Ο Άγιος Αρίστων έζησε στην Κύπρο κατά τα τέλη του 4ου και αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Κατά την εποχή εκείνη στην επαρχία της Πάφου υπήρχαν δυο Επίσκοποι. Ένας στην περιοχή της Πάφου με έδρα τη Νέα Πάφο και ο άλλος στην περιοχή της Αρσινόης με έδρα την Αρσινόη, εκεί που βρίσκεται σήμερα η πόλη της Χρυσοχούς. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος, ο Άγιος Αρίστων είναι ο δεύτερος κατά σειρά Επίσκοπος Αρσινόης. Πρώτος αναφέρεται κάποιος Νικόλαος. Ακολουθεί αυτός και ύστερα οι Άγιοι Νίκων και Αρκάδιος. Και οι τρείς αυτοὶ Άγιοι, Αρίστων, Νίκων και Αρκάδιος, θεωρούνται κατά τον Όσιο Νεόφυτο ισάξιοι των τριών μεγάλων Πατέρων και Ιεραρχών της Εκκλησίας μας, του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ο Άγιος Αρίστων καταγόταν από ευσεβείς γονείς, οι οποίοι φρόντισαν για την κατά Θεόν παιδεία και ανατροφή του υιού τους. Η αρετή και η κατά Χριστόν πολιτεία ήταν ο σκοπός της ζωής του Αγίου Αρίστωνος. Η ολοκληρωτικὴ αυτοπαράδοσή του στον Κύριο τον βοήθησε να αποκτήσει την αρετή της πραότητας και τη βασιλίδα των αρετών, την ταπείνωση, και από αυτή την αγιότητα. Με έργα και λόγια έγινε φλογερός διδάσκαλος της ευσέβειας και της ορθοδόξου πίστεως, προστάτης των ορφανών, παρήγορος άγγελος των πτωχών και ασθενούντων, πατέρας στοργικὸς για όλους. Ο λόγος της Παλαιάς Διαθήκης, «όσω μέγας εί, τοσούτω ταπεινού σεαυτόν, και έναντι Κυρίου ευρήσεις χάριν», βρήκε την εφαρμογή του στο πρόσωπο του Αγίου. Ο Άγιος Θεὸς τον αξίωσε και του χαρίσματος της θαυματουργίας. Η γραφίδα του Οσίου Νεοφύτου γράφει για τον Άγιο Αρίστωνα ότι ήταν «κατά δαιμόνων άριστος αριστεύς».

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Της ποίμνης σου άριστα ιεραρχήσας, σοφέ, φωτί κατελάμπρυνας ταύτην Χριστού του Θεου, Αρίστων μακάριε· όθεν και την ψυχήν σου, θείοι άγγελοι ήραν, ίνα το στέφος λάβης, ως πιστός οικονόμος, πρεσβεύων ακαταπαύστως υπέρ των τιμώντων σε.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Α’ Κορ. 10:23-28)

Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ. Μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος. Πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν· «τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς». Εἰ δέ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν. Ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ, τοῦτο εἰδωλόθυτόν ἐστι, μὴ ἐσθίετε δι᾿ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν συνείδησιν· «τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς».

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, «Όλα επιτρέπονται», λένε μερικοί. Ναι, αλλά όλα δε συντελούν στο καλύτερο. «Όλα επιτρέπονται», δεν οικοδομούν όμως όλα. Δεν πρέπει κανείς να επιδιώκει ό,τι βολεύει τον ίδιο, αλλά ό,τι βοηθάει τον άλλο. Τρώτε ό,τι πουλιέται στην αγορά των κρεάτων, χωρίς να ρω­τάτε για την προέλευσή τους, ώστε να μη δημιουργείτε πρόβλημα συ­νειδήσεως γιατί, σύμφωνα με τη Γραφή, στον Κύριο ανήκει η γη και καθετί πάνω σ’ αυτήν. Όταν κάποιος μη χριστιανός σας καλεί σε γεύμα και θέλετε να πάτε, ό,τι σας παραθέτουν στο γεύμα να το τρώτε χωρίς να εξετάζετε και να δημιουργείτε πρόβλημα συνειδή­σεως. Αν όμως κάποιος στο τραπέζι σάς πει: «Αυτό το κρέας προέρ­χεται από θυσία στα είδωλα», μην το τρώτε, εξαιτίας εκείνου που σας έδωσε την πληροφορία και εξαιτίας της συνειδήσεως· αν και στον Κύριο ανήκει η γη και καθετί πάνω σ’ αυτήν.