Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου, Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς, Πανιερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι, μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, Ἱεράρχες ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί τά ἄλλα Πατριαρχεῖα,  τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί τίς ἄλλες Ἐκκλησίες, σεβαστό ἱερατεῖο, Κύριε Πρόεδρε τῆς Βουλῆς τῶν Ἀντιπροσώπων, Κύριοι Ὑπουργοί, Κύριοι Βουλευτές, Κύριοι Δήμαρχοι, Στρατιωτικές καί Ἀστυνομικές ἀρχές, ἐκλεκτοί προσκεκλημένοι, φίλες καί φίλοι, ἀδελφοί της τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Καλῶς ἤρθατε στό Παραλίμνι.

Χριστός Ἀνέστη.

Δόξα τό Ἁγίω Θεῶ, ἀρχήν καί τέλος

Ὕμνος, αἶνος ἄπαυστος πρέπει καί δόξα.

Ἡ μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία οὐκ ἑάλω, ἡ πεφιλημένη τῶν Ἀγγέλων (ἐκκλησία) σήμερα πανηγυρίζει τό μέγα μήνυμα.

Ἡ Κωνσταντία καί ἡ Ἀμμόχωστος μέσα στά ἐρείπια, τῶν ἐξαθλιωμένων μετοίκων ἀπίστων στενάζει ἀπό πόνο καί καρτερία.

Τοῦτος ὁ φιλόξενος χῶρος τοῦ Ἁγίου Γεωργίου πανηγυρίζει σήμερα τό μέγα γεγονός.

Τό Παραλίμνι φιλόξενα ἀνοίγει τίς ἀγκάλες του καί ἀγκαλιάζει τό νέο Ἱεράρχη του, τό Μητροπολίτη του, τόν Πανιερώτατό του, ἀνοίγει τίς καρδιές του καί δίδει ἕνα κομμάτι ἀπό τό ὑπερῶον τῆς ψυχῆς του.

Εὐχαριστεῖ τόν Κύριο πού τοῦ δωσε τήν τιμή καί τή δόξα νά χει ποιμένα τοῦτο τό ἅγιο παιδί τῆς Χριστιανοσύνης, τόν προύχοντα τῆς ἁπλότητας, τῆς μόρφωσης καί τῆς τιμιότητας, πού τά πρῶτα σκιρτήματα τῆς Ἱερατικῆς του πορείας τά ζησε στό Μοναστήρι τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα, ἔφηβος φιλεύεται στόν τόπο κεῖνο καί στό πρῶτο Γυμνάσιο Ἀμμοχώστου,  ἐξερχόμενος ἀπό τό κατεχόμενο σήμερα χωριό του Μάνδρες στίς παρυφές τῆς Χερσονήσου τῶν Ἁγίων Καρπασίας.

Σήμερα, σέ τοῦτο τό Ἱεραρχικό συλλείτουργο, πού τό κοσμοῦν μέ τήν παρουσία τούς Ἱεράρχες ἀπό ὅλο τόν ὀρθόδοξο κόσμο καί ὄχι μόνο, ἠχοῦν τῆς Χριστιανοσύνης τά σήμαντρα. Λειτουργεῖ ἁλυσοδεμένη ἡ σκέψη στόν Ἅγιο Νικόλαο, στήν Ἁγία Ζώνη στόν Ἅγιο Μέμνονα. Πορεύεται τήν ἐκκλησιαστική ἐξορία αἱμάσσουσα θρόμβους φωτός πάνω ἄπ΄ τούς τάφους τῶν Ἁγίων της.

Ὁ Δήμαρχος Παραλιμνίου ἐνῶ προσφωνεῖ τό νέο Ποιμενάχη τῆς πόλεως καί περιοχῆς Ἀμμοχώστου.

Ἡ Εἰρήνη καί ἡ Ἁγιοσύνη βασιλεύει στίς κλειστές ἐκκλησίες μας, νικᾶ τήν ἀγνωσία καί τό μίσος τῶν σταυρωτῶν της, μέ τό ἔλεος καί τήν ἐγκαρτέρηση καί τή συγχώρεση, καί ἀναμένεται ἡ ὥρα πού οἱ στρατιές τῶν πιστῶν θά εἰσέλθουν στή φυσική ἕδρα τῆς Ἐπαρχίας στήν νεκρή πολιτεία, στήν ἁγιασμένη Πόλη, τήν Βασιλεύουσα Ἀμμόχωστο.

