Πρωτότυπο Κείμενο 

Ἀδελφοί, γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω. Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς ᾿Αχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. Χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ ᾿Αχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. Ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους. ᾿Ασπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς ᾿Ασίας. Ἀσπάζονται ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ ᾿Ακύλας καὶ Πρίσκιλλα σὺν τῇ κατ᾿ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ. Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. Ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ. ῾Ο ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου. Εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. Μαρὰν ἀθᾶ. ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μεθ᾿ ὑμῶν. Ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· ἀμήν.

Νεοελληνική Απόδοση 

Αδελφοί, αγρυπνείτε! Μένετε στερεοί  στην πίστη! Να είστε γενναίοι και δυνατοί.  Όλες τις πράξεις σας να τις εμπνέει η αγάπη. Έχω να σας ζητήσω κάτι, αδελφοί: Γνωρίζετε την οικογένεια του Στεφανά, που τα μέλη της υπήρξαν ο πρώτος καρπός του κηρύγματος στην Αχαΐα, κι αφιέρωσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία των πιστών. Γι’ αυτό κι εσείς πρέπει να ακούτε τέτοιους ανθρώπους καθώς και όποιον εργάζεται και κοπιάζει μαζί τους. Είμαι πολύ χαρούμενος από την παρουσία κοντά μου του Στεφανά, του Φουρτουνάτου και του Αχαϊκού, γιατί αυτοί αναπλήρωσαν το κενό της απουσίας σας. Μου ξεκούρασαν την ψυχή, όπως και τη δική σας. Σε τέτοιους ανθρώπους οφείλετε αναγνώριση. Σας στέλνουν χαιρετισμούς οι εκκλησίες της Ασίας. Πολλούς χριστιανικούς χαιρετισμούς σας στέλνουν ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα και όλη η εκκλησία που συναθροίζεται σπίτι τους. Σας στέλνουν χαιρετισμούς όλοι οι αδελφοί. Χαιρετήστε ο ένας τον άλλο με αδελφικό φίλημα. Ο χαιρετισμός αυτός γράφεται από εμένα τον Παύλο με το ίδιο μου το χέρι. Όποιος δεν αγαπάει τον Κύριο Ιησού Χριστό ας είναι χωρισμένος από το σώμα της εκκλησίας. Μαράν αθά – ο Κύριος έρχεται! Η χάρη του Κυρίου Ιησού να είναι μαζί σας. Στο όνομα του Ιησού Χριστού που μας ενώνει, η αγάπη μου είναι μαζί με όλους σας. Αμήν.

Σχολιασμός

Μαράναθά: Ο Κύριος ήρθε.

Ο κύριος λόγος που χάνουμε την πορεία μας είναι γιατί δεν ζούμε το «μαράναθά».

 Ο Κύριος έκανε τόσα βήματα- άλματα από τον ουρανό να έρθει στην γη. Βγήκε από την απεριόριστη Του δόξα για να γευτεί τη δική μας κακία και διαστροφή χωρίς γογγυσμό. Ο σκοπός του ήταν να μας δείξει το πώς νικούμε την αμαρτία και τον και τον αρχεκακο. Όταν το συνειδητοποιούμε μας δημιουργείτε η διάπυρη επιθυμία να ανέβουμε για να Τον συναντήσουμε και να λάβουμε από Αυτόν την δύναμη να αγαπούμε αληθινά και ανόθευτα. Όταν αποκτήσουμε αίσθηση της παρουσίας Του, δηλαδή επίγνωση της θείας χάρης και της θείας αντίληψης τότε θέλουμε και εμείς να κάνουμε ότι έκανε. Διψούμε να βγούμε από την θέση μας για να συναντήσουμε τον συνάνθρωπο μας. Τότε ο γονέας θα βγει από την θέση του για να συναντήσει το παιδί του. Θα κατέλθει το αφεντικό για να συναντήσει τους υπηκόους τους. Θα σηκώνεται και ο διευθυντής της επιχείρησης για να συναντήσει τους υπαλλήλους του με διάθεση να συνδιαλλαγή μαζί τους και όχι να τους εξουθενώσει. Ο κάθε ένας που «νομίζει» ότι έχει μια θέση θα αντιληφθεί το πως θα την κάνει τρόπο και δρόμο σωτηρίας .

 Αν καταλάβει  και αισθανθεί ο σύζυγος την έννοια του «ΜΑΡΑΝΑΘΑ» τότε θα σταματήσει να υπηρετεί το εγώ του ,θα βρει την σύζυγο του και θα γνωρίσει όντως τον βαθύτερο της εαυτό. Είναι σαν να μπαίνει στην καρδιά της, στη σκέψη της, στα θέλω της. Είναι έτοιμος να την κατανοήσει και να την αγαπήσει. Χωρίς να της ζητά τίποτα. Ο Χριστός διήλθε τη γη, θεραπεύοντας και ευεργετώντας τους ανθρώπους. Παρομοίως και ο χριστιανός άνδρας προς την γυναίκα του θα κάνει το ίδιο. Θα ενσκύψει στις ανάγκες της. Τότε αυτή συγκινείται και αρχίζει να ανταποδίδει την αγάπη αυτή. Βεβαιώνεται μέσα της ότι ο άνδρας της την αγαπά και γι’ αυτό φοβάται μην τον χάσει.

 Βλέπουμε λοιπόν ότι το «Μαράναθά», που είναι Εβραϊκή λέξη, είναι βασική και θεμελιώδης αξία στην ψυχοθεραπεία του ανθρώπου. Είναι η αίσθηση ότι ο «Κύριος ήρθε». Γρανιτώνεται μέσα του η θεια παρουσία. Δεν είναι πλέον μόνος. Ο Θεός πατέρας τον καλεί σε μια εφικτή σχέση. Είναι εδώ. Ενώνεται μαζί του και αποκτά το Σώμα και το Αίμα Του. Το κέντρο της ύπαρξης του είναι ο Κύριος. Γίνεται αδελφός του ο Χριστός, άρα και πατέρας του ο Θεός. Κληρονόμος ο Χριστός, ο κατά φύση Υιός και συγκληρονόμος άνθρωπος ο «υιοθετημένος».

 Ο υπέρ πλούσιος σε αγάπη Θεός μας αγάπησε τόσο πολύ, ώστε θυσίασε για εμάς τον Υιό Του. Όταν ο άνθρωπος αντιληφθεί την είσοδο του Θεού στην ζωή του, τότε η καρδία του σπάει, λυγίζει και ζητά να γνωρίσει την Παναγάπη του Θεού. Όσο ανοίγει τα σκοτισμένα του μάτια του τόσο σπάει η σκληροκαρδία του και αρχίζει να αγαπά, να συγχωρά χωρίς προϋποθέσεις. Τότε αρχίζει να σώζεται. «Μαράναθά».