Χειροτονία Διακόνου Αὐγουστίνου σὲ πρεσβύτερον

Προσφώνηση Μητροπολίτη Κωνσταντίας Βασιλείου

Ἡ κατὰ Κωνσταντίαν Ἐκκλησία χαίρει ἰδιαιτέρως γιὰ τὴ σημερινὴ μέρα τῆς χειροτονίας σὲ πρεσβύτερο τοῦ Διακόνου Αὐγουστίνου. Συνήθως, στὶς περιπτώσεις χειροτονιῶν ἀναφερόμαστε στὴν κλήση τοῦ Θεοῦ ποὺ απευθύνει σὲ ὅσους εἰσέρχονται στὶς τάξεις τοῦ ἱεροῦ κλήρου. Ἡ ἀναφορὰ αὐτὴ εἶναι σημαντικὴ καὶ στηρίζεται εἴτε πάνω σε γεγονότα καὶ πρόσωπα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ποὺ δέχθηκαν τὴν κλήση τοῦ Θεοῦ, εἴτε ἀνήκουν στὴν ἱστορία καὶ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας.

Σήμερα θὰ ὑπενθυμίσω ἀπὸ τὸν προφήτη Ἠσαΐα (40:9)  τὸ πῶς ὁ Θεὸς τὸν κάλεσε, τὸ πῶς τὸν ἐγκατέστησε καὶ τὸ πῶς ὅρισε τὴν ἀποστολὴ τοῦ προφήτη,  ὁ ὁποῖος δίσταζε νὰ ἀναλάβει τὴν προφητικὴ ἀποστολὴ ποὺ τοῦ ἀνέθεσε ὁ Θεός, θεωρώντας ὡς ἄδικο καὶ χαμένο κόπο νὰ ἀναλάβει ἕνα τέτοιο ἔργο, γιατὶ ἡ ἀποστασία ἦταν τόση, ποὺ κατὰ τὰ ἀνθρώπινα κριτήρια ἦταν προδιαγεγραμμένη ἡ ἀποτυχία της.

Ὅμως, στὸ δισταγμὸ αὐτὸ τοῦ προφήτη, ὁ Θεὸς τὸν προτρέπει:
 
«Ἐπ’ ὄρος ὑψηλὸν ἀναβηθι, ὁ εὐαγγελιζόμενος Σιών•
Ὕψωσον τῇ ἰσχύι τὴν φωνήν σου, ὁ εὐαγγελιζόμενος Ἱερουσαλήμ•
Ὑψώσατε, μὴ φοβεῖσθε•
Εἰπὸν ταῖς πόλεσιν Ἰούδα: Ἰδοὺ ὁ Θεὸς ὑμῶν»
(Ἠσ. 40:9)

Γιὰ νὰ ἀκουσθεῖ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἰσχυρὸν στὰ ὦτα τῶν ἀνθρώπων, ὁ προφήτης καλεῖται νὰ ἀνέβει σὲ ὄρος ψηλὸ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ βροντοφωνάξει: Αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός σας καὶ κανένας ἄλλος ἀπὸ ἐκείνους πού σᾶς προτείνει ὁ κόσμος.

Ἐδῶ, λοιπόν, ἔχουμε τὴ συγκέντρωση ὅλων τῶν στοιχείων τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ.

▪Ὁ Θεὸς καλεῖ τὸν προφήτη ἐπὶ τὸ προφητικὸ ἔργο καὶ ἀποστολή: ὁ εὐαγγελιζόμενος.
▪Τοῦ ὑποδεικνύει τὸν τρόπο νὰ ἐνεργήσει ὥστε νὰ φέρει σὲ πέρας τὴν ἀποστολή του μὲ ἀποτελεσματικότητα: τὸν καλεῖ νὰ ἀνέβει σὲ ὄρος ὑψηλόν. 
▪Τοῦ ὑποδεικνύει ἀκόμα καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ προφητικοῦ κηρύγματος, πρέπει νὰ κηρύξει τὴ μοναδικότητα τοῦ Θεοῦ: «Ἰδοὺ ὁ Θεὸς ὑμῶν».

