Ξεφυλλίζοντας προσεκτικά το εορτολόγιο της Εκκλησίας, θα παρατηρήσουμε ότι τρεις Κυριακές το χρόνο είναι αφιερωμένες στη τιμή των αγίων Πατέρων, των Επισκόπων δηλαδή που συγκρότησαν τις επτά Οικουμενικές Συνόδους, οι οποίοι με τη θεολογία τους, τη βιωματική εμπειρία τους και την αγιότητα της ζωής τους κατόρθωσαν να κατατροπώσουν τις διάφορες αιρέσεις, να περιφρουρήσουν την ορθόδοξη πίστη και να διατυπώσουν τα δόγματα και τους ιερούς κανόνες της
Εκκλησίας.

Στο μέσο περίπου του μηνός Ιουλίου, ορίστηκε από την εκκλησία να τιμάται η μνήμη των πατέρων της Δ΄ εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνεκλήθη στην Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ., με απόφαση των Αυτοκρατόρων Μαρκιανού και Πουλχερίας, υπό την προεδρεία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ανατολίου και των αντιπροσώπων του Πάπα Ρώμης Λέοντος.

Η Σύνοδος αυτή αποδέχθηκε την απόφαση της Γ’ Οικουμενικής Συνόδου και ακολουθώντας τους προηγουμένους Πατέρες, δηλαδή «επόμενοι τοις αγίοις Πατράσιν», όπως λέγεται χαρακτηριστικά, αποφάσισε ότι εμείς ομολογούμε ότι ένα είναι το πρόσωπο και μία είναι η υπόσταση του Λόγου, εξέδωσε όρο δογματικό περί της υποστατικής ενώσεως (ένωση σ’ ένα πρόσωπο, σε μια υπόσταση) των δύο εν Χριστώ φύσεων «εν δύο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζομένη» και ότι πουθενά δεν αναιρείται η διαφορά των φύσεων λόγω της ενώσεως, αλλά σώζεται η ιδιότητα κάθε φύσεως για την ενότητα στο ένα πρόσωπο-υπόσταση του Λόγου. Καταδίκασε τον Ευτυχή ο οποίος δίδασκε ότι ο Χριστός είχε μόνο μία φύση την θεία (η αίρεση μονοφυσιτισμού). Η ανθρώπινη φύση έλεγε ο Ευτυχής, απορροφήθηκε από την θεία και επομένως ο Χριστός υπήρξε μόνο Θεός και φαινομενικώς άνθρωπος.

Κατά τη φετινή αυτή εορτή, η οποία συνέπεσε την Κυριακή, 14 Ιουλίου 2019, τελέστηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο στον Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ Φρενάρους προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ζήλων κ. Σεβαστιανού, βοηθού επισκόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Ατλάντας.