Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Πρωτότυπο Κείμενο

Αδελφοί, ειδότες οτι ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου εαν μη δια πίστεως Ιησού Χριστού, και ημείς εις Χριστόν Ιησούν επιστεύσαμεν, ινα δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χρίστου και ουκ εξ έργων νόμου, διότι ου δικαιωθήσεται εξ έργων νόμου πάσα σαρξ. Ει δε ζητούντες δικαιωθήναι εν Χριστώ ευρέθημεν και αυτοί αμαρτωλοί, αρα Χριστός αμαρτίας διάκονος; Μη γένοιτο. Ει γαρ α κατέλυσα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην εμαυτόν συνίστημι. Εγω γαρ δια νόμου νόμω απέθανον, ινα Θεω ζήσω. Χριστώ συνεσταύρωμαι· ζω δε ουκέτι εγω, ζη δε εν εμοί Χριστός· ο δε νυν ζω εν σαρκί, εν πίστει ζω τη του υιού του Θεού του αγαπήσαντος με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, ξέρουμε πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί με την τήρηση των διατάξεων του νόμου. Αυτό γίνεται μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό κι εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να δικαιωθούμε με την πίστη στο Χριστό κι όχι με την τήρηση του νόμου· γιατί με τα έργα του νόμου δεν θα σωθεί κανένας άνθρωπος. Αν όμως, ζητώντας να σωθούμε από τον Χρίστο, βρεθήκαμε να είμαστε και μείς αμαρτωλοί όπως οι εθνικοί, σημαίνει τάχα πως ο Χριστός οδηγεί στην αμαρτία; Όχι βέβαια! Γιατί, αν ότι γκρέμισα το ξαναχτίζω, είναι σαν να ομολογώ πως έκανα λάθος όταν το γκρέμιζα. Κι αληθινά, με κριτήριο τον νόμο, έχω πεθάνει για τη θρησκεία του νόμου, για να βρω τη ζωή κοντά στο Θεό. Έχω πεθάνει στον σταυρό μαζί με τον Χριστό. Τώρα πια δεν ζω εγώ, αλλά ζει στο πρόσωπο μου ο Χριστός. Κι η τωρινή σωματική μου ζωή είναι ζωή βασισμένη στην πίστη μου στον Υιό του Θεού, που με αγάπησε και πέθανε εκούσια για χάρη μου.

Σχολιασμός

Η συγκεκριμένη αποστολική περικοπή είναι παρμένη από το δεύτερο κεφάλαιο της προς Γαλάτας επιστολής του Αποστόλου Παύλου. Την περιοχή της Γαλατίας επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος κατά την πρώτη του αποστολική περιοδεία κατά τα έτη 45-48 μ.Χ., συνοδευόμενος από τον Απόστολο Βαρνάβα. Στη συγκεκριμένη αποστολική περικοπή, ο απόστολος Παύλος, αναφέρεται σε ένα πρόβλημα το οποίο άρχισε να εμφανίζεται στις Εκκλησίες τις οποίες ίδρυσε στην εκεί περιοχή. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν οι εξ Ιουδαίων Χριστιανοί άρχισαν να υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαίο από όλους η τήρηση των διατάξεων του Μωσαϊκού Νόμου. Αναφορά για το πρόβλημα αυτό γίνεται και στις Πράξεις των Αποστόλων. «Εάν μη περιτέμνησθε τω έθει Μωϋσέως ου δύνασθαι σωθήναι» (Πραξ. 15:1). Άρχισαν επίσης να αμφισβητούν το αποστολικό αξίωμα του αποστόλου Παύλου λέγοντας ότι δεν είναι απόστολος ισάξιος με τους δώδεκα και ότι διδάσκει την αποδέσμευση από το Μωσαϊκό Νόμο για να γίνει αρεστός στους εξ’ εθνών Χριστιανούς. Αντιμετωπίζει λοιπόν το πρόβλημα αυτό ο Απόστολος Παύλος, γράφοντας τη συγκεκριμένη επιστολή σαν υπενθύμιση σε όσα τους είχε διδάξει και να τους βοηθήσει να παραμείνουν στην ελευθερία την οποία προσφέρει το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Με την επιστολή αυτή ο Απόστολος Παύλος τονίζει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει δίκαιος ενώπιόν του Θεού με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του παλαιού μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την αληθινή πίστη στον Ιησού Χριστό. Η ιδιαιτερότητα της χριστιανικής πίστεως φανερώνεται στο έργο του Ιησού Χριστού και κυρίως στη σταυρική του θυσία. Η σταυρική θυσία του Χριστού αποτελεί την ελευθερία των ανθρώπων από την τήρηση των τυπικών διατάξεων του Νόμου. Επιστρέφοντας στο Νόμο σημαίνει αμέσως και την υποτίμηση της σταυρικής θυσίας του Ιησού Χριστού αλλά της ελευθερίας που προσφέρει.

