Η Οσία Πελαγία (8 Οκτωβρίου)
Η οσία Πελαγία καταγόταν από την Αντιόχεια και ήταν ειδωλολάτρης. Ήταν γνωστή ως γυναίκα ελαφρών ηθών που ζούσε στους χορούς και στα θέατρα, ήταν ουσιαστικά μία πόρνη και κέρδιζε πολλά χρήματα από τη ζωή αυτή.
Στο έτος 453 μ.Χ. μία μέρα που οι χριστιανοί τελούσαν πανήγυρη υπέρ κάποιων μαρτύρων άκουσε θερμό κήρυγμα για την αγνότητα από τον άγιο επίσκοπο Νόννο. Τόσο πολύ επηρεάστηκε από το κήρυγμα και από την αγνή όψη των χριστιανών, ιδιαίτερα των νεαρών ανδρών και γυναικών, που είδε στη σύναξη που την συνταράχθηκε βαθειά μέσα της.
Κατευθείαν απαρνήθηκε την προηγούμενη άσωτη ζωή της, μετανόησε πραγματικά και αφού κατηχήθηκε για την χριστιανική πίστη βαπτίστηκε. Πώλησε όλα τα υπάρχοντά της και έδωσε τα χρήματα στους φτωχούς. Στο εξής ήταν απεριποίητη και φορούσε τρίχινα φορέματα. Μετά από ένα διάστημα πήγε στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και παρέμεινε εκεί. Αποσύρθηκε στο όρος των Ελαιών και εκεί σε ένα κελί η οσία πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της με σκληρή άσκηση μέχρι την κοίμησή της.
Πραγματικά η οσία Πελαγία αποτελεί την απόδειξη του λόγου του Χριστού προς τους Φαρισαίους ότι «οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού». Αποδεικνύεται πως αυτό που οδηγεί τον άνθρωπο στη σωτηρία και τον αγιασμό δεν είναι ο φαρισαϊκός περιορισμός σε μία κοινωνική αξιοπρέπεια και μία τυπική χριστιανική ζωή, αλλά πρωτίστως η συναίσθηση της αμαρτωλότητας και η αληθινή μετάνοια.
Η μνήμη της οσίας Πελαγίας τιμάται στις 8 Οκτωβρίου.
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Εφ. 5: 8-19)
Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· ― ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀληθείᾳ· ― δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. Διὸ λέγει· Ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.
Νεοελληνική Απόδοση
Αδελφοί, κάποτε ήσασταν στο σκοτάδι, τώρα όμως, που πιστεύετε στον Κύριο, είστε στο φως· να ζείτε, λοιπόν, σαν άνθρωποι που ανήκουν στο φως. Γιατί η ζωή εκείνων που οδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα διακρίνεται για την αγαθότητα, τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. Να εξετάζετε τι αρέσει στον Κύριο. Και να μη συμμετέχετε στα σκοτεινά κι ανώφελα έργα των άλλων, αλλά να τα ξεσκεπάζετε. Γι’ αυτά που κάνουν εκείνοι στα κρυφά είναι ντροπή ακόμα και να μιλάμε. Όταν όμως όλα αυτά έρχονται στο φως, δείχνουν τι είναι. Γιατί ό,τι φανερώνεται γίνεται και το ίδιο φως. Γι’ αυτό λέει ένας ύμνος: «Ξύπνα εσύ που κοιμάσαι, αναστήσου από τους νεκρούς, και ο Χριστός θα σε φωτίσει». Προσέχετε, λοιπόν, καλά πώς ζείτε· μη ζείτε ως ασύνετοι αλλά ως συνετοί. Να χρησιμοποιείτε σωστά το χρόνο σας, γιατί ζούμε σε πονηρούς καιρούς. Γι’ αυτό μην είστε άφρονες, αλλά ν’ αντιλαμβάνεστε τι θέλει ο Κύριος από σας. Και μη μεθάτε με κρασί, που οδηγεί στην ασωτία, αλλά να γεμίζετε με το Πνεύμα του Θεού. Να τραγουδάτε στις συνάξεις σας ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, να ψάλλετε με την καρδιά σας στον Κύριο.
___________________________________________________________________________
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 5: 27-32)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγων ὁ ᾿Ιησοῦς ἐθεάσατο τελώνην, ὀνόματι Λευΐν, καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. Καὶ καταλιπὼν ἅπαντα, ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. Καὶ ἐποίησε δοχὴν μεγάλην ὁ Λευῒς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἦν ὄχλος τελωνῶν πολὺς, καί ἄλλων, οἳ ἦσαν μετ᾿ αὐτῶν κατακείμενοι. Καὶ ἐγόγγυζον οἱ Γραμματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ λέγοντες· Διὰ τί μετὰ τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετε καὶ πίνετε; Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες· Οὐκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς, εἰς μετάνοιαν.
Νεοελληνική Απόδοση
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς είδε έναν τελώνη που τον έλεγαν Λευί, να κάθεται στο τελωνείο και του είπε: «Ακολούθησέ με». Εκείνος τα εγκατέλειψε όλα, σηκώθηκε και τον ακολούθησε. Ο Λευί του έκανε πλούσιο τραπέζι σπίτι του. Mαζί τους στο τραπέζι ήταν πολύς κόσμος, τελώνες και άλλοι άνθρωποι. Οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς που ανήκαν στην παράταξή τους, διαμαρτύρονταν στους μαθητές του και τους έλεγαν: «Γιατί τρώτε και πίνετε μαζί με τελώνες κι αμαρτωλούς;» Ο Ιησούς τους απάντησε: «Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό όσοι είναι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι· δεν ήρθα να καλέσω σε μετάνοια τους δικαίους, αλλά τους αμαρτωλούς».