Απόδοσις εορτής των Χριστουγέννων. Ιερομάρτυρος Ζωτικού του ορφανοτρόφου (1) († δ΄αι.). Οσίας Μελάνης της Ρωμαίας (†449). Μαρτύρων Βουσίριδος, Γαυδεντίου, Νέμης Ολυμπιοδώρας. Οσίων Γαΐου, Γελασίου, Γεωργίου του εν Κύπρω, «του μαχαιρωμένου».

(1)Σήμερα τιμούμε την μνήμη του αγίου Ζωτικού του Ορφανοτρόφου, ο οποίος καταγόταν από την Ρώμη. Προερχόταν από ευγενή οικογένεια, η οποία τον ανέθρεψε με πολλή ευσέβεια και παιδεία. Τα φιλανθρωπικά του αισθήματα και ο ενάρετος εν γένει βίος που τον διέκριναν, τον έκαναν ξεχωριστό υπηρέτη του Χριστού. Γι` αυτά τα χαρίσματα του ο Ζωτικός, ήταν πολύ αγαπητός στον Μεγάλο Κωνσταντίνο, ο οποίος όταν έκτισε την Κωνσταντινούπολη και την ανάδειξε σε πρωτεύουσα του κράτους, προσκάλεσε σε αυτή τον Ζωτικό με άλλους ευσεβείς άντρες, για να έχει εκεί πολύτιμους εργάτες της χριστιανικής πίστης. Διακρίθηκε για την περιποίηση που έδειχνε στους λεπρούς, τους οποίους πλησίαζε χωρίς φόβο και τους πρόσφερε την βοήθειά του. Μετά το θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο υιός του Κωνστάντιος, ακολούθησε άλλους δρόμους και έτσι κακομεταχειρίστηκε τον Ζωτικό. Ο φιλάνθρωπος αυτός άνδρας πέθανε με ταλαιπωρίες και κακουχίες, αλλά με πλήρη αγάπη προς τον Θεό, δοξάζοντας Τον για όσα του συνέβησαν.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Τιμ. Β΄ 3:16-4:4)

Τέκνον Τιμόθεε, πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος. Διαμαρτύρομαι οὖν ἐγὼ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, τοῦ μέλλοντος κρίνειν ζῶντας καὶ νεκροὺς κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ. Ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.

Νεοελληνική Απόδοση

Παιδί μου Τιμόθεε, ο,τι βρίσκεται στη Γραφή είναι εμπνευσμένο από το Πνεύμα του Θεού κι είναι ωφέλιμο για τη διδασκαλία της αλήθειας, για τον έλεγχο της πλάνης, για τη διόρθωση των λαθών, για τη διαπαιδαγώγηση σε μια ζωή όπως τη θέλει ο Θεός, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι τέλειος και καταρτισμένος για κάθε καλό έργο. Σε εξορκίζω λοιπόν εγώ μπροστά στο Θεό και στον Κύριο Ιησού Χριστό, που πρόκειται να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς όταν θα εμφανιστεί και θα βασιλέψει: Κήρυξε το λόγο του Θεού με επιμονή, στον κατάλληλο και στον ακατάλληλο καιρό· έλεγξε, επίπλη­ξε, συμβούλεψε. Κι όλα αυτά με όλη τη μακροθυμία σου, διδάσκοντας με κάθε τρόπο. Γιατί θα ’ρθει καιρός που οι άνθρωποι δε θα ανέχονται τη σωστή διδασκαλία, αλλά θα συγκεντρώνουν γύρω τους πλήθος από δασκάλους, που να ταιριάζουν με τις επιθυμίες τους, για ν’ ακούνε αυτά που τους αρέσουν. Θα κλείσουν τ’ αυτιά τους στην αλήθεια και θα στραφούν στα παραμύθια.