Αυτό λοιπόν έκαναν οι Ιουδαΐζοντες Χριστιανοί, αμφισβητούσαν την ελευθερία που προφέρει ο Σταυρός του Χριστού, την πηγή δηλαδή της ελευθερίας. Πίστευαν και υποστήριζαν ότι είναι απαραίτητη για τη σωτηρία η τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου απ’ όλους. Ο Νόμος όμως αποτελεί όπως θα μας πει στο τρίτο κεφάλαιο της προς Γαλάτας Επιστολή «παιδαγωγόν εις Χριστόν, ίνα εκ πίστεως δικαιωθώμεν», ώστε «ελθούσης δε της πίστεως ουκέτι υπό παιδαγωγόν εσμέν» (Γαλ. 3,24-25). Η σωτηρία απευθύνεται λοιπόν, προς όλους τους ανθρώπους δια μέσου  της πίστεως στον Ιησού Χριστό, χωρίς να διακρίνει τους ανθρώπους με βάση την τήρηση ή μη του Μωσαϊκού Νόμου. Το γεγονός ότι πολλοί από τους εξ Ιουδαίους Χριστιανούς αποδέχονται το Ευαγγέλιο του Χριστού, φανερώνει ότι ο Νόμος αδυνατεί να τους σώσει και γι αυτό το λόγο τον εγκαταλείπουν και ακολουθούν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Παρακάτω συνεχίζει ο Απόστολος Παύλος λέγοντας μας: «Χριστώ συνεσταύρωμαι˙ ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Ο Σταυρός δηλαδή του Ιησού Χριστού αποτελεί το σημείο στο οποίο πρέπει να προσβλέπουμε για τη σωτηρία μας. Με τη θυσία του στο Σταυρό ο Ιησούς μας εκδήλωσε την απεριόριστη και ανιδιοτελή αγάπη του προς τον καθένα μας ξεχωριστά. Η τήρηση μόνο των τυπικών διατάξεων του Μωσαϊκού Νόμου και η μη πίστη προς Αυτόν, σημαίνει την υποτίμηση της σταυρικής του θυσίας και της αγάπης που μας έχει δώσει. Καταδικάστηκε ο Ιησούς στο όνομα του Νόμου, αλλά ο θάνατός του είχε ως αποτέλεσμα την ελευθερία των ανθρώπων από την τυπολατρική τήρηση των διατάξεων του Νόμου.

Η ένωσή μας λοιπόν με τον Ιησού που αποτελεί την ουσία αυτής της ζωής, επιτυγχάνεται μέσω της πίστεως στον Ιησού Χριστό και όχι απλά της τήρησης των διατάξεων του Μωσαϊκού Νόμου. Η σωτηρία μας πηγάζει από την αστείρευτη αγάπη του Χριστού προς εμάς, η οποία τον οδήγησε μέχρι το σταυρικό θάνατο. Έτσι και Απόστολος Παύλος μας καλεί να ενωθούμε με το Χριστό σταυρώνοντας τον παλιό εαυτό μας και αποβάλλοντας την αμαρτία, έτσι θα αποκτήσουμε τη δύναμη που χρειάζεται για να αντιμετωπίζουμε καθημερινά όσα προβλήματα συναντούμε.