Σάββα του στρατηλάτου. Νεομαρτύρων Ιωάννου του ράπτου, του εξ Ιωαννίνων (†1526). Οσίων Ακακίου Β` επισκόπου Μελιτηνής, Κοσμά επισκόπου Χαλκηδόνος, του ομολογητού, Ευθυμίου του θαυματουργού, Ιωάννου του ησυχαστού και Ναυκρατίου του Στουδίτου. Οσίας Αθανασίας της εξ Αιγίνης (†1526).

Συμεώνος ιερομάρτυρος επισκόπου εν Περσία (†344), Αγαπητού πάπα Ρώμης (†536) Αδριανού μάρτυρος (†251), Μακαρίου επισκόπου Κορίνθου (1), του Νοταρά (†1805).

(1)Ο άγιος Μακάριος γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1731 και οι ευσεβείς γονείς του Γεώργιος και Αναστασία ανήκαν στην περίφημη οικογένεια των Νοταράδων. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Μιχαήλ και τα εγκύκλια γράμματα τα έμαθε στην πατρίδα του. Από μικρή ηλικία εθέλγετο από τη μοναχική ζωή και άσκηση. Για το λόγο αυτό έφυγε κρυφά από τους γονείς του και πήγε στο Μέγα Σπήλαιο. Γρήγορα όμως ο πατέρας του τον ανακάλυψε και τον οδήγησε πίσω στο σπίτι τους, όπου ο Μιχαήλ αφοσιώθηκε στη μελέτη και σπουδή των Θείων Γραφών. Όταν αργότερα η Κόρινθος είχε έλλειψη διδασκάλου ανέλαβε εκείνος δωρεάν την εκπαίδευση και εν Κυρίω νουθεσία των νέων. Ως διδάσκαλος διέπρεψε όχι μόνο για τις πλούσιες και ανεξάντλητες γνώσεις του και τη μεταδοτικότητά του αλλά και τη σεμνότητα και το χαρακτήρα του. Η αγάπη και η εκτίμηση των συμπατριωτών του στο πρόσωπό του εκδηλώθηκε αμέσως μετά το θάνατο του επισκόπου τους Παρθενίου (1764) όταν πρότειναν στον Πατριάρχη Σαμουήλ ως διάδοχό του τον λαϊκό Μιχαήλ, ο οποίος εκάρη μοναχός μετονομασθείς σε Μακάριο και εν συνεχεία χειροτονήθηκε αθρόων επίσκοπος Κορίνθου. Στη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου αναγκάσθηκε να καταφύγει με την οικογένειά του στη Ζάκυνθο και εν συνεχεία στην Ύδρα, όπου μόνασε σε κάποιο μοναστήρι. Όταν αργότερα τα πράγματα ηρέμησαν η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέλεξε νέο επίσκοπο Κορίνθου ίσως διότι ο Μακάριος εγκατέλειψε την επαρχία του και έφυγε. Τότε ο Μακάριος άρχισε να περιφέρεται σε όλα τα περίφημα μοναστικά κέντρα της εποχής. Τελικά εγκαταστάθηκε στη Χίο, όπου μαζί με τον Αθανάσιο Πάριο και τον ιερομόναχο Νικηφόρο Χίου βρήκε τη ψυχική του γαλήνη. Εκοιμήθη ειρηνικά στις 17 Απριλίου 1805.