Τρίτη, 19η Νοεμβρίου 2024
Προφήτου Αβδιού. Μαρτύρων Αγαπίου, Άζη του θαυματουργού (1). Ανθίμου, Θαλελαίου, Χριστόφορου, Ευφημίας. Βαρλαάμ (†304), Ηλιοδώρου (†272). Οσίων Σίμωνος του θαυματουργού, του εκ Καλαβρίας και Βαρλαάμ ηγουμένου.
(1)Ο άγιος Άζης έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταγόταν από την χώρα των Ισαύρων και ήταν στο επάγγελμα στρατιωτικός. Άφησε όμως τη στρατιωτική ζωή και πήγε στην έρημο για να μονάσει, όπου και επιτέλεσε πολλά θαύματα.Τον κατήγγειλαν, όμως, οι ειδωλολάτρες στον έπαρχο, ο οποίος έστειλε στρατιώτες για να τον συλλάβουν. Στο δρόμο της επιστροφής οι στρατιώτες που τον είχαν αιχμαλωτίσει δίψασαν. Ο άγιος τους λυπήθηκε και προσευχήθηκε στο Θεό και αμέσως ανέβλυσε από τη γη δροσερό νερό, από το οποίο ήπιαν όλοι και ανακουφίστηκαν. Αυτό το θαύμα έκανε τους στρατιώτες να πιστέψουν στο Θεό. Ο έπαρχος συνέλαβε τον Άζη και τους στρατιώτες και τους πήγε σε κάποιο τόπο, όπου υπέβαλε τον άγιο σε φρικτά βασανιστήρια, για εκφοβισμό των υπολοίπων. Έπειτα από τα βασανιστήρια τον έριξε μέσα σε μία πυρακτωμένη κάμινο. Μεν θεία επέμβαση όμως η φλόγα έσβησε και ο άγιος εξήλθε από αυτή απόλυτα αβλαβής. Μετά από αυτό το θαύμα ασπάστηκαν την πίστη του Χριστού, η κόρη και η γυναίκα του έπαρχου, κάτι που τον εξόργισε αφάνταστα. Γι` αυτό τον λόγο με προσταγή του έπαρχου οι δήμιοι αποκεφάλισαν τους στρατιώτες μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του. Μετά βασάνισε τον άγιο και στη συνέχεια ζήτησε τον αποκεφαλισμό του. Έτσι παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Κολασσ. 2:20-3:3)
Ἀδελφοί, εἰ ἀπεθάνετε σὺν τῷ Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε, μὴ ἅψῃ μηδὲ γεύσῃ μηδὲ θίγῃς ― ἅ ἐστι πάντα εἰς φθορὰν τῇ ἀποχρήσει ― κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων; Ἅτινά ἐστι λόγον μὲν ἔχοντα σοφίας ἐν ἐθελοθρησκείᾳ καὶ ταπεινοφροσύνῃ καὶ ἀφειδίᾳ σώματος, οὐκ ἐν τιμῇ τινι πρὸς πλησμονὴν τῆς σαρκός. Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ·
Νεοελληνική Απόδοση
Αδελφοί, αφού, λοιπόν, πεθάνατε μαζί με το Χριστό και λυτρωθήκατε από τα στοιχεία του κόσμου, γιατί ζείτε σαν να είστε υποταγμένοι σ’ αυτά; και γιατί δέχεστε να σας επιβάλλουν απαγορεύσεις, όπως «μην ακουμπήσεις αυτό, μη γευτείς το άλλο, μην αγγίξεις εκείνο;” Αυτές οι απαγορεύσεις αναφέρονται σε πράγματα που είναι καταδικασμένα να φθαρούν μετά τη χρήση τους· πρόκειται για κανόνες που στηρίζονται σε ανθρώπινες διατάξεις και διδασκαλίες. Βέβαια, αυτές οι διατάξεις έχουν μια εξωτερική εμφάνιση σοφίας, που εκδηλώνεται σαν θρησκεία στηριγμένη στο ανθρώπινο θέλημα, σαν ψευτοταπεινοφροσύνη και περιφρόνηση του σώματος. Δεν έχουν όμως καμία αξία και το μόνο που κάνουν είναι να ικανοποιούν το αμαρτωλό φρόνημα. Αφού, λοιπόν, αναστηθήκατε μαζί με το Χριστό, να επιδιώκετε τα αγαθά που βρίσκονται στον ουρανό, εκεί που κάθεται ο Χριστός στα δεξιά του Θεού· οι σκέψεις σας να είναι στραμμένες προς αυτά κι όχι προς το γήινα πράγματα. Γιατί πεθάνατε μαζί με το Χριστό κι η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με το Χριστό στο Θεό.
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 17: 26-37, 18: 8)
Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθώς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· Ἢσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν Κιβωτόν· καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς, καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. Ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾿ οὐρανοῦ, καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. Κατὰ ταῦτα ἔσται, ᾗ ἡμέρᾳ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται. Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὃς ἔσται ἐπὶ τοῦ δώματος, καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτω ἆραι αὐτά, καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω. Μνημονεύετε τῆς γυναικὸς Λώτ. Ὃς ἐὰν ζητήσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολέσῃ αὐτήν, ζωογονήσει αὐτήν. Λέγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ δύο ἔσονται ἐπὶ κλίνης μιᾶς· ὁ εἷς παραληφθήσεται, καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται· Δύο ἔσονται ἀλήθουσαι ἐπὶ τὸ αὐτό· μία παραληφθήσεται καὶ ἡ ἑτέρα ἀφεθήσεται. Δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται. Καὶ ἀποκριθέντες λέγουσιν αὐτῷ· Ποῦ, Κύριε; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ ἐπισυναχθήσονται οἱ ἀετοί. Πλὴν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν, ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
Νεοελληνική Απόδοση
Είπε ο Κύριος · όπως έγινε στις μέρες του Νώε, έτσι θα γίνει και με την ερχομό του Υιού του Ανθρώπου. Τότε έτρωγαν κι έπιναν, άντρες και γυναίκες παντρεύονταν, ως την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό. Ύστερα ήρθε ο κατακλυσμός και τους αφάνισε όλους. Το ίδιο έγινε και στις ημέρες του Λωτ. Έτρωγαν κι έπιναν, αγόραζαν και πουλούσαν, φύτευαν κι έχτιζαν. Την ημέρα όμως που βγήκε ο Λωτ από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι απ’ την ουρανό και τους αφάνισε όλους. Τα ίδια θα συμβούν και την ημέρα που θα φανερωθεί ο Υιός του Ανθρώπου. Την ημέρα εκείνη όποιος θα βρίσκεται στο λιακωτό και τα πράγματά του θα είναι στο σπίτι, να μην κατεβεί να τα πάρει. Κι όποιος είναι στο χωράφι να μη γυρίσει πίσω. Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ. Όποιος θελήσει να διασώσει τη ζωή του θα τη χάσει, κι όποιος τη χάσει θα τη διατηρήσει. Σας βεβαιώνω πως εκείνη τη νύχτα, απ’ τους δύο που θα κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι ο ένας θα σωθεί κι ο άλλος θα χαθεί. Απ’ τις δύο γυναίκες που θα αλέθουν μαζί η μια θα σωθεί κι η άλλη θα χαθεί. Από δύο ανθρώπους που θα βρεθούν στο χωράφι, ο ένας θα σωθεί κι ο άλλος θα χαθεί». Τότε τον ρώτησαν: «Πού θα γίνουν αυτά, Κύριε;» κι εκείνος τους είπε: «Όπου είναι το πτώμα, εκεί θα μαζευτούν και τα όρνεα». Τους έλεγε και μια παραβολή για τα πώς πρέπει πάντοτε να μην αποκάμνουν στην προσευχή, τους είπε «Σε κάποια πόλη ήταν ένας δικαστής, που ούτε το Θεό φοβόταν ούτε άνθρωπο υπολόγιζε. Σ’ αυτή την πόλη κατοικούσε μια χήρα, που ερχόταν στο δικαστή και του έλεγε: “προστάτεψέ με από αυτόν που με κατατρέχει”. Εκείνος για πολύν καιρό αρνιόταν, αλλά ύστερα είπε μέσα του: “αν και δε φοβάμαι το Θεό ούτε υπολογίζω άνθρωπο, όμως επειδή η χήρα αυτή μου έγινε φορτική, θα της δώσω τα δίκιο της, για να μην έρχεται συνεχώς και με ταλαιπωρεί”. Κι ο Κύριος πρόσθεσε: «Προσέξτε αυτό που είπε ο άδικος δικαστής. Θα αναβάλει, λοιπόν, ο Θεός να αποδώσει το δίκιο στους εκλεκτούς που του κράζουν μέρα και νύχτα; Σας βεβαιώνω ότι θα τους αποδώσει το δίκιο τους πολύ γρήγορα. Όταν όμως έρθει ο Υιός του Ανθρώπου, θα βρει τάχα πιστούς ανθρώπους στη γη;».