ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙ ΤΟΥ
ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΕΡΒΙΑΣ
κ. κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ
ΕΙΣ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ
11 Νοεμβρίου 2016

Μακαριώτατε, Πατριάρχη Σερβίας κ. κ. Ειρηναίε,
τίμια Συνοδεία Αρχιερέων και κληρικών της Σερβικής Εκκλησίας,
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομε,
τίμια Μέλη της Ιεράς Συνόδου της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας Κύπρου,
τίμιον Πρεσβυτέριον της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως,
Εντιμώτατοι κύριοι Δήμαρχοι, εντιμώτατοι κύριοι Βουλευτές, Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι των Κοινοτήτων,
Κύριοι εκπρόσωποι του Στρατού, της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής Δυνάμεως Επαρχίας Αμμοχώστου,
Κυρίες και κύριοι Επιθεωρητές Δημοτικής και Μέσης Παιδείας
Κυρίες και κύριοι Εκπαιδευτικοί,
Τιμημένοι νέες και νέοι των Εκπαιδευτηρίων της Επαρχίας Αμμοχώστου,
Κύριοι εκπρόσωποι των Συνδέσμων Γονέων και των Σχολικών Οργανώσεων,
Ευσεβές πλήρωμα της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως,

Ο κλήρος και ο λαός της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, μαζί με την ταπεινότητά μου, σας υποδεχόμαστε, Μακαριώτατε, Πατριάρχη Σερβίας, μαζί με την τίμια Συνοδεία σας, και εκφράζουμε τη μεγάλη μας χαρά γιατί με την ειρηνική σας επίσκεψη στην Αγιώτατη Εκκλησία της Κύπρου, οδηγήσατε τα βήματά σας και στη δική μας Ιερά Μητρόπολη. Γι’ αυτό σας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τις ευχαριστίες μας. Ευχαριστούμε και τον Μακαριότατο προκαθήμενο της δικής μας Εκκλησίας που ευαρεστήθηκε να περιλάβει και επίσκεψή σας στην ακριτική μας Μητρόπολη.

Παραφράζοντας, Μακαριότατε, τους λόγους του δικού σας σύγχρονου Σέρβου Αγιολόγου, Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, θα έλεγα και εγώ: «Τι είναι εκείνο το όποιο συνιστά τον παράδεισο της Κυπριακής ψυχής, αλλά και κάθε ψυχής χριστιανής ορθοδόξου; Είναι οι θεοφόροι και χριστοφόροι Κύπριοι Άγιοι, όπως και ολόκληρη η χορεία των Αγίων ανδρών και γυναικών της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίοι κατ’ εξαίρετο τρόπο τιμώνται στην Κύπρο, αρχίζοντας από τον θεμελιωτή της Εκκλησίας της Πατρίδας του, τον γενναίο και ένδοξο Μάρτυρα και Απόστολο της κατά Κύπρον Εκκλησίας, τον Υιό της Παρακλήσεως Βαρνάβα, τον Μέγα Επιφάνιο, τον κατ’ ουσία θεμελιωτή του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας, τον Άγιο Λάζαρο της κατά Κίτιον Εκκλησίας, τον Πρωτόκλητο Απόστολο Ανδρέα, τον ένδοξο και θαυματουργό Σπυρίδωνα, τον Άγιο Νεόφυτο, τον αποκληθέντα Χρυσόστομο της Κυπριακής Εκκλησίας, την Αγία Φωτεινή και τον Άγιο Φίλωνα Καρπασίας, τον Άγιο Πανάρετο Πάφου, τον Άγιο Κενδέα, τον Άγιο Αναστάσιο από την Περιστερωνοπηγή, την Αγία Αικατερίνη, την Αγία Θέκλα και άλλους ων ουκ έστιν αριθμός. Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του θαυμάσιου απέραντου αγιολογικού παραδείσου της Κυπριακής ψυχής και ευσέβειας, επειδή είναι θαυμάσια η απέραντη αγιότητα των ενδόξων αγίων της Κύπρου. Έκαστος άγιος σημαίνει ψυχή που λυτρώθηκε από την αμαρτία, από το θάνατο και από το διάβολο και έχει ενωθεί με τον Θεό, έχει ενωθεί με την αγιότητα και αιωνιότητα Του.

Έχει δικαίως χαρακτηρισθεί η Κύπρος ως «Νήσος των Αγίων». Περιγράφοντας την Κύπρο ως Νήσο των Αγίων, ο Χρονικογράφος του 14ου αιώνα Λεόντιος Μαχαιράς λέγει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων: «Είναι αναγκαίο να πλέξω το εγκώμιο της αγίας Νήσου Κύπρου, και όποιο εγκώμιο και αν είναι αυτό, δεν θα είναι αντίθετο προς την πραγματικότητα» (Χρονικό Λεοντίου Μαχαιρά, σελ. 20 της Γαλλικής μεταφράσεως).

