Με δάκρυα στα μάτια κλήρος και λαός αποχαιρέτισαν το πρωί του Σαββάτου, 1η Φεβρουαρίου 2025 τον ιερομόναχο, π. Χαρίτωνα Θεοδώρου, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 39 ετών, μετά από πολύμηνη ασθένεια.
Δεκάδες πιστοί, πέρασαν το κατώφλι του ιερού ναού της Παναγίας Παναγιώτισσας στον Πρωταρά από το πρωί για να ασπαστούν το σκήνωμά του το οποίο είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα και να λάβουν την ευχή του.
Της Εξοδίου ακολουθίας προέστη ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος πλαισιούμενος από κληρικούς της Μητροπόλεως και αλλαχού, στην παρουσία των οικείων του εκλιπόντος, του βουλευτή Αμμοχώστου Γιώργου Κάρουλλα, των αντιδημάρχων Φρενάρους Κώστα Μιχαήλ και Παραλιμνίου Κλεάνθη Κουτσόφτα, ενοριτών, συγγενών και φίλων του π. Χαρίτωνος.
Επικήδειους λόγους εκφώνησαν ο Πανιερώτατος, ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αυγουστίνος Κκαράς, -ο οποίος σκιαγράφησε την προσωπικότητα του μακαριστού ιερέως και τη σύντομη δυστυχώς εκκλησιαστική του προσφορά- και ο επιστήθιος φίλος του Γιώργος Μουστακάς.
Στη συνέχεια το ιερό λείψανο αναχώρησε για την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού όπου εψάλλη η νεκρώσιμη ακολουθία για μοναχούς, προϊσταμένου του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμαθούντος κ. Νικολάου, συμπαραστατούμενου από τον Καθηγούμενο Αρχιμ. Παΐσιο και την αδελφότητα της Μονής. Ακολούθησε ο ενταφιασμός του στο κοιμητήριο της Μονής.
Ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύει τη μακαρία ψυχή του και να πρεσβεύει στο επουράνιο θυσιαστήριο για όλους εμάς.
Επικήδειος λόγος Πανιερωτάτου στον π. Χαρίτων Θεοδώρου
Αν παρακολουθήσουμε εκ του σύνεγγυς το περιεχόμενο της ακολουθίας της κηδείας που μόλις ολοκληρώσαμε θα δούμε πως οι πατέρες της εκκλησίας που συνέγραψαν αυτή την ακολουθία και κυρίως ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός τοποθετούν τον άνθρωπο μέσα στην όλη δημιουργία του Θεού από την αρχή που δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο αλλά συνέχεια το τραγικό γεγονός της πτώσεως του ανθρώπου, της παρακοής του θελήματος του Θεού οδήγησε στην τραγική κατάσταση της εξόδου από τον παράδεισο και βεβαίως αυτό που προείπε ο Θεός στους πρωτόπλαστους ότι από τη στιγμή που θα φάτε από το δέντρο αυτό τότε θανάτου αποθανείν.
Εξερχόμενοι από τον παράδεισο τους είπε ο Θεός «γη ει και εις γην απελεύσει» είσαι καμωμένος από τη γη ο άνθρωπος είναι καμωμένος από τη γη και γι αυτό στη γη θα πορευθεί με το θάνατο όμως η έλευση του Ιησού Χριστού στον κόσμο έχει δώσει μια άλλη διάσταση και την ελπίδα προς τον άνθρωπο γι αυτό και ο Απόστολος Παύλος γράφει την προς Κολοσσαείς επιστολή του «Όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» (Κολοσ. 3, 4). δηλαδή όταν ο Χριστός θα έρθει για τη Δευτέρα του παρουσία η ζωή όλων μας που είναι μέσα στον ίδιο το Θεό εν Χριστώ Ιησού που γι’ αυτό με την Ανάστασή του μας προσφέρει την Ανάσταση τότε και οι δικές μας ζωές ενός προς όλον μας του ενός προς τον άλλο θα φανερωθούν εν δόξη ενώπιον του κριτή ο οποίος θα κρίνει όλους τους ανθρώπους χωρίς εξαίρεση έστω και αν είναι βασιλιάδες έστω και αν είναι άρχοντες έστω και αν είναι αρχιερείς ιερείς άντρες γυναίκες όποια αξία και όποια μη αξία είχανε και έχουμε σε αυτό τον κόσμο.
βεβαίως εδώ πρόκειται ότι σήμερα κηδεύουμε ένα κληρικό ο οποίος μπήκε μέσα στην εκκλησία με όλη την θέλησή του και το θάρρος για να διακονήσει το ιερό θυσιαστήριο αλλά Κρίμασιν οις οίδε Κύριος ο χρόνος της διακονίας του ως κληρικού ήτανε σύντομος. Ήτανε σύντομος όμως πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι Κρίμασιν οις οίδε Κύριος τον παρέλαβε τον πήρε κοντά του για να συνεχίσει όχι σε αυτό το επίγειο θυσιαστήριο αλλά θα συνεχίσει να λατρεύει τον τριαδικό Θεό στο ουράνιο θυσιαστήριο εκεί που τελεσιουργειται αιωνίως η λατρεία του Θεού από τους αγίους αγγέλους από τους μεγάλους αγίους και όλους εκείνους οι οποίοι αξιώθηκαν να έχουν το λειτουργικό αξίωμα όπως ο πατήρ Χαρίτων.
Ευχόμαστε λοιπόν να τον αξιώσει να λειτουργεί και εκείνος μεταξύ όλων των χορών των αγίων και να τον παρακαλέσουμε να εύχεται και για όλους εμάς ενώπιον του τριαδικού Θεού αναμένοντας όλοι μας την κοινή ανάσταση των ανθρώπων για την αποκατάσταση του ανθρώπινου γένους στην αθανασία και στην αιωνιότητα. Αμήν.
