Εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου στην Αγία Νάπα
Με θρησκευτική ευλάβεια – παραμονή της εορτής σήμερα Σαββάτο 7 Σεπτεμβρίου- γιόρτασαν οι κάτοικοι της Αγίας Νάπας και από όλη την ελεύθερη Κύπρο το Γενέθλιο της Θεοτόκου, στον Ιερό Ναό της Παναγίας πλησίον της αρχαίας Μονής της Αγίας Νάπας.
Της εσπερινής ακολουθίας χοροστάτησε ο επιχώριος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, πλαισιούμενος από τους παν/το Αρχιμ. Συμεών Αναστασιάδη, κληρικό της Ι. Μ. Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς (Εκκλησία Ελλάδος), τους εφημερίους του ναού Βασίλειο Νικολάου, Χαράλαμπο Ζάρτηλα, τον Διάκονο της Μητροπόλεως Επιφάνιο Παπαντωνίου και τον Διάκονο του ναού Ηλία Κακουσιά.
Πλήθος πιστών μεταξύ των οποίων οι έντιμοι Δήμαρχος Αγίας Νάπας κ. Γιάννης Καρούσος, Γιώργος Κάρουλλας Βουλευτής ΔΗΣΥ Αμμοχώστου κ.α βρέθηκαν στον Ιερό Ναό για να προσκυνήσουν την αρχαία εικόνα της Αγίας Νάπας η οποία φυλάσσεται εκεί και να ζητήσουν τη χάρη της, ενώ ακολούθησαν με κατάνυξη την περιφορά Της γύρω από τον ιερό ναό.
Είναι γνωστό ότι τα τέσσερα Ευαγγέλια δεν παρέχουν πληροφορίες για την καταγωγή και τη γέννηση της Θεοτόκου. Τις σχετικές πληροφορίες τις αντλούμε από το απόκρυφο Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου (2ος αιώνας), σύμφωνα με το οποίο η Θεοτόκος γεννήθηκε στα Ιεροσόλυμα με θαυματουργικό τρόπο από μια ενάρετη γηραιά γυναίκα, ονόματι Άννα, μετά από επίμονες δεήσεις προς τον Θεό, αυτής και του συζύγου της Ιωακείμ.
Η Άννα ήταν στείρα και συνεπώς άτεκνη, γεγονός που εθεωρείτο ντροπή στην ιουδαϊκή κοινωνία της εποχής της.
Η εορτή της Γέννησις της Θεοτόκου καθιερώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 5ου αιώνα ή στις αρχές του 6ου αιώνα στα Ιεροσόλυμα και από εκεί διαδόθηκε σε όλη τη χριστιανική Ανατολή. Η εισαγωγή της στη Ρώμη έγινε στα τέλη του 7ου αιώνα από Έλληνες μοναχούς που κατέφυγαν στην Ιταλία μετά τους διωγμούς των Αράβων. Πρώτος ο πάπας Σέργιος Α’ (687-701) την καθιέρωσε ως επίσημη γιορτή και την περιέλαβε μαζί με άλλες θεομητορικές εορτές στο εορτολόγιο της Δυτικής Εκκλησίας. Τον 11ο αιώνα η εορτή είχε επικρατήσει σε ολόκληρη τη Χριστιανοσύνη.
Σημαντική είναι και η θέση της εορτής μέσα στην υμνογραφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εξέχοντες υμνογράφοι (Σέργιος και Στέφανος Αγιοπολίτες, Γερμανός Α’ Κωνσταντινουπόλεως, Ρωμανός Μελωδός, Ιωσήφ Υμνογράφος) έχουν γράψει ιδιόμελα, κανόνες και κοντάκια, που ψάλλονται κατά την ημέρα της γιορτής. Παράλληλα, οι διηγήσεις για τη γέννηση της Θεοτόκου έχουν καταλάβει εξέχουσα θέση στην εκκλησιαστική ζωγραφική. Εικόνες εκλεκτής τέχνης βρίσκονται στο Άγιο Όρος, στον Μυστρά και την Κρήτη, ενώ αξιολογότατα μωσαϊκά υπάρχουν στη Μονή του Δαφνίου (Αθήνα) και στο τζαμί Καχριέ στην Κωνσταντινούπολη.
