Μέσα στη σειρά των Κυριακών του Πεντηκοσταρίου, σημαντική θέση  επέχει και η διήγηση του θαύματος της ιάσεως του του Παραλύτου της Βηθεσδά, η οποία διαβάζεται την τέταρτη κατά σειρά Κυριακή από το Πάσχα.

Στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι, της Θείας Λειτουργίας κατά τη φετινή Κυριακή, 26 Μαΐου 2024, προεξήρχε ο επιχώριος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, πλαισιούμενος από τους αιδ/τους Πρωτ. Ανδρέα Πίττα (κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου), Πρωτ. Ηρακλείδιο Ξιούρο, Οικ. Μάριο Ανδρέου και τους διακόνους του ναού και της Μητροπόλεως Ιωάννη, Θεοφάνη και Χαράλαμπο.

Στο κήρυγμά του ο Πανιερώτατος έκανε μια συνοπτική ιστόρηση και θεολογική ερμηνεία του σημερινού θαύματος από τον Ιησού Χριστό. Ο λόγος Του προς τον επί τριάντα οκτώ έτη παραλυτικό« έγειρε» προλέγει τη δική Του Ανάσταση, δεν περιορίζεται σε ένα ιστορικό γεγονός αλλά αναφέρεται γενικότερα στο γεγονός της έλευσης του Χριστού στον κόσμο για να οδηγήσει όλο το ανθρώπινο γένος στην Ανάσταση.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία αλλά έχουν τον συμβολισμό τους πρόσθεσε. Αυτή η μεγάλη διάρκεια είναι η διάρκεια κατά την οποία το ανθρώπινο γένος παράλυτο εξαιτίας της αμαρτωλότητας παρέμενε όπως ένας παράλυτος στο κρεβάτι και ο Χριστός ήρθε να το αναστήσει.

Ο Απόστολος Παύλος συνέχισε, κάνει λόγο για τη διαφορά μεταξύ Ιουδαίων και Ελλήνων: οι μεν πρώτοι επιζητούν το σημείο, να δούνε θαύμα δηλαδή, οι δε Έλληνες σοφίαν επιζητούσιν, την φιλοσοφία, η οποία ακόμα μέχρι και σήμερα υπάρχει στο προσκήνιο. Εμείς συμπληρώνει ο θεορρήμων Παύλος κηρύσσουμε« Θεού δύναμη και Θεού σοφία», η δύναμη του Θεού που ενεργεί και η σοφία που δίνει ο Θεός στον άνθρωπο.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα γεγονότα περί θαυμάτων που απασχολούν την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα και προκάλεσαν σκανδαλισμό σε όλους μας. «Αν έγιναν ο Θεός το ξέρει», σημείωσε με νόημα, λέγοντας ότι, μέσα από τη στάση του Χριστού, μέσα από τους λόγους του Αποστόλου Παύλου, διαπιστώνουμε πως ΔΕΝ μπορούμε να εκβιάζουμε τον Θεό να κάνει θαύματα. Αν θελήσει ο Θεός συνέχισε, να κάνει το θαύμα θα το κάνει γιατί μπορεί ο καθένας στην προσωπική μας ζωή να βλέπει την παρουσία του Θεού και να διακρίνει ότι ο Θεός ενήργησε θαυματουργικά για ένα πρόβλημα που ο καθένας αντιμετωπίζει. Δεν αρνούμαστε το θαύμα επεσήμανε, αλλά δεν μπορούμε να κατασκευάζουμε θαύματα. Αυτές οι πρακτικές διεμήνυσε σε έντονο ύφος «είναι του διαβόλου γιατί και ο διάβολος μετατρέπεται σε άγγελο φωτός και θέλει να παρασύρει τον άνθρωπο».

Μολαταύτα έθεσε προς το εκκλησίασμα το ερώτημα -τι ονομάζουμε θαύμα; Αν προστρέξουμε τόνισε σε όλους τους πατέρες της Εκκλησίας, για παράδειγμα ο Μέγας Βασίλειος στους εννέα λόγους του ερμηνείας στην εξαήμερο, στη δημιουργία δηλαδή του κόσμου, εξηγεί ότι με το λόγο Του ο Θεός δημιούργησε το φως και μετά τον κόσμο αποτελεί το μέγιστο θαύμα που φανερώνει τη δύναμη και την παρουσία του Θεού μέσα στον κόσμο.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και ο Άγιος Αμβρόσιος θέτουν τη θεμελιώδη βάση «εάν ο Θεός με τον λόγο Του, αυτός ( ο λόγος) έγινε έργο, τότε δεν αποτελεί ένα μεγάλο θαύμα ότι με τον λόγο Του» και με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος κατά την τέλεση της θείας ευχαριστίας δεν μπορεί ο Θεός να μετατρέψει τον άρτο και τον οίνο σε σώμα και αίμα Χριστού;». Άρα βλέπουμε πρόσθεσε δυο έννοιες θαυμάτων τη δημιουργία του κόσμου και τη μεταβόλη των τιμίων δώρων.

Χωρίς περιστροφές ο λόγιος Ιεράρχης, κάλεσε όλους να είναι  πολύ προσεκτικοί και να μην παρασύρονται από αγύρτες, οι οποίοι θέλουν να εμφανίσουν τους εαυτούς τους ότι μπορούν να κάνουν θαύματα, χωρίς να έχουν αυτό το χάρισμα, τη δυνατότητα και αυτή την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Αυτή τη χάρη του Θεού να επιδιώκουμε συνέχισε και βεβαίως το να ζητούμε τη χάρη του Θεού εκείνος γνωρίζει πότε και πως θα ενεργήσει και δεν θα του επιβάλουμε εμείς γιατί αυτό σημαίνει διαβολική ενέργεια και όχι τη χάρη του Θεού που σώζει και ανορθώνει τον άνθρωπο από την παραλυσία της αμαρτίας. Ευχήθηκε τέλος «η χάρη του Αγίου Πνεύματος να καθοδηγεί τον καθένα μας ούτως ώστε μέσα στο χώρο της Εκκλησίας να βιώνουμε πραγματικά το θαύμα που μας προσφέρει ο Θεός και όχι ο κάθε άσχετος», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Πριν την απόλυση τελέστηκε το μνημόσυνο του ευσεβεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και πάντων των καθ’ οιονδήποτε αναιρεθέντων κατά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και λοιπών προσφιλών προσώπων.

©®pndiaconia.imc. Απαγορεύεται ρητά η χρήση, αναπαραγωγή ή αναδημοσίευσή της παρούσης, ολική ή μερική, χωρίς να έχει χορηγηθεί άδεια από τον συντάκτη.