. Αργότερα εκάρη μοναχός και χειροτονείθηκε διάκονος και πρεσβύτερος στο μοναστήρι της Αμάσειας. Κατά την παραμονή του στη Βασιλεύουσα εντυπωσίασε με την συγκροτημένη προσωπικότητά του, το ήθος και τις σπάνιες αρετές του τον Πατριάρχη Μηνά και απέκτησε την εύνοια του περίφημου αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Α`, ο οποίος όταν το 552 εκοιμήθη, ο Μηνάς συνέστησε να εκλεγεί στη θέση του ο Ευτύχιος. Από τη νέα του θέση ο άγιος ξεδίπλωσε όλα του τα πνευματικά και διοικητικά χαρίσματα αλλά και την εμμονή του και πιστότητά του στις ορθόδοξες αλήθειες. Γι` αυτό και βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ιουστινιανό όταν εκείνος παρασύρθηκε από την αίρεση των αφθαρτοδοκητών. Για τη στάση του αυτή καθαιρέθηκε και εξορίστηκε για δώδεκα χρόνια. Όταν όμως έλαμψε η αλήθεια επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές επί των ημερών του αυτοκράτορα Τιβέριου. Εκοιμήθη εν ειρήνη.