Ρένος Κωνσταντίνου, θεολόγος

Η Αγία Αικατερίνη αποτελεί κόσμημα στο χορό των μαρτύρων του 4ου αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν κόρη ευγενών (του Βασιλίσκου Κώνστα). Είχε ομορφιά εξωτερική, αλλά και εσωτερική. Ήταν πάρα πολύ έξυπνη και σε ηλικία 18 ετών είχε σπουδάσει όλες τις ελληνικές επιστήμες, καθώς επίσης και τα δόγματα της χριστιανικής αλήθειας. Έμαθε επίσης πολλές ξένες γλώσσες.

Όταν άρχισαν σκληροί διωγμοί κατά των χριστιανών επί αυτοκρατόρων Μαξιμιανού και Μαξεντίου, η νεαρή Αικατερίνη δε δίστασε να παρουσιαστεί και να ομολογήσει Θεό το Σωτήρα Χριστό. Ο έπαρχος πληροφορήθηκε ότι η Αικατερίνη ήταν μορφωμένη και έξυπνη. Έτσι προσπάθησε να την αποσπάσει από τη χριστιανική θρησκεία, φέρνοντας σε δημόσια συζήτηση μαζί της τους πιο σπουδαίους φιλοσόφους της Αλεξάνδρειας. Αλλά η μόρφωση της Αικατερίνης, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε τους «αντιλέγοντας έλέγχει». Ώστε, δηλαδή, να αποστομώνει εκείνους που αντιλέγουν στην ορθή διδασκαλία. Και μάλιστα, πολλούς απ’ αυτούς έκανε χριστιανούς. Η παράδοση μάλιστα αναφέρει ότι προσήλκυσε στο χριστιανισμό και τη γυναίκα του αυτοκράτορα.

Αφού οι ειδωλολάτρες και χριστομάχοι κατάλαβαν ότι δεν πετυχαίνουν τίποτα, άρχισαν να βασανίζουν ανηλεώς την Αγία. Η αγία Αικατερίνη παρέμεινε σταθερή και ακλόνητη στην πίστη της. Έτσι, τελικά την αποκεφάλισαν.

Στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά υπάρχει Μονή αφιερωμένη στην αγία Αικατερίνη. Στη Μονή φυλάσσεται το λείψανο της Αγίας και η Τίμια κάρα της, από την οποία αναβλύζει μύρο. Κατά την παράδοση η Μονή αυτή είναι η αρχαιότερη Μονή στην Ορθοδοξία. Μοναστική ζωή στο Όρος Σινά υπήρχε από τον 4ο αιώνα. Επί βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού, ανάμεσα στο 527 και 565, ανεγέρθηκε η Μονή αφιερωμένη στην αγία Αικατερίνη στο σημείο που βρίσκονταν η «φλεγόμενη βάτος» του Μωυσή. Η βιβλιοθήκη της Μονής διατηρεί τη δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και εγχειριδίων της πρωτοχριστιανικής περιόδου, μετά από αυτή του Βατικανού.

Απολυτίκιο Αγίας Αικατερίνης. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

«Την πανεύφημον νύμφην Χριστού ύμνήσωμεν, Αίκατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και άντίληψιν ότι έφίμωσε λαμπρώς, τους κομψούς των άσέβων, του Πνεύματος τη δυνάμει· και νυν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος».