skip to Main Content

Πέμπτη, 10η Οκτωβρίου 2024

Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας. Οσίων Βασσιανού (1), Θεοφίλου (2) (†η΄αι.) και Λογγίνου.

(1) Ο Άγιος Βασιανός καταγόταν από τη Συρία και έζησε στα χρόνια που βασιλέας ήταν ο Μαρκιανός. Από τα παιδικά του χρόνια διακρινόταν για τις χριστιανικές του αρχές. Αναδείχθηκε ικανότατος ερμηνευτής των Χριστιανικών αληθειών και του Ευαγγελίου. Μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου και συνέχισε την διδασκαλία του με μεγάλη απήχηση. Τον ακολουθούσαν όχι μόνο άνδρες αλλά και γυναίκες. Μία από τις πολλές μαθήτριες του ήταν και η Αγία Ματρώνα. Ο Βασιανός απεβίωσε σε μεγάλη ηλικία και μέχρι τις τελευταίες του στιγμές κήρυττε το λόγο του Κυρίου.
(2) Ο Άγιος Θεόφιλος ο ομολογητής καταγόταν από ένα χωριό κοντά στην Τιβεριούπολη. Ανατράφηκε με τις αρχές της χριστιανικής πίστεως. Σε νεαρή ηλικία επισκέφτηκε τον μοναχό Στέφανο, ο οποίος του διεύρυνε τους πνευματικούς και γνωστικούς του ορίζοντες. Με την βοήθεια των γονέων του, που ήταν ευσεβείς άνθρωποι, έκτισε ένα μοναστήρι στο όρος Σελεντίου, όπου και μόνασε. Επί βασιλείας Λέοντος του Ισαύρου, ο οποίος πολέμησε την ορθοδοξία, ο Θεόφιλος έκρινε ότι έπρεπε να βρεθεί στο κέντρο της μάχης. Έτσι αφήνοντας την σκήτη του άρχισε να κηρύττει υπέρ της Ορθοδοξίας. Γι αυτό το έργο του φυλακίσθηκε στη Νίκαια και εκβιάστηκε με ραβδισμούς και αλλά βασανιστήρια για να αρνηθεί την πίστη του. Ο Άγιος διατηρώντας άσβεστη τη φλόγα της πίστης υποβλήθηκε στο μαρτύριο του ραβδισμού. Φέροντας τα τίμια στίγματα του μαρτυρίου επέστρεψε στη μονή του, όπου και τον δέχθηκαν με τιμές. Ο Άγιος όμως αποσύρθηκε στην σκήτη του όπου και παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Ρωμ. 8: 28-39)

Ἀδελφοί, οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν; Ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; Τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; Καθὼς γέγραπται ὅτι «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς». Ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

 

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, είμαστε βέβαιοι ότι, αν αγαπά κανείς το Θεό, ο Θεός κάνει τα πάντα να συντελούν στο καλό του. Αυτό ισχύει για όσους κάλεσε ο Θεός σύμφωνα με το λυτρωτικό του σχέδιο. Τους ήξερε από πριν, και τους προόρισε να γίνουν όμοιοι με τον Υιό του, έτσι που ο Χριστός να είναι ο πρώτος ανάμεσα σ’ ένα πλήθος από αδέλφια. Κι αυτούς που προόρισε, αυτούς και κάλεσε. Κι αυτούς που κάλεσε, τους έσωσε. Κι αυτούς που έσωσε, αυ­τούς τους δόξασε. Τι να προσθέσουμε σ’ αυτά: Όταν είναι ο Θεός με το μέρος μας, ποιος μπορεί να μας βλάψει; Ο Θεός δεν λυπήθηκε ούτε το μονογε­νή του Υιό, αλλά τον παρέδωσε στο θάνατο για χάρη όλων μας. Δε θα μας δωρίσει, λοιπόν, τα πάντα μαζί μ’ αυτόν; Ποιος μπορεί να κατηγορήσει αυτούς που διάλεξε ο Θεός; Κανείς, γιατί ο Θεός τούς δικαιώνει. Και ποίος θα τους καταδικάσει; Κανείς, γιατί ο Χριστός πέ­θανε για μας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κι αναστήθηκε και βρίσκεται τώρα στα δεξιά του Θεού, όπου μεσολαβεί για μας. Τι, λοιπόν, μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού για μας; Μήπως τα παθή­ματα, οι στενοχώριες, οι διωγμοί, η πείνα, η γύμνια, οι κίνδυνοι ή ο μαρτυρικός θάνατος; Σύμφωνα με τη Γραφή: Για σένα πεθαίνουμε όλη την ημέρα. Μας μεταχειρίζονται σαν πρόβατα που τα πάνε για σφαγή. Εμείς όμως υπερνικούμε μέσα απ’ όλες τις δυσκολίες με τη βοήθεια του Χριστού που μας αγάπησε. Κι είμαι πραγματικά βέβαιος πως ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε άλλες ουράνιες δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε κάτι άλλο είτε στον ουρανό είτε στον άδη ούτε κανένα άλλο δημιούργημα θα μπορέσουν ποτέ να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού για μας, όπως φανερώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.

___________________________________________________________________________

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 9: 7-11)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἤκουσεν ῾Ηρῴδης ὁ Τετράρχης τὰ γινόμενα ὑπό τοῦ ᾿Ιησοῦ πάντα· καὶ διηπόρει, διὰ τὸ λέγεσθαι ὑπό τινων, ὅτι ᾿Ιωάννης ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν· ὑπό τινων δὲ ὅτι ᾿Ηλίας ἐφάνη· ἄλλων δὲ, ὅτι προφήτης εἶς τῶν ἀρχαίων ἀνέστη. Καὶ εἶπεν ὁ ῾Ηρῴδης· ᾿Ιωάννην ἐγὼ ἀπεκεφάλισα· τίς δέ ἐστιν οὗτος, περὶ οὗ ἐγὼ ἀκούω τοιαῦτα; Καὶ ἐζήτει ἰδεῖν αὐτόν. Καὶ ὑποστρέψαντες οἱ Ἀπόστολοι, διηγήσαντο αὐτῷ ὅσα ἐποίησαν· καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς, ὑπεχώρησε κατ᾿ ἰδίαν, εἰς τόπον ἔρημον πόλεως καλουμένης Βηθσαϊδά. Οἱ δὲ ὄχλοι γνόντες ἠκολούθησαν αὐτῷ· καὶ δεξάμενος αὐτοὺς ἐλάλει αὐτοῖς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας θεραπείας ἰᾶτο.

Νεοελληνική Απόδοση 

Εκείνο τον καιρό, ο Ηρώδης ο τετράρχης άκουσε όλα όσα γίνονταν απ’ αυτόν, και βρισκόταν σε απορία, γιατί άλλοι έλεγαν ότι ο Ιωάννης αναστήθη­κε από τους νεκρούς, άλλοι ότι εμφανίστηκε ο Ηλίας κι άλλοι ότι αναστήθηκε κάποιος από τους αρχαίους προφήτες. Ο Ηρώδης όμως είπε: «Εγώ τον Ιωάννη τον αποκεφάλισα· ποιος είναι πάλι αυτός για τον οποίο ακούω τέτοια πράγματα;» και ζητούσε να τον δει. Επέστρεψαν οι απόστολοι και διηγήθηκαν στον Ιησού όλα όσα είχαν κάνει. Εκείνος τους πήρε μαζί του κι αναχώρησαν μόνοι τους σε μια έρημη περιοχή κοντά στην πόλη που λεγόταν Βηθσαηδά. Ο όχλος όμως τους αντιλήφθηκε και τον ακολούθησε. Εκείνος τους δέ­χτηκε και τους μιλούσε για τη βασιλεία του Θεού, και όσους είχαν ανάγκη από θεραπεία τους θεράπευσε.

Back To Top