Η γιορτή της Αγίας Σκέπης καθιερώθηκε στα χρόνια του βασιλιά Λέοντος του Μεγάλου στον ναό της Παναγίας των Βλαχερνών όπου γινόταν αγρυπνία. Ο ναός έχει ένα παρεκκλήσι, το παρεκκλήσι της Αγίας Σορού, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της Θεοτόκου.

Εκεί βρισκόταν ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Χριστό σάλος μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο(έγινε αργότερα πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως), οι οποίοι είδαν την    Υπεραγία Θεοτόκο να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και ο Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων.

Αφού μπήκε μέσα στον ναό προχώρησε στον σολέα, γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα για τη σωτηρία των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Μετά τη δέηση μπήκε στο θυσιαστήριο έβγαλε το μαφόριο της και το άπλωσε με τα πανάγια χέρια της σαν σκέπη πάνω από τους πιστούς για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει.

Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει τη γιορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου για να μας υπενθυμίζει πως η Παναγία μας σκεπάζει και μας προστατεύει με τις παρακλήσεις της και με τα δάκρυα της.