Η αγία μεγαλομάρτυς Μαρίνα καταγόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας, από γονείς επιφανείς. Ήταν μοναχοκόρη του Αιδεσίου, ιερέα των ειδώλων. Η μητέρα της πέθανε λίγες μέρες μετά τη γέννησή της. Ο πατέρας αναγκάσθηκε να εμπιστευθεί το βρέφος σε μια γυναίκα που κατοικούσε μακρυά από την πόλη, για να το θηλάζει. Αυτό ήταν οικονομία Θεού, γιατί μακρυά από το ειδωλολατρικό περιβάλλον του πατέρα της, καθώς μεγάλωνε άκουγε τους γύρω της να μιλούν για το Χριστό, να διηγούνται τα θαύματά Του, τα παθήματά Του, τον σταυρικό θάνατο που υπέστη και τη θαυμαστή Ανάσταση και Ανάληψή Του στον ουρανό.

Έτσι, η Μαρίνα, ενώ μεγάλωνε μέσα στο χριστιανικό αυτό περιβάλλον, προσευχόταν διαρκώς στο Θεό να αξιωθεί και αυτή της χριστιανικής πίστεως. Μάλιστα, ενώ διάνυε μόλις το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας της, την κατέλαβε ο πόθος να υποστεί μαρτυρικό θάνατο για χάρη του Κυρίου. Όταν φανέρωσε τη χριστιανική πίστη της στον πατέρα της με μίσος την διέγραψε από κόρη του.

Έπαρχος, το έτος 270, στα μέρη εκείνα ήταν ο Ολύβριος, ο οποίος ήταν γνωστός για την αγριότητά του και το μίσος που έτρεφε εναντίον των χριστιανών, εφόσον τους θεωρούσε επικίνδυνους για την αυτοκρατορία. Τότε ο Ολύμβριος όταν πληροφορήθηκε για την χριστιανική πίστη της αγίας Μαρίνας, αμέσως έστειλε στρατιώτες, τη συνέλαβε και την έκλεισε στη φυλακή. Ύστερα μάλιστα από λίγες ήμερες ο Ολύβριος διέταξε να παρουσιαστεί η Αγία στο δικαστήριο. Εκείνος, μόλις αντίκρισε την Αγία, έμεινε κατάπληκτος από την ομορφιά της. Τότε ο ηγεμόνας μάταια προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί το Χριστό. Για το λόγο αυτό ο τύραννος πρόσταξε τα φρικτά βασανιστήριά της. Πρώτα – πρώτα τέντωσαν το σώμα της Αγίας, τραβώντας το με ειδικό μηχάνημα, από τα τέσσερα άκρα, και την έδειραν με ραβδιά καταξεσχίζοντας τις σάρκες της. Έπειτα την κρέμασαν και της καταξέσχισαν με σιδερένια νύχια ολόκληρο το σώμα. Ακολούθως ο τύραννος πρόσταξε να την κλείσουν στη φυλακή.

Μέσα στη φυλακή συνέβη το εξής, ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την Αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και μετατράπηκε σε μαύρο σκύλο και τότε η Αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.

Μετά η μεγαλομάρτυς οδηγήθηκε και πάλι προς ανάκριση και, παρά τις πιέσεις, έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Έτσι, υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Πρώτα, αφού την έκαψαν με αναμμένους δαυλούς, έπειτα την βύθισαν κατακέφαλα σε ένα μεγάλο δοχείο γεμάτο νερό. Η Αγία όμως δεν έπαθε απολύτως τίποτε από τα μαρτύρια αυτά. Το γεγονός μάλιστα αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ασπασθούν πολλοί ειδωλολάτρες τη χριστιανική πίστη, οι όποιοι και για το λόγο αυτό αμέσως αποκεφαλίστηκαν.

Ύστερα από την παταγώδη αποτυχία των φρικτών βασανιστηρίων, ο ηγεμόνας Ολύμβριος εξοργίστηκε και αποκεφάλισε με ξίφος την Αγία. Έτσι, λοιπόν, η μεγαλομάρτυς Μαρίνα παρέδωσε το πνεύμα της στα χέρια του Θεού και έλαβε τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου. Η μνήμη της εορτάζεται στις 17 Ιουλίου.

Λαζάρω Παναγιώτου