Συνεχίζοντας το ερώτημα του Αγίου Ιουστίνου, διερωτώμαι και εγώ μαζί του. Που ευρίσκεται, λοιπόν, ο παράδεισος της Κυπριακής ψυχής; Στην Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία Μητέρα μας, στο όνομα της οποίας είναι αφιερωμένες οι σημαντικότερες Μονές της Κύπρου, Κύκκου, Μαχαιρά, Αγίου Νεοφύτου και της Αγίας Νάπας στην Μητροπολιτική μας περιφέρεια. Στον Τίμιο Σταυρό, παρακαταθήκη από την Αγία Ελένη, στους οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας, που μαρτύρησαν κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας, στον Άγιο Γεώργιο, που ιδιαιτέρως τιμάται στην Κύπρο, αλλά και σε κάθε μάρτυρα, σε κάθε ομολογητή, και σε κάθε ασκητή, σε κάθε δίκαιο της Κυπριακής γης, στο νέφος των Αγίων της, εκεί ευρίσκεται ο παράδεισος, εκεί ευρίσκεται η παράκληση και η παρηγορία, εκεί ευρίσκεται η ελπίδα για τη λύτρωση από τα δεινά του. Όπως βεβαιώνει ο κοσμήτωρ της Θεολογίας Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, όσο περισσότερους Αγίους έχουμε στον ουρανό, τόσο περισσότερους πρεσβευτές έχουμε ενώπιον του θρόνου του Τριαδικού Θεού.

Μέσα από αυτή την εμπειρία της εισόδου της αγιότητας στη ζωή και στον καθημερινό βίο του Κυπριακού λαού, αλλά είμαι βέβαιος το ίδιο συμβαίνει και για τον Σερβικό ομόδοξο λαό, τον οποίο θεία βουλήσει αγλαώς ποιμαίνετε, Μακαριώτατε, πηγάζει ένα συμπέρασμα και μία πτυχή της ευθύνης των Εκκλησιών μας αμοιβαίως. Της ευθύνης τους να στηρίξουν τους χειμαζόμενους συνανθρώπους μας από τη σύγχρονη πνευματική και οικονομική κρίση. Ο κόσμος μετακινήθηκε από την αξία της αγιότητας στην αξία του υλικού πλουτισμού και έφερε το χάσμα μεταξύ του πνεύματος και της ύλης και γι’ αυτό παρατηρείται η πτώση του σύγχρονου ανθρώπου και η αποτυχία των δικών του πύργων της Βαβέλ.

Υποδεχόμενοι εσάς, Μακαριώτατε, όπως και τα μέλη της τίμιας Συνοδείας σας, υποδεχόμαστε όχι μόνο τον Προκαθήμενο της Σερβικής Εκκλησίας, αλλά στο πρόσωπό σας, υποδεχόμαστε και απευθύνουμε εγκάρδιο χαιρετισμό προς ολόκληρο τον ομόδοξο και πολύπαθο Σερβικό λαό. Η ιστορία του Σερβικού λαού, όπως και η ιστορία του Κυπριακού Ελληνισμού έχουν πολλά κοινά να επιδείξουν, κυρίως για τους αγώνες εθνικής επιβίωσής τους. Τόσο η Εκκλησία της Σερβίας, όσο και η Εκκλησία της Κύπρου, κατά τη διάρκεια της ιστορικής τους διαδρομής και διακονίας, απέβησαν συνεκτική δύναμη του Έθνους, πράγμα που δεν κατόρθωσαν οι εκάστοτε κρατούντες, αφού στις πλείστες των περιπτώσεων αυτοί εργάζονταν εναντίον της βουλήσεως του λαού. Η Εκκλησία ήταν πάντοτε και θα παραμείνει η σκέπη μάνα του λαού. Έτσι, παρά τα δεινά τους, οι Εκκλησίες μας δεν έπαψαν να γεννούν Αγίους και οι Άγιοί τους να αποτελούν το βάλσαμο και την παρηγοριά του Ορθοδόξου πληρώματος.

Θα θέλαμε, βέβαια, η υποδοχή αυτή να είχε γίνει στην πόλη της Αμμοχώστου, τη φυσική έδρα της Μητροπόλεώς μας και να μπορούσατε να προσκυνήσετε στον Τάφο και στη γεραρά και ιστορική Μονή του Ιδρυτή και Προστάτη της Εκκλησίας μας Αποστόλου Βαρνάβα, καθώς και στην αρχαία Βασιλική του Μεγάλου Επιφανίου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας, προστάτη της Μητροπόλεώς μας, αλλά βεβαίως και να επισκεφθείτε την Αρχαία Σαλαμίνα, την κοιτίδα του Ελληνισμού της Κύπρου. Επειδή, δυστυχώς, συνεχίζεται η κατάσταση που επικράτησε μετά την εισβολή και κατοχή από το 1974, για το λόγο αυτό σας υποδεχόμαστε στην προσωρινή αυτή έδρα της Μητροπόλεώς μας, στην πόλη του Παραλιμνίου.

