Μαρτύρων Εύπλου του διακόνου (†304), Γαΐου, Γαϊανού, Ζήνωνος, Μακαρίου. Μάρκου και Νεοφύτου. Όσιομαρτύρων Βασιλείου και Θεοδώρου των Ρώσων. Νεομαρτύρων Αναστασίου του εξ Ασωμάτου και Δημητρίου εξ Αγιάσου της νήσου Λέσβου καταγόμενων και εν Κασαμπά της Μικράς Ασίας αθλησάντων (†1816). Νήφωνος (1), πατριάρχου Κων/λεως, του από Θεσ/κης (†1460). Οσίου Πασσαρίωνος. Ανάμνησις του εν Κέρκυρα θαύματος του αγίου Σπυρίδωνος, καθ` ο απηλλάγη η πόλις το 1716 της πολιορκίας των Τούρκων.

(1) Ο άγιος Νήφων, καταγόταν από την Πελοπόννησο καιτο κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Ακολούθησε έναν μοναχό, ο οποίος ονομαζόταν Αντώνιος και χρίστηκε και αυτός μοναχός. Την μοναχική του ζωή την ξεκίνησε στην Επίδαυρο αλλάζοντας το κοσμικό του όνομα σε Νήφων. Όταν ο μοναχός Αντώνιος απεβίωσε, ο Νήφων πήγε στο κάστρο της Βάρδας. Εκεί γνώρισε τον αγιορείτη Ζαχαρία, τον οποίο ακολούθησε και έτσι εγκαταστάθηκε στην Μονή της Θεοτόκου, στην Αχρίδα. Όταν ο Ζαχαρίας εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Αχρίδας, ο Νήφων αποσύρθηκε στη Μονή Διονυσίου στο άγιο Όρος, όπου και χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας. Στη συνέχεια κλήθηκε να γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και μετά το θάνατο του Ζαχαρία ανέλαβε την αρχιεπισκοπή Αχρίδας. Ο Νήφων ανέβηκε συνολικά δύο φορές στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Την τρίτη φορά πού του προτάθηκε να επαναθρονιστεί, αρνήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή όπου και απεβίωσε ειρηνικά.