Ο χαιρετισμός αναγνώστηκε, εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, από τον Υφυπουργό Τουρισμού κ. Κώστα Κουμή

Είναι με ιδιαίτερη χαρά που συμμετέχω στη 10^η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας-Αμμοχώστου. Ο ιστορικός αυτός θεσμός, τον οποίο αναβιώνει εδώ και αρκετά χρόνια η οικεία Μητρόπολη, με πρωτοβουλία του ποιμενάρχη της, κυρίου Βασίλειου, συμβάλλει ουσιαστικά, ανάμεσα σε πολλά άλλα, στην προσπάθεια επικοινωνίας των κληρικών και του εκκλησιαστικού προσωπικού των ενοριών της Μητρόπολης, τόσο μεταξύ τους όσο και με τον επικεφαλής της, και ευρύτερα την Ιεραρχία της Εκκλησίας.

Την ίδια στιγμή, τέτοιου είδους πρωτοβουλίες έχουν ξεχωριστή σημασία γιατί –πολιτική και Εκκλησιαστική ηγεσία– γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οφείλουμε να δίνουμε λόγο στους πολίτες, να διατηρούμε επικοινωνία μαζί τους, να μοιραζόμαστε ιδέες, να αναζητούμε λύσεις στα προβλήματα και, ασφαλώς, να αντικρίζουμε ο ένας τον άλλο μέσα από ένα δημιουργικό και ανθρώπινο πρίσμα, στη βάση αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού. Ειδικά όσοι έχουμε το προνόμιο αλλά, ειδικότερα, την ευθύνη να ηγούμαστε, η σωστή επικοινωνία με την κοινωνία, αποτελεί την αλάνθαστη πυξίδα που δείχνει την πορεία μας προς το κοινό καλό, την ευημερία, την πρόοδο, την ανάπτυξη και γενικά την αλλαγή προς το καλύτερο.

Σε αυτό το πλαίσιο, Πανιερώτατε, παρακαλώ δεχθείτε τα συγχαρητήριά μου για τη σημερινή Συνέλευση, αλλά και τις γενικότερες προσπάθειες που καταβάλλετε. Ως ο Ποιμενάρχης της μεγαλύτερης προσφυγικής Μητρόπολης, της Αμμοχώστου, με προσωρινή έδρα τη φιλόξενη πόλη του Παραλιμνίου, η αποστολή σας αποκτά και μια άλλη διάσταση. Είναι, εξάλλου, γνωστές οι προσπάθειες που καταβάλατε και καταβάλλετε για τη διάσωση εκκλησιαστικών μνημείων και κειμηλίων των κατεχομένων εδαφών μας. Φέροντας και σεις την καταγωγή σας από τις Μάνδρες Αμμοχώστου και έχοντας διακονήσει στη Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα ως μοναχός, η αγωνία των Αμμοχωστιανών προσφύγων είναι και δική σας αγωνία και σίγουρα συναισθάνεστε τον πόθο τους για επαναλειτουργία των εκκλησιών τους και την έντονη προσμονή τους για απελευθέρωση και επιστροφή στις πατρογονικές εστίες.

Κυρίες και Κύριοι,

Τα πενήντα χρόνια, που παρήλθαν από την τουρκική εισβολή του 1974, είναι πολλά και καθοριστικά. Φέτος, κατά τη διάρκεια όλου του έτους, με αφορμή τη θλιβερή αυτή επέτειο, η Κύπρος μετρά ξανά τις πληγές της, ανακαλεί ακόμη περισσότερο στη μνήμη της τα γεγονότα, και βιώνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο αυτό το αρνητικό ορόσημο. Μνημονεύουμε όλους όσοι προασπίστηκαν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, και ασφαλώς στρέφουμε τη σκέψη μας στα θύματα του μεγάλου εγκλήματος που διαπράχθηκε σε βάρος της χώρας και του λαού μας, τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους εκτοπισθέντες και εγκλωβισμένους, όλους όσοι εξακολουθούν να πληρώνουν το τίμημα του συνεχιζόμενου ανομήματος.

Την ίδια ώρα, υποκλινόμαστε με ευλάβεια στον περήφανο λαό μας, ο οποίος εδώ και πενήντα χρόνια παραδίδει μαθήματα αξιοπρέπειας, αγωνιστικότητας και καρτερικότητας. Αυτή η ανυποχώρητη πίστη του λαού μας, για τις καλύτερες μέρες που θα έρθουν στον τόπο μας, αποτελεί για εμένα προσωπικά την αστείρευτη πηγή άντλησης δύναμης και διδαγμάτων. Οι απογοητεύσεις, τα εμπόδια, οι δυσκολίες αλλά και τα συμφέροντα και η ιδιοτέλεια που παρεμβάλλουν στον δρόμο μας ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσουν την προσπάθειά μας, ή να μας αποπροσανατολίσουν από τον στόχο μας. Στα δικά μας όνειρα η πατρίδα που θέλουμε είναι ελεύθερη και ενωμένη, χωρίς κατοχικό στρατό και ξένους προστάτες. Και ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, διεκδικούμε λύση στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, που να αξιοποιεί το διαπραγματευτικό κεκτημένο και να λαμβάνει υπόψη τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Επιδιώκουμε μια βιώσιμη και ανθεκτική λύση, που να διασφαλίζει σε όλους τους νόμιμους κατοίκους της πατρίδας μας συνθήκες ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας.

Εργαζόμαστε, λοιπόν, εντατικά και μεθοδικά, αξιοποιώντας τις ισχυρές συνέργειες που δημιουργήσαμε με τους εταίρους μας και τους στρατηγικούς μας συνεργάτες με προεξάρχουσα, φυσικά, την Ελλάδα. Με πίστη στο δίκαιο του αγώνα μας, με στέρεα επιχειρήματα και με διεκδικητικό ρεαλισμό, αγωνιζόμαστε για όλα αυτά που δικαιούται κάθε κράτος και κάθε Ευρωπαίος πολίτης.

Από τον όμορφο τούτο χώρο, σε απόσταση πολύ κοντινή από τη Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός, θέλω να στείλω, χωρίς να υποβαθμίζω τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα ότι το κατοχικό συρματόπλεγμα που μας χωρίζει από την θαλασσοφίλητη Αμμόχωστο δεν είναι ανυπέρβλητο.

Η μέχρι τώρα αρνητική στάση του κυρίου Tatar και της τουρκικής πλευράς όχι μόνον δεν μας απογοητεύουν, αλλά μας πεισμώνουν ακόμη περισσότερο. Όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι χάρη και στις δικές μας επίμονες προσπάθειες που ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών εργάζεται για το επόμενο βήμα, με στόχο την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν στην επίλυση του Κυπριακού. Χαίρομαι γιατί η πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας στηρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλουμε, ώστε να εξαντλήσουμε κάθε διαπραγματευτικό περιθώριο, για να πετύχουμε τον κορυφαίο εθνικό στόχο και να πραγματώσουμε το μεγάλο όνειρο, παραδίδοντας στα παιδιά μας μια πατρίδα ελεύθερη και ενωμένη.

Σε αυτή μας την προσπάθεια, για ένα καλύτερο, ασφαλές και ανθεκτικό αύριο για την πατρίδα μας, είμαι βέβαιος ότι έχουμε και τη στήριξη του λαού, του κλήρου, αλλά και της Ιεραρχίας.

Μακαριώτατε,

Πανιερώτατε,

Φίλες και Φίλοι,

Σήμερα η 10^η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας-Αμμοχώστου, ανάμεσα σε άλλα, στέλνει και ένα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Στρέφει το βλέμμα της προς την φυσική και ιστορική της έδρα, την πόλη της Αμμοχώστου, και μετρά 50 χρόνια προσφυγιάς. Η σημερινή σύναξη εκπροσώπων όλων των ενοριών της ελεύθερης και κατεχόμενης Μητρόπολης Κωνσταντίας-Αμμοχώστου είναι η επιβεβαίωση της σθεναρής μνήμης, του αέναου αγώνα, αλλά και της διαβεβαίωσης ότι «κανένας δεν ξεχνά και τίποτα δεν ξεχνιέται». Η Αμμόχωστος, όπως και όλες οι κατεχόμενες πόλεις και χωριά μας, μάς δείχνουν τον δρόμο για την ελευθερία και την επανένωση, μάς καθορίζουν τον στόχο και την υποχρέωσή μας.

Κλείνω, ευχόμενος η επόμενη Κληρικολαϊκή Συνέλευση να μας βρει ενώπιον νέων δεδομένων, σε μια Κύπρο ειρηνικής συνύπαρξης, ελεύθερης διακίνησης, εφαρμογής όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Να μας βρει όλους ξανά στην πόλη της Αμμοχώστου, σε μια Κύπρο ενωμένη, όπου οι καμπάνες θα ηχούν χαρμόσυνα και οι εκκλησίες μας θα λειτουργούνται κανονικά και απρόσκοπτα.

Σας ευχαριστώ.