▪Θυμίζουμε ὅτι ὁ Μωυσῆς ἀνέβηκε στὸ Σινᾶ γιὰ νὰ  λάβει τὸ νόμο. ▪Ὁ προφήτης Ἠλίας ἀνέβηκε στὸ βουνὸ καὶ κατατρόπωσε τοὺς ψευδοπροφῆτες. ▪Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου ἔγινε στὸ Ὄρος. ▪Ἡ Ἀνάληψή Του ἐπίσης.
 
Αὐτὴ ἡ προφητικὴ κλήση ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἀνέβει σὲ ὑψηλὸν ὄρος μᾶς ὑπενθυμίζει τὴν κλήση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητές του, ποὺ εἶναι διαχρονική. «Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη, οὐδὲ καίουσι  λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μώδιον, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ». 

Σήμερα, π. Αὐγουστῖνε, ἡ κλήση ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀπευθύνεται καὶ σὲ σένα∙ «Ἐπ’ ὄρος ὑψηλὸν ἀνάβηθι ὁ εὐαγγελιζόμενος».

Ἡ ἀνάβαση αὐτὴ βεβαίως ἔχει γιὰ σένα πολλαπλὴ ἔννοια:

α) Σημαίνει τὴν ἀνύψωσή σου στὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης. Ἄλλωστε, ἀκολούθησες μία πορεία στὴ ζωή σου ποὺ ἦταν χαραγμένη ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὕψιστη κλήση καὶ αὐτὴ ἡ εὐλογημένη ὥρα ἦταν ἀναμενόμενη.
β) Ἡ ἀνύψωση, ὅμως, στὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἀνεβεῖς στὸ ψηλὸ βουνὸ γιὰ νὰ ἀσκήσεις τὴν ἀποστολὴ γιὰ τὴν ὁποία σὲ κάλεσε ὁ Θεός.   
γ) Γνωρίζουμε, ὅμως, καὶ τὸ γνωρίζεις καὶ τὸ συνειδητοποιεῖς καὶ ἐσὺ ὅτι ἡ ἀνάβαση στὸ ψηλὸ βουνὸ δὲν εἶναι εὔκολη. Μπορεῖ εὔκολα κανεὶς νὰ πέσει, μπορεῖ νὰ δείξει ἀδυναμία νὰ ἀνέλθει στὴν κορυφή.

Ἡ Ἁγία Τράπεζα εἶναι γιὰ σένα, ἀλλὰ καὶ γιὰ κάθε κληρικὸ τὸ ψηλὸ καὶ δύσβατο βουνὸ γιατί εἶναι ὅλον τὸ μυστήριο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ ὅλον τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἀποστολῆς της μέσα στὸν κόσμο.

Καλεῖσαι ὅπως ὁ προφήτης: Νὰ κηρύξεις τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Νὰ ἁγιάσεις τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν τέλεση τῶν ἱερῶν μυστηρίων. Καλεῖσαι νὰ προσφέρεις παράκληση στὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Νὰ ἀνοίξεις  πρὸς τοὺς ἀγωνιζομένους τὴ πύλη τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεὸς εἶπε στὸν προφήτη: «Ὑψώσατε μὴ φοβεῖσθε». Ὅλοι οἱ κληρικοί, πρεσβύτεροι καὶ διάκονοι ποὺ σὲ περιτριγυρίζουν σήμερα καὶ ὅλος ὁ εὐσεβὴς λαὸς ποὺ συμμετέχει στὴν τέλεση αὐτοῦ του ἱεροῦ μυστηρίου σὲ προτρέπουν: «Ὕψωσον, μὴ φοβοῦ».
Ἐμεῖς, ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου θὰ ἐπικαλεσθοῦμε τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου καὶ τελεταρχικοῦ Πνεῦμα ὥστε νὰ σὲ ἐνδυναμώνει σ’ αὐτὴ τὴ κλήση καὶ ἀποστολή σου• Γένοιτο.