Μαρτύρων Βυζαντινού, Μαξίμου, Νικήτα του Γότθου(1) και των συν αυτώ, Πορφυρίου. Νεομάρτυρος Ιωάννου του Κρητός (†1811). Βησσαρίωνος Α` και Βησσαρίωνος Β`, των εν Λαρίση (†1490-1541) και Νικήτα του εν Χύτροις. Οσίων Γερασίμου Μακρυνίτσης. Μελετίου και Φιλοθέου πρεσβυτέρου(2), του θαυματουργού. Συμεών, αρχιεπισκόπου Θεσ/κης (†1429).

(1)Ο άγιος Νικήτας ο Γότθος, γεννήθηκε στη χώρα των Γότθων από γονείς ευγενείς και πλουσίους. Από παιδί διδάχτηκε την άγια πίστη από τον επίσκοπο Θεόφιλο. Για την χριστιανική δράση που ανέπτυξε ο Νικήτας συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αθανάσιο, ο οποίος προσπάθησε να τον κάνει να αρνηθεί την πίστη του στο Θεό. Ο Άγιος Νικήτας δεν φοβήθηκε να ομολογήσει την πίστη του. Ο ηγεμόνας εξαγριώθηκε και διέταξε να του σπάσουν τα κοκάλα, και στη συνέχεια να τον ρίξουν στη φωτιά, όπου και βρήκε το θάνατο. Το σώμα του όμως έμεινε ανέπαφο από τις φλόγες. Το πήρε κάποιος χριστιανός και το διαφύλαξε σε θήκη.
(2)Ο όσιος Φιλόθεος ο πρεσβύτερος και θαυματουργός ήταν από το χωριό Μύρμηξ της επαρχίας Οψικίου. Παντρεύτηκε χριστιανή γυναίκα και τα παιδιά τους μεγάλωσαν με τα χριστιανικά ήθη και την διαγωγή που διακρίνει τούς χριστιανούς. Χειροτονήθηκε ιερέας ύστερα από επίμονες παρακλήσεις των συγχωριανών του. Πέρα από τον χρηστό βίο ο Θεός τον αξίωσε να θαυματουργεί. Έτσι ο Άγιος αγωνιζόταν ακόμα πιο έντονα για το καλό όλων των χριστιανών, μέχρι που παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.