Αρχιερατικό Συλλείτουργο στο κατεχόμενο Μοναστήρι του Αποστόλου Βαρνάβα
Με δισαρχιερατικό συλλείτουργο στην κατεχόμενη Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα, υπό τη σκιά της κατοχικής δύναμης, εορτάστηκε η μνήμη του μεγάλου Αποστόλου Βαρνάβα « του ισοστάσιου των δώδεκα» και ιδρυτού της Αγιωτάτης Εκκλησίας Κύπρου.
Της ακολουθίας του Όρθρου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμονας, ο οποίος στη συνέχεια προεξήρχε της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας και κήρυξε το θείο λόγο (ηχητικό), συλλειτουργούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου. Έλαβαν μέρος επίσης ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Ιωάννης και πλειάδα κληρικών.
Δεκάδες πιστοί κατέκλυσαν και σήμερα το καθολικό της Ιεράς Μονής για να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία και να προσευχηθούν στον «υιό της παρακλήσεως» να δώσει την πολυπόθητη ελευθερία στην Εκκλησία του, ώστε ολόκληρος ο Κυπριακός Ελληνισμός να εορτάζει τη μνήμη του μέσα σε συνθήκες ειρήνης και καταστάσεως.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε λιτάνευση της ιεράς εικόνας προς τον τάφο του Αποστόλου Βαρνάβα όπου τελέστηκε δέηση.
Η Ιερά Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα ιδρύθηκε στα τέλη του 5ου αιώνα από τον Αρχιεπίσκοπο Ανθέμιο, με χορηγίες του αυτοκράτορα Ζήνωνος και άλλων πλουσίων, 3 περίπου χιλιόμετρα δυτικά της Σαλαμίνας.
Ο Απόστολος Βαρνάβας γεννήθηκε στην Κύπρο τον 1ο μ.Χ. αιώνα και ήταν «Ιουδαίος Λευΐτης, Κύπριος τω γένει». Αρχικά ονομαζόταν Ιωσής, οι Απόστολοι όμως τον μετονόμασαν σε Βαρνάβαν, που σημαίνει «υιός παρηγοριάς» όταν ακολούθησε τον Χριστό και έγινε ένας από τους μαθητές του.
Ο Βαρνάβας, μαζί με τον Απόστολο Παύλο και τον ανιψιό του Μάρκο, φθάνει στη Μικρά Ασία και την Κύπρο όπου και κηρύσσει το Ευαγγέλιο.
Η παράδοση λέει ότι ο Βαρνάβας βασανίστηκε και λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου από τους Εβραίους στη Σαλαμίνα και οι μαθητές του και ο Μάρκος τον έθαψαν κρυφά σε έναν ρωμαϊκό τάφο και έφυγαν από το νησί κυνηγημένοι. Μαζί με το λείψανο του Αποστόλου Βαρνάβα έθαψαν και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, ενός από τους τέσσερις Ευαγγελιστές.
Ο Απόστολος Βαρνάβας θεωρείται ο ιδρυτής και θεμελιωτής της Εκκλησίας της Κύπρου και σε αυτόν χρωστά η Εκκλησία της Κύπρου το Αυτοκέφαλο της. Όταν το 488 μ.Χ., το Πατριαρχείο Αντιοχείας προσπαθούσε να υποτάξει την Εκκλησία της Κύπρου, ο Απόστολος Βαρνάβας εμφανίστηκε στο όνειρο του τότε αρχιεπισκόπου Κύπρου Ανθέμιου και του υπέδειξε τον τόπο που ήταν θαμμένος.
Ο Ανθέμιος αναζήτησε και βρήκε τον τάφο και το λείψανο του Αποστόλου κάτω από μια χαρουπιά κοντά στη Σαλαμίνα. Πάνω στο στήθος του Βαρνάβα βρήκε το ιδιόγραφο Ιερό Ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Ματθαίου. Πήρε το Ευαγγέλιο και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έγινε δεκτός από τον βυζαντινό Αυτοκράτορα Ζήνωνα, από τον οποίο ζήτησε προστασία και επικύρωση του Αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Κύπρου. Ο Αυτοκράτορας έδωσε εντολή για σύγκληση έκτακτης οικουμενικής συνόδου στην Κωνσταντινούπολη, το 488 μ.Χ., και η Σύνοδος έθεσε οριστικά τέρμα στην αμφισβήτηση του Αυτοκέφαλου.
Ο Ναός ήταν διακοσμημένος από μέσα και από έξω με ψηφίδες κατά τον ιστορικόν μοναχό Αλέξανδρο του έκτου αιώνα. Τόσο ο Ναός όσο και η Μονή δέχθηκαν λεηλασίες από αραβικές επιδρομές, όπως αυτή του 654 μ.χ. Τον ένατο προς δέκατο αιώνα, την εποχή που Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης ήταν ο Λέοντας ο Σοφός, στα ισοπεδωμένα ερείπια του πανέμορφου Ναού οικοδομήθηκε νέος Ναός, πετρόκτιστος, τρίτρουλλος με εντοιχισμένα κιονόκρανα στα περιστύλια των τρούλλων. Όμως και ο νέος Ναός με το πέρασμα του χρόνου δέχθηκε φθορές. Τον 17ο αιώνα όταν αρχιεπίσκοπος Κύπρου ήταν ο Ιλαριώνας Κιγάλας, ξανακτίστηκε ο Ναός με κάποιες σημαντικές μετατροπές. Ο Ναός ανακαινίσθηκε για ακόμα μια φορά την εποχή του αρχιεπισκόπου Φιλόθεου το 1734.
Το Μοναστήρι διατηρήθηκε και εξακολουθούσε να έχει μοναχούς μέχρι το 1821, όταν ο τελευταίος ηγούμενος της Μονής ενθρονίστηκε αρχιεπίσκοπος Κύπρου μετά τον απαγχονισμό του Εθνομάρτυρα Κυπριανού. Έκτοτε και μέχρι το 1917 η Μονή ήταν εγκαταλειμμένη και ερημωμένη. Το 1917 τρεις αδελφοί και μοναχοί ο Χαρίτωνας, ο Στέφανος και ο Βαρνάβας, παιδιά ιερατικής οικογένειας από την Αφάνεια, ζήτησαν από τον αρχιεπίσκοπο Κύριλλο Γ’ να τους δοθεί η Μονή για να μονάσουν. Οι πατέρες έζησαν εκεί με τη μητέρα τους, η οποία έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Ευπραξία. Μετά το 1960 μπήκαν στη Μονή άλλοι πέντε δόκιμοι μοναχοί μεταξύ των οποίων ο νυν Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας κ. Βασίλειος αλλά και ο μακαριστός ηγούμενος της Μονής, γέροντας Γαβριήλ.
