Κυριακή Β΄ Ματθαίου, Ευαγγ. ανάγνωσμα: Κεφ. Δ΄ 18-23 (3-7-2016)
Πρεσβυτέρου Χρίστου Κούλενδρου
Πρωτότυπο Κείμενο
Περιπατών ο Ιησούς παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας είδε δύο αδελφούς, Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού, βάλλοντας αμφίβληστρον εις την θάλασσαν˙ ήσαν γαρ αλιείς˙ και λέγει αυτοις˙ δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων. Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ. Και προβάς εκείθεν είδεν άλλους δύο αδελφούς, Ιάκωβον τον του Ζεβεδαίου και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού, εν τω πλοίω μετά Ζεβεδαίου του πατρός αυτών καταρτίζοντας τα δίκτυα αυτών και εκάλεσεν αυτούς. Οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ. Και περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ.
Νεοελληνική Απόδοση
Καθώς ο Ιησούς περιπατούσε στην όχθη της λίμνης της Γαλιλαίας, είδε δύο αδέλφια, τον Σίμωνα, που τον έλεγαν και Πέτρο, και τον αδελφό του τον Ανδρέα, να ρίχνουν τα δίχτυα στη λίμνη, γιατί ήταν ψαράδες. «Ακολουθήστε με», τους λέει «και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Κι αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν. Προχωρώντας πιο πέρα από κεί, είδε δύο άλλους αδελφούς, τον Ιάκωβο, γιο του Ζεβεδαίου, και τον αδελφό του τον Ιωάννη. Βρίσκονταν στο ψαροκάϊκο μαζί με τον πατέρα τους τον Ζεβεδαίο και τακτοποιούσαν τα δίχτυά τους. Τους κάλεσε κι αυτοί άφησαν αμέσως το καΐκι και τον πατέρα τους και τον ακολούθησαν. Ο Ιησούς περιόδευε όλη την Γαλιλαία. Δίδασκε στις συναγωγές τους, κήρυττε το χαρμόσυνο μήνυμα για τον ερχομό της βασιλείας του Θεού και γιάτρευε τους ανθρώπους από κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία.
Η κλήση των αποστόλων
Στο σημερινό ευαγγέλιο βλέπουμε τον Κύριο να περπατά παρά τη θάλασσαν της Γαλιλαίας και να προσκαλεί τους τέσσερεις πρώτους μαθητές να τον ακολουθήσουν. Θέλει να σχηματίσει την ομάδα των Δώδεκα, αυτών που πρόθυμα θα «άρουν τον σταυρό» τους και θα τον ακολουθήσουν, και δεν καλεί τους θρησκευτικούς ηγέτες του Ισραήλ, ούτε τους σοφούς του κόσμου, ούτε τους πλουσίους αλλά καλεί τους «αγραμμάτους» ψαράδες. Καλεί αυτούς που μέχρι τώρα ήταν αλιείς ιχθύων να γίνουν αλιείς ανθρώπων «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Θέλει να οργανώσει και να καταρτίσει την ομάδα που θα συνεχίσει το έργο Του επί της γης. Να οδηγήσει την εκκλησία Του και ολόκληρη την οικουμένη σε συνάντηση με Αυτόν.
Η εκλογή και η κλήση των Αποστόλων έγινε αμέσως με την αρχή της επί γης δράσης του Κυρίου, στη Γαλιλαία. Αμέσως μετά τη βάπτισή Του στον Ιορδάνη υπό του Ιωάννου , απηύθυνε την κλήση στους πρώτους μαθητές. Οι μαθητές παρόλο που αποτελούν ένα ευρύτατο κύκλο πολυπληθών ακολούθων του Ιησού, εντούτοις μεγαλύτερη σημασία για το σωτηριώδες έργο του Χριστού και για την αποστολή της εκκλησίας, είχε ο κύκλος των Δώδεκα. Αυτοί βρίσκονταν πλησίον Του και σε αυτούς απεκάλυψε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού. Ένεκα του αποστολικού τους αξιώματος είχαν την εξουσία να διδάσκουν το ευαγγέλιο του Χριστού, να επιτελούν θαύματα μαζί με όλες τις αγιαστικές και λειτουργικές πράξεις της εκκλησίας και να μεταδίδουν αυτήν την χάρη στους διαδόχους τους. Σε κάθε μέρος όπου ίδρυαν τοπικές εκκλησίες χειροτονούσαν επισκόπους και πρεσβυτέρους για να συνεχίσουν το έργο τους. Από την εποχή των αποστόλων μέχρι και σήμερα συνεχίζεται αυτή η αδιάκοπη διαδοχή προσώπων και πίστης και γι’ αυτό ονομάζεται η Εκκλησία μας Αποστολική.
Η ποιότητα των μαθητών
Για το αποστολικό λοιπόν αξίωμα όπως προαναφέραμε, δεν καλεί ο Χριστός τους σοφούς του κόσμου, τους δυνατούς ή τους πλουσίους. Όλους αυτούς δηλαδή που στηρίζονται στις δικές τους ικανότητες, στη σοφία και τον πλούτο τους και δεν ζητούν τη Χάρη και τη βοήθεια του Θεού. Καλεί ανθρώπους ταπεινούς που ούτε η καταγωγή τους ούτε η σοφία που διαθέτουν τους βοηθά και θεωρούνται από τον κόσμο ως «μωροί και εξουθενημένοι» και ως ανύπαρκτοι.
Έτσι λοιπόν συναντά πρώτα τους αδελφούς Ανδρέα και Πέτρο και στη συνέχεια τους αδελφούς Ιάκωβο και Ιωάννη. Η πρόσκληση είναι σαφής και απόλυτη! «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Τους καλεί να εγκαταλείψουν τα ανθρώπινα, κάθε μέριμνα που ενώνει τον άνθρωπο με την ύλη και τότε να τον ακολουθήσουν. Δεν τους ζητά να αφιερώσουν ένα μέρος τους χρόνου και του εαυτού τους σ’ Αυτόν αλλά ολόκληρο το είναι τους. Όπως παλαιότερα απευθυνόμενος προς τον Αβραάμ του είπε. «Έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου εις την γην, ην αν σοι δείξω και ποιήσω σε εις έθνος μέγα …..» έτσι και τώρα ζητά από τους ακολουθούντες Αυτόν να εγκαταλείψουν κάθε άλλη φροντίδα και να δοθούν ολόκληροι σ’ Αυτόν, κατά την ψυχή και κατά το σώμα.
Η κλήση του Χριστού προς κάθε πιστό
Αυτή λοιπόν την κλήση που απηύθυνε προς τους μαθητές Του, απευθύνει και στον κάθε βαπτισμένο χριστιανό ο Χριστός. Σίγουρα δεν είμαστε όλοι έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τα σπίτια, τα υπάρχοντα και τις οικογένειες μας. Ο Χριστιανός όμως δεν πρέπει να δένεται με κανένα πράγμα ή πρόσωπο της παρούσης ζωής, περισσότερο απ’ όσο με το πρόσωπο του Χριστού. Ας δίνουμε λοιπόν μικρότερη σημασία στα πράγματα και τα μεγέθη του κόσμου τούτου τα οποία φθείρονται και παρέρχονται και ας στρέψουμε την προσοχή μας στο Χριστό και στα αιώνια αγαθά Του. Να ελευθερώσουμε λίγη αγάπη από τον εαυτό μας και να την προσφέρουμε στο Θεό.