Σύμφωνα με το τυπικό της ημέρας στο τέλος της ακολουθίας του Όρθρου και συγκεκριμένα στο «ασματικό» της Δοξολογίας, η οποία πάντοτε ψάλλετε σε ήχο δ΄ ‘Άγια’, ο Τίμιος Σταυρός με λιτανευτική πομπή μεταφέρεται στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.

Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού. Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος.

Εκτός από θείο σύμβολο της Εκκλησίας μας, έχει και ηθική σημασία για τον κάθε πιστό. Όπως ο Κύριος έφερε το δικό Του Σταυρό στο Γολγοθά, φορτωμένος τις ανομίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, έτσι και ο πιστός του Χριστού, φέρει αυτός τον προσωπικό του σταυρό, τον αγώνα για σωτηρία και τελείωση. Ο δρόμος για τη σωτηρία είναι πραγματικός Γολγοθάς και απαιτεί αυταπάρνηση σε όσους τον ανεβαίνουν. Το βεβαίωσε ο Κύριος: « όστις θέλει οπίσω μου ελθείν , απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι » (Μαρκ. 8,34). Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι κατ’ εξοχήν σταυρική πορεία και νοητή σταύρωση των παθών μας.

Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς.

Φωτοστιγμές από τη Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Παραλιμνίου της οποίας προεξήρχε ο επιχώριος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος.