Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος ήταν στρατηλάτης στην πόλη των Ρωμαίων, έζησε και έδρασε επί Τραϊανού βασιλέως τον 1ο αι. μ.Χ. Ονομαζόταν Πλακίδας και η γυναίκα του Τατιανή και είχαν δυο παιδιά. Ήταν άνθρωπος που κατείχε όχι μόνο στρατιωτικά προτερήματα, αλλά και πολλές αρετές: ήταν εγκρατής στις ορέξεις και επιθυμίες της σαρκός, σώφρων, φιλελεήμων και φιλοδίκαιος.

Μια μέρα, ενώ κηνυγούσε εμφανίστηκε μπροστά του ένα ελάφι το οποίο άρχισε να το καταδιώκει. Μόλις όμως το πλησίασε βλέπει στα κέρατα του τον τίμιο σταυρό, ενώ μια υπερκόσμοα φωνή του  Ίδιου του Κυρίου, καλούσε το στρατηγό να γίνει χριστιανός.   Έτσι ο Πλακίδας αλλά και η οικογένεια του βαπτίστηκαν Χριστιανοί. Ο Πλακίδας έλαβε το βάπτισμα το όνομα “Ευστάθιος”.  Την επόμενη μέρα ο Ευστάθιος πήγε ξανά στο σημείο όπου είχε δει το όραμα και ευχαρίστησε το Κύριο και τότε άκουσε τη γνώριμη φωνή να του λέει: «Ευτυχής είσαι, Ευστάθιε, δεχθείς το Βάπτισμα και κατανικήσας την δύναμιν του πονηρού διαβόλου αλλά αυτός δεν θα παύση εις πολλούς πειρασμούς, με σκοπόν να σε αναγκάση να βλασφημήσης και ν’αρνηθής την πίστιν σου, δια να κολοσθής αιωνίως. Θα πάθης όσα και ο Ιώβ τον παλαιόν καιρόν έπαθε, αλλ’επίτέλους θα νικήσης τον δίαβολον».

Έτσι και έγινε, δέχθηκε απανωτά κακά το ένα μετά το άλλο.  Έπεσε χολέρα στο μέρος του και έτσι έχασε τους συγγενείς, τους δούλους και τα ζωντανά του. Εκείνος θέλοντας να δώσει κουράγιο στη γυναίκα του και στα παιδιά του, τους οδήγησε στην εξοχή. Όταν όμως απουσίαζαν ρήμαξαν κλέφτες το σπίτι τους και έτσι από πλούσιοι έγιναν φτωχοί.

Ακολούθως η οικογένεια μετάβηκε με πλοίο στην Αίγυπτο. Εκεί όμως ο πλοίαρχος κατέβασε βιαίως αυτόν και τα παιδιά του στο πρώτο λιμάνι , κρατώντας όμως τη γυναίκα του, τη  Θεοπίστη. Τότε η οικογενεία συγκλονίστηκε πάρα πολύ και δεν έφτανε αυτό, στην άγνωστη πόλη άγρια θηρία άρπαξαν τα δυο του παιδιά (Αγάπιος και Θεόπιστος). Ο Άγιος τότε προσευχόταν συνεχώς στο Θεό για να προστατέψει τη γυναίκα του και να σώσει τα παιδιά του. Ευτυχώς μετά από πολλές μέρες  γλίτωσε η οικογένεια του.

Μετά από χρόνια, ο αυτοκράτορας Τραιανός  διέταξε να βρουν τον Πλακίδα και να γίνει επικεφαλής στον πόλεμο, πράγμα που έγινε. Στην εκστρατεία αυτή ο Άγιος σημείωσε πολλές επιτυχίες  και μάλιστα κατάφερε να φτάσει στην πόλη που ζούσε η Θεοπίστη και ξανάεσμιξε με την οικογένεια του με χαρά.

Επιστρέφοντας ο Άγιος στη Ρώμη τον υποδέχθηκαν με τιμές και ζητοκραυγές, όμως ο νέος πλέον χριστιανομάχος αυτοκράτορας  Ανδριανός του ζήτησε να θυσιάσει στα είδωλα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης. Ο θαραλλέος όμως στρατηγός αρνήθηκε και ομολόγησε την πίστη του στο Θεό. Ο αυτοκράτορας εξοργίστηκε και διέταξε να τον βάλλουν αυτόν και την οικογένεια του μαζί με ένα πεινασμένο λιοντάρι, το οποίο όμως ούτε καν τους άγγιξε. Στη συνέχεια ο Ανδριανός διέταξε να τους κλείσουν μέσα σε ένα διάπυρο χάλκινο βόδι. Προηγουμένως οι Άγιοι προσευχήθηκαν στο Θεό να τους δώσει δύναμη, ενώ ο Ευστάθιος ζήτησε από τους στρατιώτες να θάψουν τα σώματα τους όλα μαζί. Μετά από τρεις μέρες άνοιξαν το χάλκινο βόδι και έκπληκτοι βλέπουν ότι μεν παρέδωσαν τις ψυχές τους, χωρίς όμως να καεί ούτε μια τρίχα από το κεφάλη τους και τα σώματα τους ανέπαφα από τις φωτιές. Οι χριστιανοί πήραν τα λείψανα των Αγίων και τα ενταφίασαν σύμφωνα με την επιθυμία τους.

Η μνήμη του μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου και της οικογένειας του τιμάται την 20^ηΣεπτεμβρίου.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Εφ. 6: 10-17)

Ἀδελφοί, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. Ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι. Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι βῆμα Θεοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, πάρτε δύναμη από την ένωσή σας με τον Κύριο κι από τη μεγάλη του ισχύ. Ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο Θεός, για να μπορέσετε ν’ αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου. Γιατί δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του σκοτεινού τούτου κόσμου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό. Γι’ αυτό φορέστε την πανοπλία του Θεού, ώστε να μπορέσετε να προβάλετε αντίσταση, όταν έρθει η ώρα της σατανικής επίθεσης. Λάβετε κάθε απαραίτητο μέτρο για να μείνετε ως το τέλος σταθεροί στις θέσεις σας. Σταθείτε, λοιπόν, σε θέση μάχης· ζωστείτε την αλήθεια σαν ζώνη στη μέση σας· φορέστε σαν θώρακα τη δικαιοσύνη. Για υποδήματα στα πόδια σας βάλτε την ετοιμότητα να διακηρύξετε το χαρούμενο άγγελμα της ειρήνης. Εκτός απ’ όλα αυτά, κρατάτε πάντα την πίστη σαν ασπίδα, πάνω στην οποία θα μπορέσετε να σβήσετε τα φλογισμένα βέλη του πονηρού. Η σωτηρία ας είναι περικεφαλαία σας, και ο λόγος του Θεού η μάχαιρα που σας δίνει το Πνεύμα.