Μαρτύρων Αντωνίνης και Ιωάννου του στρατιώτου. Οσίων Ονούφριου του Αιγυπτίου (†δ΄αι. ) και Πέτρου του εν Άθω. Ζήνωνος επισκόπου Κυρήνειας, Ιουλιανού του εις τα Λίβα, Τριφυλίου επισκόπου Λευκωσίας, Ευλογίου πατριάρχου Αντιοχείας και Αρσενίου του Ρώσου. Νεομάρτυρος Ιωάννου (1).

(1) Ο άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης, καταγόταν από την Τραπεζούντα, της οποίας και χρημάτισε πρόκριτος. Ήταν λόγιος και συγχρόνως πολύ ευσεβής. Όταν κάποτε ταξίδευε με κάποιο Τούρκικο πλοίο συνοδεύοντας τα εμπορεύματά του, η προσευχή και η νηστεία που εκδήλωσε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, νίκησαν το φθόνο του Τούρκου πλοιάρχου, ο οποίος προσπάθησε να τον προσηλυτίσει. Επειδή όμως δεν τα κατάφερε και ο Ιωάννης του απέδειξε τις πλάνες του Ισλαμ, όταν έφθασαν στο Άκκερμαν τον συκοφάντησε στο Τούρκο ηγεμόνα, ότι δήθεν έδωσε λόγο να γίνει μουσουλμάνος. Με τιμές οδηγήθηκε μπροστά στον ηγεμόνα, ο οποίος με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις προσπάθησε να τον μεταπείσει. Αλλά ο Ιωάννης με σθένος και παρρησία ομολόγησε ότι θα παρέμενε χριστιανός όσα χρήματα και αξιώματα και εάν του προσφέρουν. Εξοργισμένος ο ηγεμόνας διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά, ώστε το αίμα του έτρεχε σαν ποτάμι. Βλέποντας ο ηγεμόνας και μετά τα βασανιστήρια, την καρτερία του μάρτυρα, διέταξε να τον μαστιγώσουν και στη συνέχεια να τον δέσουν στην ουρά ενός αλόγου και να τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης. Όταν δε περνούσε από την εβραϊκή συνοικία, οι Εβραίοι έβριζαν και κακοποιούσαν τον Ιωάννη. Κάποιος μάλιστα πήρε το σπαθί του και του έκοψε το κεφάλι στις 12 Ιουνίου 1492, χαρίζοντάς του τον αμαράντινο στέφανο της δόξας. Αργότερα με βασιλικές τιμές, το σεπτό λείψανό του μετακομίσθηκε στη Σαντσιάβα της Μολδαβίας, όπου επιτελεί ακόμη δεκάδες θαύματα.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Πραξ. 18:21-28)

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, κατελθὼν ὁ Παῦλος εἰς Καισάρειαν, ἀναβὰς καὶ ἀσπασάμενος τὴν ἐκκλησίαν κατέβη εἰς ᾿Αντιόχειαν, καὶ ποιήσας χρόνον τινὰ ἐξῆλθε διερχόμενος καθεξῆς τὴν Γαλατικὴν χώραν καὶ Φρυγίαν, ἐπιστηρίζων πάντας τοὺς μαθητάς. ᾿Ιουδαῖος δέ τις ᾿Απολλὼς ὀνόματι, ᾿Αλεξανδρεὺς τῷ γένει, ἀνὴρ λόγιος, κατήντησεν εἰς ῎Εφεσον, δυνατὸς ὢν ἐν ταῖς γραφαῖς. Οὗτος ἦν κατηχημένος τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, καὶ ζέων τῷ Πνεύματι ἐλάλει καὶ ἐδίδασκεν ἀκριβῶς τὰ περὶ τοῦ Κυρίου, ἐπιστάμενος μόνον τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου· οὗτός τε ἤρξατο παρρησιάζεσθαι ἐν τῇ συναγωγῇ. Ἀκούσαντες δὲ αὐτοῦ ᾿Ακύλας καὶ Πρίσκιλλα προσελάβοντο αὐτὸν καὶ ἀκριβέστερον αὐτῷ ἐξέθεντο τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ. Βουλομένου δὲ αὐτοῦ διελθεῖν εἰς τὴν ᾿Αχαΐαν προτρεψάμενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγραψαν τοῖς μαθηταῖς ἀποδέξασθαι αὐτόν· ὃς παραγενόμενος συνεβάλετο πολὺ τοῖς πεπιστευκόσι διὰ τῆς χάριτος· εὐτόνως γὰρ τοῖς ᾿Ιουδαίοις διακατηλέγχετο δημοσίᾳ ἐπιδεικνὺς διὰ τῶν γραφῶν εἶναι τὸν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν.

Νεοελληνική Απόδοση

Εκείνες τις μέρες, ο Παύλος αποβιβάστηκε στην Καισάρεια κι από κει ανέβηκε στην Ιερουσαλήμ, να χαι­ρετίσει την κοινότητα των πιστών. Ύστερα κατέβηκε στην Αντιόχεια. Εκεί έμεινε λίγο καιρό κι ύστερα αναχώρησε. Περιόδευσε τη χώρα της Γαλατίας και τη Φρυγία, στηρίζοντας στην πίστη όλους τους χρι­στιανούς. Στο μεταξύ έφτασε στην Έφεσο ένας Ιουδαίος, που τον έλεγαν Απολλώ και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια· ήταν προικισμένος ρήτορας και ήξερε καλά τη Γραφή Είχε κατηχηθεί στην οδό του Κυρίου και με μεγάλο ζήλο κήρυττε, και δίδασκε με ακρίβεια για τον Ιησού, αν και του ήτανε γνωστό μόνο το βάπτισμα του Ιωάννη. Κι αυ­τός άρχισε να μιλάει με παρρησία στη συναγωγή. Όταν τον άκουσαν η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας, τον πήραν κοντά τους και του εξέθεσαν την οδό του Θεού με πιο μεγάλη ακρίβεια. Όταν κατόπιν αυτός ήθελε να περάσει στην Αχαΐα οι αδελφοί έγραψαν στους πιστούς και τους συνιστούσαν να τον δεχτούν με εμπι­στοσύνη. Πραγματικά, όταν πήγε εκεί, βοήθησε πολύ με τα χαρίσμα­τά του εκείνους που είχαν πιστέψει. Γιατί με δύναμη αποστόμωνε σε δημόσιες συζητήσεις τους Ιουδαίους και έφερνε αποδείξεις μέσα από τις Γραφές ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας.