Μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου (†β΄ αι.). Πατρόκλου και Ιουλιανής. Λέοντος του παρά την θάλασσαν της Λυκίας. Ερμίου, Πολυαίνου καί Σεραπίωνος. Οσιομάρτυρος Δημητρίου του εκ Σαμαρίνης (1) [Γρεβενών] (†1808). Ιωάννου Ε` και Γεωργίου Α` πατριαρχών Κων/πόλεως. Οσίων Βαρνάβα και Σωφρονίου, των Αθηναίων καί Χριστόφορου, παλαιών και νέων Ιδρυτών της σεβάσμιας Μονής Παναγίας εν Σουμελά. Σωφρονίου του εν Άθω. Οσίου Αρσενίου του νέου, του εν τη νήσω Πάρω άσκήσαντος (†1877).

(1)Ο άγιος Δημήτριος ο Μοναχός γεννήθηκε στην Σαμαρίνα της Πίνδου στα τέλη του 18ου αιώνα. Έγινε μοναχός στο τοπικό μοναστήρι και εκεί αφοσιώθηκε στην νηστεία και την προσευχή. Μετά την κατάπνιξη της επαναστάσεως το 1808 από τον Αλί Πασά βγήκε από το μοναστήρι του και γύριζε τα χωριά κηρύττοντας τον Λόγο του Θεού. Μετά από συκοφαντία συνελήφθη από τον Αλί Πασά και φυλακίστηκε. Στη συνέχεια διατάχθηκε ο βασανισμός του κάτω από πολύ άγριες συνθήκες , σε σημείο που ένας από τούς βασανιστές του πίστεψε στον Χριστό και αποκεφαλίστηκε. Ο Αλί πασάς βλέποντας την υπομονή και καρτερία του Δημητρίου έκτισε ένα τοίχο και τον έβαλε μέσα αφήνοντας απέξω μόνο το κεφάλι του. Ο άγιος άντεξε για δέκα ημέρες και στην συνέχεια παρέδωσε το πνεύμα του.