Το εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας είναι κτίσμα καθαρά Βυζαντινό με τρούλο. Πιθανώς του 12ου αιώνα. Αποτελείται από δυο ιδίου μεγέθους εκκλησάκια ενωμένα που επικοινωνούν με περάσματα.

Βρίσκεται απομονωμένο στους αγρούς τρία χιλιόμετρα περίπου ανατολικά της Δερύνειας σε μια μικρή κοιλάδα που άλλοτε έμοιαζε με μικρό Παράδεισο. Πολλά δέντρα αμυγδαλιάς, συκιάς, ελιάς και αμπελιών με το πράσινο χρώμα τους έδιναν ένα ευχάριστο τόνο στο τοπίο.

Βρίσκεται μέσα στη Νεκρή Ζώνη που ελέγχεται από την Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών. Κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου με συνοδεία στρατιωτικής φρουράς των Ηνωμένων Εθνών προσκυνητές από τη Δερύνεια και άλλα μέρη της Κύπρου μεταβαίνουν εκεί για να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία και να προσευχηθούν στη χάρη της. Είναι προστάτης των παιδιών.

Κάτω από την εκκλησία μέσα σε μια σπηλιά αναβλύζει αγίασμα με το οποίο έλουζαν τα άρρωστα παιδιά για να θεραπευτούν. Δίπλα από την εκκλησία υπάρχει η «παλλούρα» (ακανθώδης θάμνος) της Αγίας Μαρίνας.

Εχει χαρακτηριστικό και μοναδικό δενδρώδες σχήμα παρά το γεγονός ότι πρόκειται για χαμηλό θάμνο. Πάνω στην «παλλούρα» κρεμούσαν παιδικά ρουχαλάκια για να θεραπευτούν τα άρρωστα παιδιά.