Η επίσκεψή σας στη Μητρόπολή μας και στη μητροπολιτική μας περιφέρεια είναι αντιπροσωπευτική για την ιστορία, για το παρελθόν και για το παρόν της Εκκλησίας Κύπρου και του Ελληνισμού εν γένει για ολόκληρη την Κύπρο. Αυτά που συνέβησαν η και συνεχίζουν να συμβαίνουν στην περιοχή μας είναι ενδεικτικά του συνόλου της ένδοξης Ελληνικής ιστορίας του τόπου, της Εκκλησιαστικής του πορείας, αλλά συγχρόνως και του σύγχρονου δράματος του Ελληνικού λαού της Κύπρου. Σε λίγο θα επισκεφθείτε το Πολιτιστικό Κέντρο του κατεχόμενου Δήμου της Αμμοχώστου και θα διαπιστώσατε ιδίοις όμμασι από μακριά την τόσο κοντά ευρισκόμενη βασιλεύουσα πόλη της Αμμοχώστου και εν τούτοις τόσο μακριά ένεκα της κατοχής της από τους εισβολείς. Αυτή είναι η κατάσταση όλων των κατεχομένων εδαφών της Πατρίδας μας, με τους ιερούς ναούς μας να βεβηλώνονται και να καταστρέφονται, τον Κυπριακό Ελληνισμό να στερείται των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του, τους πρόσφυγες να εμποδίζονται να επιστρέψουν στις εστίες και περιουσίες τους, την Κύπρο να συνεχίζει να δέχεται ακόμα και σήμερα τις απειλές από την κατοχική χώρα και κανένας από τους ισχυρούς του κόσμου αυτού να μη θέλει να στηρίξει το δίκαιο, επιβραβεύοντας έτσι το άδικο του κατακτητή.

Παράκληση και παρηγορία του Κυπριακού Ελληνισμού ήταν και συνεχίζουν να παραμένουν οι Άγιοί του, οι οποίοι πρεσβεύουν στον Τριαδικό Θεό, ώστε να κολοβώσει το χρόνο της δοκιμασίας του και να προσφέρει τη λύτρωση από τα δεινά της κατοχής. Κατά τη διάρκεια των δύο χιλιάδων χρόνων ιστορίας του Χριστιανισμού της Κύπρου, ο λαός μας κατόρθωσε να διατηρήσει την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και Ελληνικότητά του, παρά το ότι διήλθε δια πυρός και σιδήρου και υπέστη πάμπολλα δεινά, είτε κατά τη διάρκεια των Αραβικών επιδρομών, είτε κατά την περίοδο της κατακτήσεως της Κύπρου από τους Σταυροφόρους, την εγκατάσταση Λατινικής Ιεραρχίας και της συστηματικής προσπάθειας εκλατινισμού του ορθοδόξου πληρώματος, είτε κατά τη διάρκεια της στυγνής Οθωμανικής επικυριαρχίας, είτε κατά την περίοδο της απάνθρωπης Αγγλικής αποικιοκρατίας, και ακόμα ένεκα της προ 42 ετών εισβολής και κατοχής από τα Τουρκικά στρατεύματα. Ειδικότερα, Μακαριώτατε, αυτή η πόλη έχει να προβάλει τους τελευταίους ήρωες του Κυπριακού Ελληνικού έπους, τον Τάσο Μάρκου, που αγωνίσθηκε ηρωικά κατά την εισβολή και αγνοείται ακόμα η τύχη του, όπως και τους άλλους δύο ηρωομάρτυρες, τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολομό Σολομού που αντιστάθηκαν στην αδικία και έδειξαν ψυχική ανδρεία αντικρίζοντας κατά πρόσωπο τους κατακτητές και ελέγχοντας τους για τα εγκλήματά τους και τις αδικίες με την ηρωική τους θυσία.

Ολοκληρώνοντας, σας καλωσορίζουμε και πάλι, Μακαριώτατε, και σας παρακαλούμε να δεχθείτε εκ μέρους εμού προσωπικά, εκ μέρους του ιερού κλήρου και του ευσεβούς πληρώματος της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου, κυρίως εκ μέρους της μαθητιώσας νεολαίας μας που συγκεντρώθηκε εδώ για να λάβει την ευχή και ευλογία σας, αυτή την αγία εικόνα της Υπεργαγίας Θεοτόκου, φιλοτεχνημένη πάνω σε γυαλί, αντίγραφο της εικόνας της επονομαζόμενης Αγίας Νάπας, όπως και η Μονή της, που θα επισκεφθείτε στη συνέχεια.

«Εις πολλά έτη Δέσποτα». Ως ευ παρέστητε!

Ιερά Μητρόπολη
Κωνσταντίας – Αμμοχώστου
11 Νοεμβρίου 2016