Ὅπως μας ἀναφέρουν οἱ πράξεις τῶν Ἀποστόλων οἱ Κύπριοι ἦταν ἀπό τούς πρώτους δέκτες τοῦ Χριστιανισμοῦ. «Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι». Στίς πρῶτες Ἐπισκοπές πού δημιουργήθηκαν στήν Ἁγία Νῆσο Κύπρο συγκαταλέγεται καί ἡ Ἐπισκοπή Κωνσταντίας μέ κορυφαῖο Ἐπίσκοπο τόν Ἅγιο Ἐπιφάνιο διακρινόμενο γιά τήν εὐρυμάθειά του, τή βαθύτητα τῆς σκέψης του καί τόν ὀρθόδοξο ζῆλο του καί σήμερα 12 τοῦ Μάη, μέρα σημαδιακή γιά μᾶς, τιμοῦμε τή μνήμη του καί ἂς ἔχουν ρημάξει λεηλατώντας οἱ βέβηλοι τόν τόπο καί ἂς ἔχει καταστραφεῖ ὁ Ἀρχαῖος Ναός του ἀπό σεισμούς. Ἐκεῖ:

Ποῦ ἤτανε μόνο πέτρες,

Μά δέν ἦταν πέτρες

Ἤτανε κτίσματα βυζαντινά

Πού ’χαν πνοή πού χαν καρδιά

Καί ἂν ἔμειναν πέτρες, γιατί ἔτσι τό θέλε ὁ ἐγκέλαδος

Καί ἂν σκλαβώθει σήμερα ὁ τόπος

Καί ἂν ἄπιστοι βεβήλωσαν τόν χῶρον

Ἀλήθεια, τί καταλάβουν οἱ βάρβαροι (βέβηλοι) ἀπό ἅγιες πέτρες;

Σκαπάνη γιά πέτρες πού εὐωδιάζουν

Σκαπάνη γιά σημάδια πού ἱστοροῦν

Σκαπάνη πού ρίζες ἐξυμνοῦν

Εἶναι πέτρες κτισμάτων ἱερές

Εἶναι πέτρες ἀσήκωτες μέ ψυχή καί φωνή

Ἅγιος Ἐπιφάνιος παρά τή Σαλαμίνα

Τούτη ἡ μέρα ἐπιλέγηκε να ’ναι ὥρα σημαδιακή.

Χρειάστηκαν ἑκατοντάδες χρόνια γιά νά πανηγυρίσουμε ξανά ἕνα νέο ἱεράρχη, ἕνα νέο ποιμένα τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς Ἀμμοχώστου καί τῆς Κωνσταντίας.

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομε καί λοιπά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Κύπρου, θερμά σᾶς εὐχαριστοῦμε γι’ αὐτό.

Τό Παραλίμνι, σεπτέ πατέρα Βασίλειε, Πανιερώτατε Μητροπολίτη μας, περήφανα ἀνοίγει σήμερα τίς ἀγκάλες του καί σέ φιλοξενεῖ πρόσκαιρα καί ἐλπίζουμε ἐλάχιστα, μέχρι πού οἱ καμπάνες τῆς λύτρωσης θά ἠχήσουν χαρμόσυνα γιά νά ξαναεπιστρέψεις στίς δικές σου ρίζες, στό δικό σου πρῶτο ἱερατικό σκίρτημα τοῦ ξεκινήματός σου. Ἐκεῖ πού μυροβολεῖ ὁ τάφος, ἐκεῖ πού μυροβολεῖ ὁ τόπος, ἐκεῖ πού ἁπλώνεται τό πνεῦμα τῆς ἀντίστασης, στήν πατρώα τή γῆ, στήν Ἁγία Νῆσο, στό παντοτινό καλύβι τοῦ ἱδρυτῆ καί προστάτη τῆς Ἁγιότατης Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου Ἀποστόλου Βαρνάβα.

Τό πνεῦμα μας, ἡ ψυχή μας, ὁ λόγος μας, πού εἶναι ἔκφραση ἑνός ὁλάκερου  λαοῦ, λυτρωμένων καί ἀλυτρώτων κληρικῶν καί λαϊκῶν Ἀμμοχωστιανῶν, ἐκφράζει τήν ἁγνή παντοτινή συμπαράστασή μας στό πρόσωπο τοῦ λαμπροῦ μας ἱεράρχη, ἀναφωνώντας «Ἄξιος, ἄξιος, Ἄξιε Μητροπολίτη  Κωνσταντίας Πρόεδρε Ἀμμοχώστου Βασίλειε ὁ Γ΄».